เล่มที่ 2 ตอนที่ 7 รูปปั้นนิรนามในลาเวียส (Nameless Statue of Lavias)
วีดกับดาอิน
ทักษะบัฟของดาอินช่วยเพิ่มค่าสถานะให้วีดได้อย่างมหาศาล และในขณะเดียวกันก็ทำให้มอนสเตอร์อ่อนแอลง มันราวกับเป็นการติดปีกให้พยัคฆ์ร้ายอย่างวีด เลยทีเดียว การประสานงานของพวกเขาเพิ่มศักยภาพที่มีให้สูงขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ
และแม้ว่า ดาอิน จะไม่ได้ฆ่ามอนสเตอร์ก็ตาม มันก็ไม่ได้ทำให้วีดเดือดร้อนอะไร เนื่องจากเขายังสามารถเพิ่มความเชี่ยวชาญในการใช้ดาบอันเนื่องมาจากการที่เธอไม่ได้เข้าร่วมในการต่อสู้.
แม้กระนั้นก็เถอะ ชั้นก็ยังไม่สามารถเชื่อใจคนที่เจอในสถานที่แบบนี้ได้หรอกนะ
แม้ในขณะที่ต่อสู้อยู่ วีดก็ยังเป็นกังวลอยู่ตลอดเวลาว่าเธออาจจะหักหลังเขา การที่ได้อยู่ที่นี่เป็นเวลานานทำให้ดาอินรู้เรื่องเกี่ยวกับ ลาเวียส มากมาย เท่าที่เธอเล่าให้ฟัง เมื่อไม่นานมานี้เธอได้เดินทางไปรอบลาเวียสเพื่อเก็บรวบรวมข้อมูลต่างๆ และเธอก็ได้เข้าไปตะลุยดันเจียนในช่วงที่ปาร์ตี้ของวีด ได้มาถึงที่นี่
‘เรื่องนี่มันเหลือเชื่อเกินไปแล้ว,’ วีด คิด แต่มันก็เป็นเรื่องจริงที่เขาได้ไม่เคยพบเธอมาก่อนใน ลาเวียส, เพราะงั้นมันก็อาจจะจริงที่เธฮอยู่ในดันเจียนมาตลอด แต่ก็อีกนั่นแหละ มันไม่เพียงพอที่จะทำให้เขาเชื่อถือทุกเรื่องที่เธอพูดมาได้
“เราเปลี่ยนสถานที่ล่ากันดีมั้ย? ชั้นรู้จักดันเจียนหลายแห่งที่ยังไม่เคยมีคนพบมาก่อน, แม้ว่าชั้นจะยังไม่เคยไปมาเหมือนกันก็ตาม” ตามที่ดาอินได้สืบเสาะมา, ยังมีดันเจียนอีกอย่างน้อย 8 แห่งที่ยังไม่ถูกค้นพบ
“ที่เธอบอกว่ามันเป็นดันเจียนที่ยังไม่ถูกค้นพบ, เธอหมายถึงยังไม่มีใครเคยเข้าไปสำรวจเลยเหรอ?”
“ใช่”
วีดเคาะศีรษะตนเองด้วยความสับสน “ชั้นไม่เข้าใจ”
ดาอิน เป็นสมาชิกของปาร์ตี้แรกที่มาถึงนครลอยฟ้า , แต่ก็ยังมีดันเจียนที่พวกเขายังไม่ได้เข้าไปงั้นเหรอ? มันเป็นเรื่องยากที่จะเชื่อ
“มันก็ไม่ได้มีเหตุผลอะไรเป็นพิเศษหรอก, ก็แค่คนอื่นๆนอกจากชั้นต่างก็มีเลเวลเกิน 200 ไปแล้วทั้งนั้น”
“เพราะงั้นพวกเขาก็เลยไม่สนใจลุยดันเจียนที่เลเวลต่ำๆงั้นเหรอ? ถึงงั้นก็เหอะ, ชั้นก็ยังไม่คิดว่าคนอื่นจะเจตนาละทิ้งดันเจียนพวกนั้นหรอกนะ”
การค้นพบดันเจียนให้ผลประโยชน์ที่มากมาย, แต่หนึ่งในนั้นที่ไม่สามารถละเลยได้ก็คือ การเพิ่มขึ้นของชื่อเสียง การค้นพบดันเจียนจะทำให้ได้ชื่อเสียงมาในระดับนึงและหากทำการสำรวจครบทั้งแผนที่ได้สำเร็จก็จะได้ทั้งชื่อเสียงที่มากขึ้นไปอีก รวมทั้งเงินด้วย เพราะเหตุนี้แม้เลเวลของพวกเขาจะสูงจนไม่มีเหตุให้ล่าในดันเจียนก็ตาม แต่ใครล่ะจะไม่อยากได้ชื่อเสียง ? เห็นได้ชัดว่า ดาอิน กำลังปิดบังบางอย่างเกี่ยวกับปาร์ตี้ที่เธอเคยอยู่ด้วยมาก่อน
“ถ้าเธอไม่บอกชั้น, ชั้นก็จะไม่ไปต่อล่ะนะ”
“ชั้นบอกเธอไม่ได้ว่าพวกเค้าทำอะไร …”
“มันเป็นความลับอย่างนั้นเหรอ?”
“ถูกต้อง, ชั้นสัญญาว่าจะไม่บอกกับใครทั้งนั้น … มันยากที่จะอธิบายแต่ทั้งหมดที่ชั้นพูดเป็นเรื่องจริง เธอต้องเชื่อชั้นนะ”
วีด ตัดสินใจจะปล่อยผ่านกับเรื่องบางเรื่อง เขาไม่สามารถทำอะไรเพื่อที่จะชักจูงให้เธอเปิดเผยความลับนั้นได้ คำพูดที่ดูราวกับไร้เหตุผลพวกนี้มีความเป็นไปได้สูงที่จะเป็นความจริง และพวกเขาก็เพิ่งจะออกจาก ถ้ำของนักรบแห่งความตาย ( Cave of Dead Warriors) เพื่อไปสำรวจดันเจียนอื่นๆ อย่างน้อยเรื่องที่เธอบอกนี่ก็เป็นเรื่องจริง
• หอคอย เมอร์คาน (Mirkan Tower)
• ทะเลสาปลึกลับของแพน (Secret Area of Pan Lake)
• เหมืองถ่านหิน บาราวาล (Baravall Coal Mine)
• อนุสรณ์สถาน เซ็คเมลล์ (Secmail’s Relics)
• แท่นบูชา กาเอ้ (Gaet Altar)
• รังนกแก้ว (Parrot Nest)
• ซากปรักหักพัง บาร์ล็อก (Barlog Ruin)
• ถ้ำผนึกผู้ทำลายล้าง มาเกรส (Sealed Cave of Margres the Destroye)
พื้นที่เหล่านี้เป็นที่ซึ่งยังไม่ถูกสำรวจ วีดและดาอินได้เดินทางมาถึงพื่นที่ดังกล่าวซึ่งอยู่ห่างจากตัวเมืองออกไป พวกเขาเห็นหอคอย เมอร์คาน ซึ่งปรากฎราวกับโผล่ขึ้นมาจากหมูเมฆ และก็เป็นอย่างที่คาด พวกเขาเป็นกลุ่มแรกที่ค้นพบสถานที่แห่งนี้ มอนสเตอร์ส่วนใหญที่พวกเขาต้องเผชิญนั้นสามารถบินได้ วีดมีทักษะการยิงธนูซึ่งเป็นทักษะโจมตีระยะไกล เขาใช้หน้าไม้ที่มีสายธนูที่หนาซึ่งสามารถใช้ประโยชน์จากค่าสถานะของเขาในการสร้างความเสียหายได้อย่างหนัก
ผู้เล่นสามารถซื้อขนนกพิเศษแถวๆหอคอยได้ในราคาเพียง 10 เหรียญทองเพื่อที่จะใช้มันบินได้ตลอดทั้งเดือน นอกจากนั้นการค้นพบดันเจียนใหม่ยังหมายถึงการได้ค่าประสบการณ์คูณสองและการเพิ่มอัตราการดรอปของไอเทมเป็นสองเท่าอีกด้วย! วีดและดาอินได้ทำการสำรวจและฝึกฝนภายในหอคอยเมอร์คาน,ทะเลสาปลึกลับของแพน และ เหมืองถ่านหิน บาราวาล ไปตามลำดับ ส่วนที่ซากปรักหักพัง บาร์ล็อก,แท่นบูชา กาเอ้ และ อนุสรณ์สถาน เซ็คเมลล์ นั้น ระดับของมอนสเตอร์ที่อ่อนแอที่สุดคือ เดธไนท์ ( Death Knight) ซึ่งไม่มีผู้ใดหาญกล้าที่จะเข้าไปบุกตะลุย ดังนั้นสถานที่เหล่านั้นจึงยังถูกปิดผนึกอยู่ อย่างไรก็ตาม ด้วยความช่วยเหลือของดาอิน วีดได้มีความก้าวหน้าไปในทางที่ดีและได้รับค่าประสบการณ์และไอเทมปริมาณมหาศาล
**********************************
‘เอาล่ะ, ถ้าตอนนี้ชั้นทำมันได้ล่ะก้อ …’
วีดกำลังจับจ้องไปยังลอปสเตอร์สองตัวอยู่ ดาอินที่อยู่ข้างๆเขาก็กำลังเล็งไปที่ลอบสเตอร์พร้อมกับกลืนน้ำลาย ทักษะการทำอาหารของวีดตอนนี้อยู่ที่ 99% และเขาเลือกที่จะทำเมนูพิเศษสำหรับอีก 1% ที่เหลือ อาหารที่ดีที่สุดสำหรับการทำอาหารระดับพิ้นฐานอย่างอาหารทะเล, แน่นอน, มันย่อมหนีไม่พ้น กุ้งลอบสเตอร์ที่โด่งดังนั่นเอง!
แน่นอนว่า ฮุนไม่เคยกินลอบสเตอร์มาก่อนในชีวิตของเขาเพราะมันแพงเกินไป เหตุผลนึงที่เขาทุ่มเทกับการฝึกฝนทักษะการทำอาหารก็เพื่อที่เขาจะได้มีโอกาสได้รับรู้รสชาติของอาหารประเภทนี้นั่นเอง
พวกลอบสเตอร์พยายามดิ้นรน ทว่าพวกมันไม่สามารถต่อกรกับการจ้องมองอย่างเยือกเย็นของวีดได้ ท้ายที่สุดแล้วพวกมันก็ทำได้เพียงแค่เหลือซากของมันเอาไว้ อย่างไรก็ดีวีดไม่ได้ต้องการที่จะจ้องมันให้ถึงตาย, เขาเพียงแค่พยายามจินตนาการถึงไอ้เจ้าเนื้อกุ้งสุดแสนแพงนี่เท่านั้นเอง มือของวีดสั่นเทา, แม้แต่ในเกมลอบสเตอร์ของยังคงเป็นของราคาแพงและหายาก ในลาเวียสแห่งนี้กุ้งลอบสเตอร์สามารถหาซื้อได้ในราคา 1 เหรียญทองต่อหนึ่งตัว ซึ่งหากแม้นเขาไม่ได้สำรวจดันเจียนที่มีอัตราการดรอปไอเทมสองเท่าแล้วล่ะก็, เขาคงจะไม่คิดถึงแม้กระทั่งการหาซื้อพวกมัน
‘หลังจากที่ประกอบอาหารจากไอ้เจ้าตัวดูดตังพวกนี้, ชั้นก็จะไปถึงระดับกลางของการทำอาหารซะที’
มือของวีดเคลื่อนไหวราวสายฟ้า มือซ้ายของเขาจับหัวกุ้งลอบสเตอร์ไว้ในขณะที่มีดแกะสลักของซาฮัปในมือขวาได้ทำการผ่าพวกมันจากหัวไปถึงหาง ร่างของลอบสเตอร์ถูกแบ่งออกเป็นสองซีกและวีดได้ทำการล้างทรายออกอย่างรวดเร็วพร้อมทั้งนำไข่ของพวกมันออกมา และพร้อมกันนั้นเขาก็ได้นำมันลงไปทอดพร้อมกับซอสและเครื่องเทศที่เขาได้เตรียมเอาไว้ก่อน ในไม่ช้าควันก็เริ่มลอยออกมาพร้อมกับกุ้งที่ได้รับการปรุงอย่างสมบูรณ์แบบ, เมนูลอบสเตอร์ได้เสร็จสิ้นลง!
*ติ้ง!*
ทักษะการทำอาหารของคุณเลื่อนไปที่ระดับ 10, ปรับขึ้นเป็นระดับกลาง
คุณสามารถประกอบอาหารจากส่วนผสมได้หลากหลายยิ่งขึ้น และในขณะที่ยังอิ่มอยู่จะได้รับการเพิ่มขึ้นของความสามารถอันหลากหลายขึ้นอยู่กับชนิดของส่วนผสมและเครื่องปรุงที่ใช้ (เช่น ไข่เป็ด, สมุนไพรต่างๆ)
ค่าสถานะทุกอย่าง เพิ่มขึ้นอย่างละ 5
ชื่อเสียง ของคุณเพิ่มขึ้น 10
คุณได้เรียนรู้ทักษะหัตถกรรม: การหมักเหล้าไวน์
ค่าความผูกพันกับผืนดินเพิ่มขึ้น 30.
ความต้านทานจากเวทย์มนต์ธาตุดินเพิ่มขึ้น +20%. ความต้านทานจากเวทย์มนต์ธาตุไฟและธาตุน้ำเพิ่มขึ้น +10%.
ในที่สุดความปรารถนาที่จะเลื่อนขั้นทักษะการทำอาหารไประดับกลางของเขาก็เป็นจริง และรางวัลที่ได้รับก็เป็นที่น่าพอใจเป็นอย่างยิ่ง พวกอุปกรณ์ที่ใช้เพิ่มความต้านทานเวทมนตร์ธาตุต่างๆเป็นของที่ค่อนข้างแพง แต่นี่เขาสามารถเพิ่มค่าความต้านทานทางเวทมนคร์ของเขาได้จากทักษะการทำอาหารของเขา
“ว้าว มันดูน่าอร่อยจังเลย”
ดาอินผู้เฝ้ารออย่างอดทนจนอาหารจานนี้ประกอบเสร็จได้ถลกแขนเสื้อของเธอขึ้นและวิ่งเข้ามาหา ในขณะที่วีดก็รีบเร่งกินลอปสเตอร์ในส่วนของเขา
ทั้งคู่ได้กวาดล้างดันเจียนโดยที่วีดเป็นคนต่อสู้ในขณะที่ ดาอินเป็นฝ่ายสนับสนุน โดยวีดนั้นไม่ผิดหวังแม้แต่น้อยในการทำหน้าที่อย่างหนักของดาอินทั้งในการรักษาและการบัฟ ยิ่งเขารู้จักดาอินมากขึ้นเท่าไหร่เขาก็รู้สึกว่าเธอช่างเป็นผู้หญิงที่น่าพิศวงมากขึ้นเท่านั้น ยามที่เธอเผชิญมอนสเตอร์นั้นเธอจะร่ายคำสาปใส่มันหลายๆบทในคราวเดียวพร้อมทั้งมองพวกมันด้วยแววตาที่เศร้าสร้อย ยื่งไปกว่านั้นเธอก็ไม่ใช่คนที่ไม่สนใจเรื่องเงินหรือของที่ตกด้วย เมื่อไรก็ตามที่ วีด พยายามที่จะหยิบฉวยเหรียญเงินหรือแม้กระทั่งเหรียญทองแดงมากจนเกินไปแม้จะเป็นเพียงน้อยนิด เธอก็สามารถสังเกตุและชี้ออกมาให้เห็นได้
บริเวณใกล้ๆกับ ทะเลสาปลึกลับของแพน นั้นมีสถานที่มากมายที่มีสมุนไพรขึ้นอยู่ ดาอินก้มลงและขุดหาสมุนไพรเหล่านั้นโดยไม่อายใคร นับเป็นสัญชาตญาณการเอาชีวิตรอดที่น่าเกรงขามนัก! ในบางครั้งเธอก็จะเขียนบทกวี หรือ ร้องเพลง น้ำเสียงที่กังวานและสดใสของเธอช่างงดงาม ต้องขอบคุณดาอินในเรื่องนี้ที่ช่วยทำให้วีดออกล่าได้อย่างรื่นเริง
‘พอมาคิดดูแล้วการที่ไม่ต้องเล่นคนเดียวมันสนุกขนาดนี้ …’
ยังคงไม่มีใครอื่นมาที่ลาเวียส เพลและเซอร์กะส่งข้อความมาหาวีดว่าพวกเขากำลังปักหลักล่าอยู่ที่ป้อมปราการแห่งเซราบอร์กเพราะพ่อแม่ของพวกเขายังเป็นมือใหม่อยู่ มันจึงเป็นเรื่องยากที่จะออกจากเมืองมาได้
ตลอดเวลาที่ผ่านมาพวกเขาได้อยู่ด้วยกันเพียงลำพัง มิหนำซ้ำดาอินยังเป็นผู้หญิงดูเหมือนกับหญิงสาวในความฝันของเขา ในฐานะผู้ชายคนหนึ่งมันคงจะเป็นการโกหกถ้าจะบอกว่าสายตาไม่เคยเขาพลัดหลงไปมองเธอเลย ในช่วงแรกดาอินยิ้มแย้มแจ่มใสตลอดเวลา แต่บางครั้งก็มีความมืดมนพาดผ่านวงพักตร์ของเธอ อย่างไรก็ดีมันได้กลับมาสดใสอีกครั้งเมื่อเธอได้ออกล่าและร่วมรับประทานอาหารกับวีด
จนกระทั่งวันหนึ่ง, วีดได้ตัดสินใจว่าเขาอยากจะเป็นเพื่อนกับเธอ “เอิ่มม… เธออยากจะมาร่วมล่าด้วยกันกับชั้นตั้งแต่นี้เป็นต้นไปมั๊ย?” เขาถาม
แต่ดาอินเงียบไป
“ชั้นขอโทษนะ คุณวีด” เธอกล่าวออกมาหลังจากผ่านไปพักหนึ่งด้วยสีหน้าที่จริงจัง
“เธอหมายความว่ายังไง?”
“ชั้นเคยตัดสินใจพลาดมาครั้งนึง ชั้นคิดว่าไม่มีใครรักชั้นอีกแล้ว… นั่นทำให้ชั้นไม่เชื่อใจใครอีก”
“… หรือว่า, นั่นจะเป็นสาเหตุที่ทำให้เธอถูกทิ้งไว้คนเดียวที่ลาเวียสนี้เหรอ?”
“มันยากที่จะอธิบายเรื่องทั้งหมด แต่ก็ใช่ มันก็มีส่วนอยู่บ้าง ยังไงซะชั้นก็มีความสุขที่ได้ใช้เวลาร่วมกับคุณวีดนะ บางทีชั้นอาจค้นพบที่ๆชั้นควรอยู่แล้วก็ได้ …”
“ถ้างั้น?”
วีดรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย
มันเป็นเรื่องดีที่ได้รู้ว่าการที่ได้ใช้เวลาร่วมกับเขาช่วยให้เธอมีกำลังใจขึ้นมาอีกครั้ง แต่พอได้ยินว่าเธอกำลังจะกลับไปมันกลับทำให้เขารู้สึกเหมือนโดนหลอกใช้
ไม่มีใครชอบที่ถูกหลอกใช้หรอก
“ชั้นไม่ได้หมายความอย่างนั้น หลังจากที่ได้พบกับเธอ มันทำให้ชั้นรู้สึกได้ว่าชั้นสามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้”
“ไม่จริงน่า นี่เธอกำลัง…”
“ใช่แล้วล่ะ , ชั้น…กำลังป่วยอยู่ และแม้ชั้นจะสามารถเข้ารับการผ่าตัดได้, มันก็ไม่แน่ว่ามันจะทำให้อาการของชั้นดีขึ้น ชั้นได้เลื่อนเวลาการผ่าตัดมาครั้งนึงแล้ว, แต่ครั้งนี้ชั้นจะขอคว้าโอกาสนี้”
“…..”
“ได้โปรดอย่ามองชั้นอย่างนั้น ชั้นจะต้องหายดีได้แน่ๆ บางครั้งพรหมลิขิตกับความบังเอิญมันก็ช่างคล้ายกันเสียจนไม่อาจบอกได้แน่ชัดว่าอะไรเป็นอะไร ชั้นไม่อยากให้การพบกันของพวกเราเป็นแค่เรื่องบังเอิญ และหากมันเป็นพรหมลิขิตให้เราได้พบกับแล้วล่ะก็ เราก็จะได้พบกันอีก ชั้นหวังเป็นอย่างยิ่งว่าชั้นจะได้พบ คุณวีด อีกนะ”
ดาอิน ได้ทำการล็อกเอาท์ออกจากเกมไป วีดรู้สึกหัวสมองตื้อไปหมด เขาไม่ได้ใช้เวลากับเธอเท่าที่ควรเพราะเขามัวแต่ระแวงเธอและให้ความสนใจไปกับการล่า บางทีเธออาจจะไม่เคยปิดบังอาการเจ็บป่วยของเธอ แต่เป็นเพราะเขามัวแต่ยุ่งๆและทุกครั้งที่เธอล็อกอินเข้ามาเขาก็จะลากเธอออกไปล่าด้วยกันแทบจะทันที
ตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมาพวกเขาแทบเอาแต่ออกล่าด้วยกันโดยแทบไม่ได้คุยกันด้วยซ้ำ เขารู้สึกผิด บางทีดาอินอาจจะไม่สามารถกลับมาได้อีกแล้ว
‘ถ้าเธอไม่กลับมาที่นี่อีก ก็คงมีคนไม่มากนักที่จะระลึกถึงเธอ เธออยู่ที่ลาเวียสเพียงลำพังและไม่มีใครที่จะมาตามหาเธอ ชั้นว่านี่คงจะเป็นสาเหตุที่เธอใช้เวลาไปกับการสาปและบัฟมอนสเตอร์’
มีเพียงผู้ที่เคยประสบมันมาเท่านั้นจึงจะสามารถเข้าใจถึงความอ้างว้างและความหวาดกลัวต่อความตายได้
วีด ออกล่าในระหว่างที่เขารอดาอิน แต่ว่าเธอไม่ได้กลับมาอีกแม้ว่าเวลาในเกมจะผ่านไปถึง 3 เดือนแล้วก็ตาม ในโลกความเป็นมันเป็นเวลา 3 สัปดาห์ ถ้ามันเป็นการผ่าตัดเพื่อช่วยชีวิตอย่างนี้ล่ะก็, มันก็อาจจะใช้เวลาถึงหลายเดือนในการพักฟื้นเลยทีเดียว
‘เธอจะกลับมาแม้เธออาจจะต้องใช้เวลาถึงปี หรือ สองปีก็ตาม เธอสัญญากับชั้นไว้แล้ว’
วีดเริ่มงานแกะสลักของเขาในส่วนลึกของดันเจียน
‘และแม้ว่าเธอจะไม่กลับมาอีกก็ตาม ชั้นก็จะเหลือความทรงจำของชั้นไว้ที่นี่เพื่อเป็นการแสดงให้เห็นว่าอย่างน้อยก็ยังมีคนๆนึงที่ยังจดจำเธอได้ …’
หลังจากที่ทักษะประติมากกรรมของเขาเลื่อนไปถึงระดับกลาง, เขาก็สามารถใช้มีดแกะสลักของซาฮัปตัดก้อนหินได้ แน่นอนมันเป็นไปได้ก็ต่อเมื่อใช้เคล็ดมีดสลักเท่านั้น มีดแกะสลักและสองมือของเขาได้ร่ายรำไปพร้อมการสลักลงไปยังก้อนศิลา
วีดเคลื่อนย้ายก้อนศิลาไปยังสถานที่ๆพวกเขาใช้รับประทานอาหารและพักผ่อนร่วมกัน และได้สร้างรูปแกะสลักคู่ขึ้นมา ในบางครั้งเขาก็ทำการสลักภาพลงไปในผนัง ในบางโอกาสพวกมอนสเตอร์ก็มารบกวนการทำงานของเขา แต่วีดก็ยังคงแกะสลักอย่างไม่ลดละ
งานชิ้นสุดท้ายของเขาอยู่ที่ถ้ำนักรบแห่งความตาย (Cave of Dead Warriors) ซึ่งเป็นที่ๆพวกเขาพบกันเป็นครั้งแรก สถานที่นั้นอยู่ในถ้ำที่มีแม่น้ำไหลพาดผ่าน เป็นที่ๆดาอินหลับอยู่และวีดไปพบเธอเข้า รูปแกะสลักตั้งอยู่ ณ สถานที่พี่พวกเขามีความทรงจำครั้งแรกร่วมกัน
คุณได้สร้าง รูปแกะสลักนิรนามของลาเวียส ได้สำเร็จ
รูปแกะสลักลึกลับได้ปรากฎขึ้นใน ลาเวียส!
บรรดารูปแกะสลักแห่งความทรงจำอันมีค่าจะกลายเป็นที่ซึ่งได้รับการปกปักคุ้มครองและชี้นำทางในดันเจียนที่อันตรายแห่งนี้
รูปแกะสลักลึกลับเหล่านี้ถูกสร้างโดยประติมากรนิรนาม
มูลค่าทางศิลปะ: 300
คุณสมบัติ: ออร่าอันสงบจากรูปแกะสลักเหล่านี้จะช่วยเพิ่มพละกำลังและมานาของผู้เล่นขึ้น 25%, ความเร็วในการเคลื่อนไหว 10%, การโจมตีจากมอนสเตอร์จะได้รับค่าปรับ 5%
คุณสมบัติเหล่านี้ไม่สามารถใช้ร่วมกับคุณสมบัติอื่นได้
จำนวนผลงานชั้นดีที่ได้สร้างขึ้น : 2
ทักษะประติมากรรมของคุณเลื่อนขึ้นเป็นระดับ 2 งานประติมากรรมของคุณจะปรานีตและละเอียดมากขึ้น
• ค่า ชื่อเสียง ของคุณเพิ่มขึ้น 20
• ค่า ศิลป์ เพิ่มขึ้น 20
• ความอดทน เพิ่มขึ้น 20
• ความอึด เพิ่มขึ้น 10
เล่มที่ 2 ตอนที่ 7 : จบ
<a href='https://ads.dek-d.com/adserver/adclick.php?n=a6753880' target='_blank'><img src='https://ads.dek-d.com/adserver/adview.php?what=zone:696&n=a6753880' border='0' alt=''></a>
ขอบคุณครับ
ตอบลบ