เปรี้ยง!
วีดซัดดาร์กสเปียร์เข้าใส่บริเวณซี่โครงของมังกรโครงกระดูก
แทงอย่างรุนแรง!
ดาร์กสเปียร์แทงเข้าไปที่ซี่โครงเต็มๆ แต่ร่างกายของมังกรโครงกระดูกยังคงไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
มันยังคงแข็งแกร่ง ดูราวกับไม่เกิดอะไรขึ้น แต่อย่างน้อยพลังชีวิตมันก็ลดลงบ้างเล็กน้อย
วีดเรียกดาร์กสเปียร์ออกมาอีกครั้ง และก่อนที่จะโจมตี เขาก็เล็งเป้าหมายอย่างแม่นยำ!
'เราต้องควบคุมการหายใจให้สอดคล้องกับการโจมตี ผ่อนคลายกล้ามเนื้อ ลืมเลือนทุกสิ่ง ปลดปล่อยจิตใจให้แผ่ขยายไปอย่างไร้ขอบเขต และเพ่งไปที่จุดๆ เดียว'
เปรี้ยงงงงง!
การโจมตีครั้งนี้เกิดเสียงดังกึกก้องยิ่งกว่าเดิม
-การโจมตีอย่างรุนแรง ความเสียหายเพิ่มขึ้น 29%
วีดควงดาร์กสเปียร์ในมืออย่างคล่องแคล่ว
'จนกว่ามันจะถูกทำลาย!'
แกว่ง ฟัน และแทงเข้าไป
ทุกการโจมตีมุ่งไปที่ตำแหน่งเดียว
จุดสำคัญเพียงจุดเดียว
แกร๊ก!
หลังจากจบการโจมตีครั้งที่ห้า กระดูกซี่โครงของมังกรโครงก็ดูกก็แตกละเอียดเป็นชิ้นๆ
"โฮกกกกกกกกก!"
ปิงหลงคำรามออกมาด้วยความเจ็บปวดในระหว่างที่โรมรันต่อสู้กับมังกรโครงกระดูก
"เจ้าเศษสวะขี้ขาดตาขาวเอ๊ย! ตายซะเถอะ!"
มังกรโครงกระดูกเหวี่ยงหางของมันขึ้นมา แต่สายเกินไป เพราะวีดหลบออกไปพร้อมกับไวทรีแล้ว
"การจู่โจมของข้าเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น"
วีดขี่ไวเวิร์น และบินอย่างรวดเร็วขึ้นไปบนท้องฟ้าอันมืดมิด
ปิงหลงและมังกรโครงกระดูกยังคงต่อสู้โรมรันพันตูกันอยู่ พวกมันต่างจู่โจมใส่กันและกัน
เพราะความเสียหายจากการโจมตีก่อนหน้านี้ กระดูกซี่โครงที่แตกหักของมังกรโครงกระดูกจึงยังคงเปิดเผยให้เห็นอยู่
การเคลื่อนไหวบนพื้นนั้นว่ายากแล้ว แต่ยิ่งอยู่กลางอากาศยิ่งต้องอาศัยการทรงตัวมากขึ้นไปอีก
และมีช่องว่างเพียงน้อยนิดให้เล็งโจมตี
ถึงเวลามอบฝันร้ายให้แก่มังกรโครงกระดูกแล้ว แต่มันจำเป็นต้องอาศัยการควบคุมชั้นยอดเพื่อเข้าโจมตีในระยะใกล้
แต่วีดนั้นไม่ค่อยมั่นใจในสถานการณ์นี้นัก
-เนื่องจากความหนาวเย็น พละกำลังลดลง 16%
สายลมอันหนาวเหน็บที่พัดอยู่เหนือหุบเขามรณะ ร่างกายของวีดเริ่มถึงขีดจำกัด
สถานะอันเดดทำให้เขาสามารถทนต่อความหนาวได้บ้าง แต่เนื่องจากอุณหภูมิเยือกแข็งนี้ พละกำลังและความอึดของเขาจึงลดลงอย่างรวดเร็ว
ความหนาวเย็นนี้ก็ยังทำให้ไวทรีรู้สึกหน้ามืด และทำให้พวกเขาโซเซหลายครั้งแล้ว
ถ้าทั้งคู่ตกลงไปบนพื้นน้ำแข็งล่ะก็ ไม่มีใครกล้ารับประกันชีวิตของพวกเขาแน่ๆ
'เหลือเวลาไม่มากแล้วสินะ'
วีดอ่านการเคลื่อนไหวของมังกรโครงกระดูก
มันเริ่มจะถึงขีดจำกัดเช่นกัน หลังจากรับการโจมตีอันรุนแรงจากพวกคณะสำรวจ อีกทั้งวีดยังทำลายกระดูกในร่างกายของมันไปด้วย ดูเหมือนว่า เวลาตายของมันใกล้จะมาถึงในอีกไม่นานนี้แล้ว
พวกไวเวิร์นและโกลมินิ ก็ยังคงคอยวนเวียนปั่นหัว มังกรโครงกระดูกที่นู่นที ที่นั่นทีอีกด้วย
"เจ้าพวกแมลงน่ารำคาญ หลีกไปโว้ย!"
มังกรโครงกระดูกพยายามดิ้นรนหลบเลี่ยงจากการโจมตี แต่การโจมตีอันแม่นยำจากพวกไวเวิร์น ปิงหลง และวีดนั้นก็ไม่หยุดลงแต่อย่างใด
เนื่องจากตัวมันถูกปิงหลงพัวพันไว้ การหลบหนีจึงเป็นไปไม่ได้
แม้มังกรโครงกระดูกผู้อหังการนี้จะปรากฎตัวขึ้นอย่างองอาจ แต่วิซาร์ดในคณะสำรวจก็ลากมันลงมายังพื้นเบื้องล่างได้ อย่างไรก็ตาม มันก็ยังคงแสดงให้เห็นถึงความยิ่งใหญ่ของมันก่อนที่ความตายจะมาเยือนมัน
"ไปกันเถอะ!"
วีดควบคุมไวทรี และไปร่อนลงบนหัวของมังกรโครงกระดูก
"ถึงเวลาจบเรื่องนี้แล้ว"
มันเป็นการยากที่จะโจมตีมังกรโครงกระดูกขณะที่ยืนอยู่บนหัวของมัน แต่วีดก็สามารถใช้ดาร์กสเปียร์โจมตีเข้าไปที่ตำแหน่งเดียวได้อย่างรวดเร็วต่อเนื่องไม่หยุดหย่อน!
เปรี้ยง! เปรี้ยงงง! เปรี้ยงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!
-การโจมตีอย่างรุนแรง ความเสียหายเพิ่มขึ้น 46%
-การโจมตีอย่างรุนแรง ความเสียหายเพิ่มขึ้น 95%
-การโจมตีอย่างรุนแรง ความเสียหายเพิ่มขึ้น 129%
-การโจมตีอย่างรุนแรง ความเสียหายเพิ่มขึ้น 167%
-การโจมตีอย่างรุนแรง ความเสียหายเพิ่มขึ้น 215%
การโจมตีตำแหน่งเล็กๆอย่างต่อเนื่อง สามารถเพิ่มความเสียหายได้เป็นทวีคูณ!
"อ๊ากกกกก"
การต่อต้านจากมังกรโครงกระดูกหายไปแล้ว เมื่อพลังชีวิตของมันลดลงต่ำกว่า 10% มันจึงยากที่จะเคลื่อนไหว
แต่กระนั้น ยังคงต้องใช้เวลาอยู่บ้างจนกว่ามันจะถึงจุดจบ
ถ้ามันเป็นมอนสเตอร์ธรรมดาทั่วไป มันก็คงสูญเสียจิตใจที่จะต่อสู้ไปแล้ว แต่มังกรโครงกระดูกยังคงกัดไม่ปล่อย
ซึ่งก็เป็นไปตามที่ใครๆ คาดไว้ เมื่อต้องเผชิญกับมอนสเตอร์ขนาดยักษ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง บอสมอนสเตอร์ที่มีชื่อในดินแดนนี้
'แกรู้ไหม ที่ทำอยู่เนี่ยทำให้ข้าเหนื่อยนะ'
สายลมอันหนาวเย็นที่พัดมาใส่วีดขณะที่ต่อสู้อยู่ ทำให้ความอึดของเขาลดลงอย่างรวดเร็ว
ซึ่งหากการต่อสู้ยังคงยืดเยื้อไปอีก อาจจะมีความเป็นไปได้ว่ามังกรโครงกระดูกนั้นจะใช้วิธีฆ่าตัวตาย
วีดร้องตะโกนออกมา
"ปิงหลง ใช้ลมหายใจ!"
"รับทราบนายท่าน!"
ปิงหลงสูดหายใจลึกและพ่นลมหายใจออกมา
ลมหายใจน้ำแข็งที่สามารถแช่แข็งได้ทุกสรรพสิ่ง!
เมื่อลมหายใจแห่งมังกรถูกใช้ออกมา มังกรโครงกระดูกไม่มีสถานที่ให้หลบซ่อนตัว และล้มมายังแทบเท้าของปิงหลง
ตึ้งงงงง!
ในจังหวะนั้น ร่างกายของมังกรโครงกระดูกก็ถูกแช่แข็งในทันที!
หากเป็นในยามปกติ มันคงสามารถป้องปัดการโจมตีได้บ้างโดยอาศัยความต้านทานเวทของมัน แต่ในสถานะที่ผิดปกติแบบนี้ ลมหายใจน้ำแข็งจึงสามารถแช่ร่างของมันได้อย่างสมบูรณ์
หลังจากนั้น
วีดก็กระโดดลงมาจากกลางอากาศ และขณะที่กำลังจะถึงพื้น เขาก็แทงหอกลงมาด้วยพละกำลังมหาศาล
-การโจมตีอย่างรุนแรง ความเสียหายเพิ่มขึ้น 122%
ตำแหน่งเป้าหมายเดิม ถูกโจมตีอย่างแม่นยำอีกครั้ง
"ก๊าซซซซซซซซซซซซซซซซ!"
กระโหลกของมังกรโครงกระดูกแตกออกและแผ่ขยายกว้างไปจนโคนลิ้นของมัน จากนั้นก็แตกสลายกลายเป็นเศษน้ำแข็ง
-คุณเลเวลเพิ่มขึ้น
-คุณเลเวลเพิ่มขึ้น
-คุณเลเวลเพิ่มขึ้น
-คุณเลเวลเพิ่มขึ้น
-คุณเลเวลเพิ่มขึ้น
-คุณเลเวลเพิ่มขึ้น
-คุณเลเวลเพิ่มขึ้น
-มังกรโครงกระดูกคุเรนเบรู ผู้ปกครองแห่งหุบเขามรณะได้พบกับความตายชั่วนิรันดร์
-เนื่องจากความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ ชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 230 หน่วย
-เสน่ห์เพิ่มขึ้น 3 หน่วย
-จิตวิญญาณนักสู้เพิ่มขึ้น 2 หน่วย
หน้าต่างแสดงผลจำนวนมากปรากฎขึ้นในหัววีด บางอันบอกว่าเขาเลเวลเพิ่มขึ้น
การล่ามังกรโครงกระดูกได้สำเร็จนั้น ย่อมทำให้ได้รับค่าประสบการณ์จำนวนมหาศาล แม้เลเวลของวีดตอนนี้จะเกิน 300 ไปแล้ว แต่เขาควรเลเวลเพิ่มอย่างน้อย 10 เลเวล อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเขาร่วมล่ากับพวกคณะสำรวจ ค่าประสบการณ์จึงถูกแชร์ไป และเขาได้รับค่าประสบการณ์ที่เพียงพอสำหรับ 7 เลเวล
ถึงอย่างนั้น ตอนนี้มีบางสิ่งที่สำคัญเร่งด่วนกว่า
ไปหยิบไอเท็ม!!
วีดลงมาบนพื้นและวิ่งไปยังจุดที่มังกรโครงกระดูกตาย
ไอเท็มเหล่านั้นกองอยู่ไปทั่วเนินของหุบเขามรณะ
หนังสือเก่าแก่โบราณ กองกระดูกจำนวนมาก และโล่!
ควับ ควับ ควับ!
วีดเอื้อมมือไปหยิบไอเท็มอย่างรวดเร็ว
-คุณแบกน้ำหนักเกินกว่าปริมาณสูงสุดที่พละกำลังจะรับได้
ผลเสีย : อัตราการใช้ค่าความอึดเพิ่มขึ้น 35 %
แม้จะอยู่ในร่างของปฐมภูมิแห่งโครงกระดูก เขาก็ยังมีพละกำลังไม่เพียงพอจะหยิบไอเท็ม
"ตอนนี้คงถึงเวลาไปค้นหาความจริงเกี่ยวกับอาณาจักรนิฟเฮล์มแล้วสินะ"
ในที่สุดวีดก็ลงมาจากเนินหุบเขาเพื่อทำภารกิจของตนให้เสร็จสิ้น
อย่างช้าๆ
ต้วมเตี้ยมราวกับเต่า
เนื่องจากน้ำหนักที่มากเกินไป แต่ละก้าวของเขานั้นต้องระมัดระวังอย่างมาก
เขาต้องใช้เท้าก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างดี เพื่อชดเชยพละกำลังที่ไม่เพียงพอนั้น
'ทนลำบากมามากขนาดนี้ พนันได้เลยว่าเราต้องได้อะไรดีๆแน่'
รายได้นั้นเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการทำธุรกิจขนาดใหญ่!
เมื่อวีดลงมาถึงด้านล่างของเนินเขา เขาก็ตรวจดูรางวัลที่ตนเองได้รับ
"ตรวจสอบไอเท็ม!"
ตราสัญลักษณ์แห่งอาณาจักรนิฟเฮล์ม
ความทนทาน : 5
ความหมายของสัญลักษณ์นี้มาจากราชวงศ์
อัศวินราชองครักษ์แห่งขุนนางของอาณาจักรนิฟเฮล์มซึ่งได้รับความเคารพยกย่องจากทุกผู้คน
สามารถใช้แนบติดกับอาวุธหรือชุดเกราะ
ผลลัพธ์ :
คุณธรรม + 100 หน่วย
เสน่ห์ + 50 หน่วย
ชื่อเสียง +200 หน่วย
ขุนนางแห่งนิฟเฮล์ม #2
พิมพ์เขียวของคฤหาสน์ขุนนางแห่งอาณาจักรถูกอธิบายไว้ในหนังสือ หลังจากเวลาผ่านมาเนิ่นนานไม่แน่ชัดว่าสามารถใช้ได้หรือไม่
กระดูกที่เน่าเปื่อยของมังกร
ความทนทาน : 250/250
กระดูกของมังกรโบราณจำนวนมาก ว่ากันว่าแข็งยิ่งกว่าแร่มิทธิลเนื่องจากมานาที่ซึมซ่อนอยู่ แต่ตอนนี้มันผุพังไปมากแล้ว
อย่างไรก็ตามในฐานะวัตถุดิบสำคัญแล้ว แร่ธรรมดาทั่วไปก็ไม่อาจเทียบกับมันได้
แบล็กสมิทจะได้รับค่าประสบการณ์จำนวนมากหากจัดการกับกระดูกมังกรนี้
มันเป็นไอเท็มชั้นยอดสำหรับอาชีพแบล็กสมิท
ผลลัพธ์:
เพิ่มทักษะของแบล็กสมิท
เมื่อตีเป็นอาวุธ การโจมตีติดพิษจะถูกเพิ่มเข้าไป
สามารถสร้างเป็นเกราะที่มีคุณสมบัติต้านทานเป็นพิเศษ
แต่จะมีกลิ่นเหม็นเล็กน้อย
เอนเชียนท์ ซิลด์ (Ancient Shield)
ความทนทาน : 300/300 พลังป้องกัน : 86
โล่เก่าแก่ซึ่งถูกสร้างขึ้นอย่างประณีต ไม่เคยถูกใช้มาก่อน
สร้างขึ้นจากมิทธิลและกระดูกของสัตว์ไม่ทราบชื่อ
ดั้งเดิมนั้นผิวโล่สว่างใสราวกับกระจกที่ต้องแสง แต่หลังจากผ่านมาหลายปีทำให้ตอนนี้มันเลอะไปด้วยรอยเปื้อน
หลังจากถูกเก็บมานานทำให้มันถูกกัดกร่อนลึก และเกินกว่าจะซ่อมแซมได้ในภายหน้า
ข้อจำกัด :
นักบวชไม่สามารถใช้ได้
เลเวล 400
ต้องสามารถใช้โล่ได้
ผลลัพธ์ :
ป้องกันการโจมตีทางกายภาพ 40%
ต้านทานเวทมนต์ 35%
-ความรวดเร็ว ลบ 30 หน่วย
-จิตวิญญาณนักสู้ เพิ่ม 45 หน่วย
-ค่าสถานะเกี่ยวกับการต่อสู้ทั้งหมด เพิ่มขึ้น 7 หน่วย
-เพิ่มประสิทธิภาพจากการใช้ทักษะ 20%
-มีโอกาสทำให้ศัตรูสับสน
-ความสามารถในการควบคุมอันเดดเพิ่ม 25 หน่วย
-เมื่อความทนทานลดลง ไม่สามารถซ่อมแซมได้
มังกรโครงกระดูกทิ้งไอเท็มสี่อย่างไว้
วีดไม่ยอมเหลือทิ้งไว้แม้แต่ชิ้นเดียว!
โดยเฉพาะเอนเชียนท์ ซิลด์ ยูนิกไอเทมชั้นยอด
พลังป้องกันมหาศาลนั่นจะมีประโยชน์มากในการต่อสู้
แต่เนื่องจากมันไม่สามารถซ่อมแซมได้ หากความทนทานหมดลง มันก็คงถูกทิ้งไป
"ค่าความทนทานสูงขนาดนี้ อย่างน้อยเราก็คงเอาไปใช้ได้หลายเดือนอยู่"
ถ้าไม่ได้ใช้มันในการออกล่าธรรมดา โล่นี้คงสามารถใช้ได้นานยิ่งขึ้นไปอีก
ไอเท็มที่ไม่สามารถซ่อมแซมได้นั้นยากจะจัดการ ทุกๆครั้งที่ใช้มัน คุณก็จะกังวลว่าความทนทานของมันจะลดลงไป
ผู้เล่นอื่นๆ อาจจะมองว่าแรร์ไอเท็มที่ซ่อมไม่ได้นี้ราคาถูก แต่หากมองที่พลังป้องกันและผลลัพธ์ต่างๆ ที่มันให้ เอนเชียนท์ ซิลด์คงสามารถขายได้ราคาแพงโข
"กระดูกมังกรที่เน่าเปื่อยนี่สามารถเพิ่มทักษะของแบล็กสมิทได้ และยังสามารถนำมาทำเป็นอุปกรณ์สวมใส่ที่จำเป็นหรือเอาไปขายก็ได้"
วีดยิ้มแก้มปริ พร้อมกับค่อยๆ เดินลงจากเนิน และเขาก็เข้าไปในถ้ำที่มังกรโครงกระดูกออกมา
ถ้ำที่แปลกประหลาด
ถ้ำนี้สร้างขึ้นจากน้ำแข็งที่โปรงใสราวกับแก้ว
"นี่สินะที่เป็นต้นกำเนิดของความหนาวเย็น"
หลังจากมาแดนเหนือ นี่เป็นครั้งแรกที่วีดได้ประสบกับสถานที่ที่หนาวเหน็บขนาดนี้
"ถ้าอยู่นานกว่านี้ เราแข็งตายแน่"
วีดรีบเร่งเดินเข้าไปในถ้ำ ยิ่งเขาเข้าไปลึกมากเท่าใด มันก็ยิ่งหนาวมากขึ้นเท่านั้น
มีรูปภาพถูกวาดบนกำแพง
ดูเหมือนว่าจะเป็นภาพอัศวินแห่งอาณาจักรนิฟเฮล์มกำลังต่อสู้กับมอนสเตอร์
ภาพเหล่านั้นบรรยายอย่างชัดเจน ให้เห็นถึงการโจมตีของพวกอัศวินและจอมเวทย์ ซึ่งโจมตีเข้าใส่ฝูงมอนสเตอร์จำนวนมหาศาล
ภาพสุดท้ายนั้นคือ ภาพที่จอมเวทย์ผู้สวมเสื้อคลุมสีฟ้าเปิดกล่องที่เหมือนจะบรรจุสร้อยลูกปัดไว้อยู่
และจากนั้นไม่ว่าจะเป็นมอนสเตอร์ หรือมนุษย์ ต่างก็ถูกแช่แข็งทั้งหมด
ด้วยภาพเหล่านี้ วีดจึงคาดเดาได้ว่า
"มันกำลังบอกถึงการศึกสุดท้ายของอาณาจักรนิฟเฮล์มใช่ไหมนะ?"
ไม่ไกลจากก้นถ้ำนัก มีกล่องวางเรียงรายอยู่
กล่องเหล็กที่น่าจะหนักเอาการ
ลวดลายที่จารึกไว้บ่งบอกให้รู้ว่ามันคือสมบัติของขุนนางแห่งอาณาจักรนิฟเฮล์ม
'แจ๊กพ็อต'
วีดเอื้อมมือออกไป
กล่องถูกล็อกอยู่ จำเป็นต้องใช้กุญแจ
ร่างกายที่เป็นกระดูกของวีดสั่นเทาอย่างรุนแรง
'ไม่มีทางน่า.....อย่าล้อเล่นซิ....ตูไม่เอาแบบนั้นนะ'
วีดพยายามใช้กำลังเปิดกล่องอีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม มันไม่เป็นไปตามแผนที่เขาวางไว้
กล่องถูกล็อกอยู่ จำเป็นต้องใช้กุญแจ
ทักษะสะเดาะกลอนของโจรหรือนักผจญภัย!
มันเป็นทักษะที่สำคัญมากสำหรับการเปิดประตูหรือกล่องสมบัติ แต่วีดไม่มีทักษะพวกนี้เลย
คำสาปของอาชีพประติมากรแสงจันทร์เล่นงานวีดอีกแล้ว ไม่มีทักษะจากอาชีพสายนักผจญภัยให้เขาเลยสักนิด
'อาชีพนี้แม่ง..โว๊ะ ไร้ประโยชน์จริงๆเลยวุ้ย!'
วีดพยายามต่อสู้กับความเศร้า อย่างไรก็ตาม ใกล้ๆ กล่องนั้นมีกระดาษแผ่นเล็กๆอยู่ วีดหยิบมันขึ้นมาอ่าน
บันทึกเหตุการณ์ 6 ปีสุดท้ายของอาณาจักรนิฟเฮล์ม
อาณาจักรนิฟเฮล์มของเรานั้นถูกบุกโดยฝูงมอนสเตอร์
มันมาจากป่าทางเหนือ ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามอนสเตอร์พวกนี้มาจากป่าแห่งความมืดนั่น
เมืองหลวงของอาณาจักรลุกเป็นไฟและพังทลายลง
อัศวินราชองครักษ์ยอมสละชีวิตของพวกเขา แต่ว่านั่นยังไม่เพียงพอจะจัดการกับมอนเตอร์จำนวนมากขนาดนั้น
ดังนั้น เราจึงล่อพวกมอนสเตอร์ไปที่ศูนย์กลางของหุบเขาและอาศัยความหวังสุดท้ายของเรา
สร้อยลูกปัดที่แตกราวของแม่มดเซอร์เบียน
มันถูกสืบทอดจากรุ่นสู่รุ่นภายในราชวงศ์ ของต้องสาปนี้ถูกใช้เพื่อต่อสู้กับพวกมอนสเตอร์
และสิ่งที่ถูกห่อไว้อย่างดีในแผ่นกระดาษใบนี้ก็คือ กุญแจสีทอง วีดหยิบกุญแจมาเปิดกล่องในทันที
กล่องแรกนั้นบรรจุไปด้วยทองและอัญมณีจนเต็มกล่อง แสงสะท้อนจากทองและอัญมณีทำให้เขาแทบตาพร่า
'อย่างน้อยต้อง 150,000 เหรียญทองแน่ๆ'
ไม่ว่าคุณจะแข็งแกร่งขนาดไหน คุณก็ไม่มีทางเพิกเฉยต่อทรัพย์สมบัติได้
วีดหยิบสมบัติทั้งหมดในกล่องไปไม่ให้เหลือแม้แต่ชิ้นเดียว
-คุณแบกน้ำหนักเกินกว่าปริมาณสูงสุดที่พละกำลังจะรับได้
ผลเสีย : อัตราการใช้ค่าความอึดเพิ่มขึ้น 59 %
กล่องที่สองบรรจุไปด้วยวัตถุดิบอันหลากหลาย
ทั้งแร่สำหรับให้แบล็กสมิทถลุง และเสื้อผ้าผืนหนังสำหรับการตัดเย็บ
'ต้องไม่เหลืออะไรไว้เลย'
-คุณแบกน้ำหนักเกินกว่าปริมาณสูงสุดที่พละกำลังจะรับได้
ผลเสีย : อัตราการใช้ค่าความอึดเพิ่มขึ้น 78 %
กล่องที่สามนั้นบรรจุอาวุธและชุดเกราะของอาณาจักรนิฟเฮล์ม
อาวุธที่ดูเก่าแก่โบราณและเปื้อนไปด้วยฝุ่น คมดาบจับไปด้วยสนิม ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าประสิทธิภาพแย่มาก
ชุดสวมใส่ก็ดูล้าสมัยและดูจะฉีกขาดได้หากไปจับต้องมัน
"ต่อให้เป็นเสื้อเก่าๆ ก็ยังเอามาใช้ได้!"
วีดเก็บของพวกนี้ไปด้วย
กล่องสุดท้ายนั้นบรรจุ สร้อยลูกปัดที่แตกร้าวของแม่มดเซอร์เบียนไว้
เป้าหมายของคณะสำรวจ!
ความหนาวเย็นจนไม่อาจจะจินตนาการได้แผ่ออกมาจากสร้อยลูกปัดนี้
วีดตระหนักดีว่าเขาจำต้องยอมแพ้ต่อสร้อยนี่
ถ้าเอามันไปขายได้ คงสามารถหาเงินได้เยอะ แต่อย่างไรก็ตาม ชีวิตนั้นสำคัญกว่า
"จังหวะที่เราจับมันเข้าก็คงจะตายทันที"
สร้อยลูกปัดที่แตกร้าวของแม่มดเซอร์เบียนนั้นเต็มไปด้วยเวทมนตร์สายน้ำแข็งอันมิอาจคาดเดาได้
หากไปสัมผัสมันโดยไม่มีการป้องกันล่ะก็ ร่างกายจะกลายเป็นน้ำแข็งทันทีจากผลข้างเคียงของมัน
ดังนั้น เพื่อหลีกเลี่ยงกรณีที่เลวร้ายที่สุด เขาจำเป็นต้องละทิ้งความโลภที่มากเกินไปของตนเอง (t/n เฮ้ นายทำได้ด้วยเร้ออออออออออ)
"แย่จังเลย"
วีดยังจ้องไปที่สร้อยลูกปัดที่แตกร้าวของแม่มดเซอร์เบียน
มันเป็นไอเท็มพิเศษที่ไม่นับว่าเป็นไอเท็มตกหล่นทั่วไป แต่ยังเป็นถึงไอเท็มเป้าหมายของคณะสำรวจแดนเหนือ
การที่วีดจะรีรออ้อยอิ่งเสียดาย นั้นเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้
"อย่างน้อยมันต้องเป็นยูนิกไอเท็มแน่ๆ.....จากข่าวลือ สิ่งนี้คงบรรจุทักษะบางอย่างไว้ แม้เราจะไม่รู้ว่าเป็นอะไรก็ตาม"
แม้คุณจะยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อหยิบมัน
แต่อย่าลืมว่าทุกๆ ย่างก้าวนั้นคุณต้องก้าวไปข้างหน้า
ซึ่งความตายนั้นหมายความว่าคุณไม่สามารถก้าวต่อไปได้
"เราจะหยิบมันดีไหมน้า?"
วีดนั้นโลภอีกตามเคย
เมื่อเผชิญหน้ากับผีสาง เราต้องใช้ความระมัดระวัง
เขาค่อยๆ เอื้อมมือไปใกล้สร้อยลูกปัด อย่างช้าๆ เท่าที่จะทำได้
ว้ากกกกกกกก!
ทันใดนั้น ความเย็นก็แผ่ออกมาจากสร้อยลูกปัดที่แตกร้าวของแม่มดเซอร์เบียน
-เนื่องจากความเย็น คุณจะเป็นอัมพาต 13 วินาที
เมื่อหายจากสภาวะอัมพาต มีโอกาสจะเป็นไข้เพิ่มขึ้น 25%
เย็นยะเยือก!
"ฮัดชิ่ว!"
ในที่สุดวีดก็ยอมแพ้ต่อสร้อยลูกปัด
จริงๆแล้ว ต่อให้วีดเอามันไปได้ เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นใด นอกจากเอามันไปวางไว้ที่แท่นบูชาพระเจ้า เพื่อปัดเป่าความร้อนในทวีป
แม้วีดจะมีส่วนในคณะสำรวจไม่นานนัก แต่เขาก็ยังถือเป็นสมาชิกอยู่ ดังนั้นสิ่งที่เขาทำไปก็คงจะได้รับรางวัลกลับมาบ้าง ไม่มากก็น้อย
วีดรอจนอาการอัมพาตหาย และหลบออกไปจากถ้ำ แต่ละก้าวของเขานั้นช่างหนักอึ้ง
* * *
หอเกียรติยศ!
จำนวนผู้ชมเพิ่มขึ้นมหาศาลจนทะลุหนึ่งล้านวิวไปแล้ว ซึ่งหากรวมของแต่ละสถานีและการถ่ายทอดตามเวลาจริงเข้าไปอีก จะมีจำนวนผู้ชมถึงอย่างน้อย 20 ล้านคน
“ฮุเกะเกะเกะ!”
“หัวของข้าอยู่ที่ไหน?”
“มนุษย์ มีมนุษย์เยอะมาก ข้าอยากกินเหลือเกิน”
การต่อสู้อันน่าเหลือเชื่อของอันเดด
-นั่นเป็นเวทมนตร์ของเนโครแมนเซอร์เหรอ?
-ไม่เคยคิดเลยว่าอันเดดน่าเกลียดพวกนั้นจะมีประโยชน์ในการต่อสู้มากขนาดนี้
-ยิ่งมีศพสะสมมากขึ้นเท่าไหร่ยิ่งสามารถสร้างลูกน้องอันเดดได้มากขึ้น....
อาชีพเนโครแมนเซอร์ระเบิดความนิยมออกมาผ่านการถ่ายทอด
ทุกครั้งที่กองทัพอันเดดซึ่งนำโดยวีดนั้นปรากฏขึ้น ในกระดานสนทนาต่างก็ส่งเสียงเชียร์กันลั่น
แต่หลังจากพวกมอนสเตอร์กลับมาได้เปรียบคณะสำรวจ ผู้เล่นที่ยังต่อสู้ได้จึงเหลืออยู่ไม่มากนัก
-ท่าทางจะยากน่าดูนะ
-ต่อให้เป็นวีด ก็ยังลำบากอยู่ดีนะ มังกรโครงกระดูกนี่แข็งแกร่งจริงๆ
-แม่งเอ้ย ถ้าไม่ใช่เพราะพวกทรยศละก็...
-แต่ยังไงมันก็เป็นการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมนะ
ไม่มีใครคาดหวังกับวีดมากนัก เพราะการจะเอาชนะได้นั้นมันน่าเหลือเชื่อเกินไป
การต่อสู้ของกองทัพอันเดดและพวกนักดาบนั้นเป็นภาพที่ยอดเยี่ยม ซึ่งทำให้หลายๆ คนพอใจในชั่วระยะหนึ่ง
อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้จบอย่างที่หลายๆ คนคิด
มังกรน้ำแข็งปรากฏตัวขึ้นอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย!
ภาพการต่อสู้อันทรงเกียรติของปิงหลงกับมังกรโครงกระดูกนั้นตรึงตาตรึงใจของพวกเขาไว้
-ได้โปรด ได้โปรดเถอะ!
พวกเขาต่างภาวนาต่อภาพยนตร์ในหอเกียรติยศซึ่งส่งออกมาจากมุมมองของดรัมและเหล่าวิซาร์ด
การที่คณะสำรวจจะไปถึงจุดหมายปลายทางที่ฝันไว้ได้นั้น พวกเขาต้องจัดการกับมังกรโครงกระดูก
ถ้ามันไม่หายไปละก็ พวกเขาต้องพบกับความสยดสยองแน่ๆ
จากนั้น วีดก็ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับไวเวิร์น เขาถือหอกแห่งความมืดไว้ในมือ
มันยากลำบากที่ต้องบินฝ่าอากาศเช่นนี้ด้วยไวเวิร์น และยิ่งยากขึ้นไปอีกเมื่อต้องใช้เวทมนต์ไปพร้อมๆ กัน
แต่นี่แค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น
ไม่ว่าจะโจมตียังไง กระดูกของมังกรโครงกระดูกก็ไม่มีทีท่าว่าจะแตกร้าวแต่อย่างใด
ในกระดานสนทนาเกิดความเอะอะเอิกเกริกครึกโครมขึ้นไม่เหมือนที่อื่น
-ตอนที่โอเบรอนกับนักรบคนอื่นๆ ตีมังกรโครงกระดูก มันไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย นี่เขาเลเวลเท่าไหร่กันวะเนี่ย?
-น่าจะเกิน 400 ไปแล้วนะ
-เขาทำแบบนั้นได้ยังไง? ใช้เวทมนต์สร้างความเสียหายทางกายภาพ ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเลือดมันจะลดได้แบบนั้น!
-จากการต่อสู้ที่ผ่านมาทำให้มังกรโครงกระดูกอ่อนแอลงแล้ว แต่การทำความเสียหายกับร่างของมันจะถึงขั้นกระดูกแตกหักนี่ผมคาดไม่ถึงจริงๆ
ค่าสถานะ ระดับเลเวล และความเชี่ยวชาญในทักษะ เป็นเรื่องธรรมดาที่จะใช้สิ่งเหล่านี้เป็นจุดอ้างอิง
ภาพที่วีดแสดงออกมาให้เห็นในวิดีโอนั้นช่างน่าเหลือเชื่อจนทำให้คนดูไม่อาจจะพูดอะไรออกมาได้
แต่ไม่นานพวกเขาก็ค้นพบเหตุผล วีดนั้นสามารถพุ่งการโจมตีไปตำแหน่งเพียงตำแหน่งเดียวได้สำเร็จ
-โจมตีที่ตำแหน่งเดียว! นั่นจะช่วยเพิ่มพลังโจมตีได้
-เทคนิคการเจาะเกราะ มันช่วยเพิ่มพลังโจมตีและเจาะผ่านพลังป้องกันของศัตรูได้ โดยทางทฤษฏีมันเป็นไปได้ แต่ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าวีดสามารถเอามาใช้ ได้จริงๆ แบบนั้น!
-ตีซ้ำๆ ที่จุดเดียวจะทำให้ความเสียหายเพิ่มขึ้นได้จริงเหรอ?
-เขาตีตำแหน่งเดิมได้จริงๆ เหรอ?
ผู้ชมบางคนเริ่มเกิดคำถาม
-จากประสบการณ์ที่ผ่านมาของผม ผมเคยตีโดนตำแหน่งเดิม และมันช่วยเพิ่มค่าความเสียหายได้ มันน่ามหัศจรรย์มาก ซึ่งผมก็ลองพยายามทำใหม่อีกแต่ก็ไม่สำเร็จนะ
-นายต้องตีตำแหน่งเดิมจริงๆ ถ้าพลาดไปนิดเดียว ก็เหมือนพลาดนั่นล่ะ
-วิธีนี้ไม่ค่อยเหมาะเอาไปใช้กับมอนสเตอร์ตัวเล็กๆ มันจะใช้ง่ายกว่าหากเป็นมอนสเตอร์ตัวใหญ่ๆ เพราะนายจะเล็งจุดนั้นได้ง่ายกว่า
ผู้ชมต่างตั้งใจดูการเคลื่อนไหวของวีด แน่นอนว่า วีดสามารถโจมตี ณ ตำแหน่งเดียวได้อย่างไม่ผิดพลาด
ขณะที่อยู่กลางอากาศ บนหลังไวเวิร์น เขาเหวี่ยงอาวุธอย่างรวดเร็วและโจมตีอย่างแม่นยำ ณ ตำแหน่งเดิม!
มันไม่ใช่เรื่องที่ทำได้ง่ายแน่ๆ
ใช้พลังทั้งหมดเพื่อเหวี่ยงอาวุธและโจมตีเข้าไปตำแหน่งเดิมอย่างแม่นยำ ฟัน แกว่ง และแทงอย่างไม่หยุดยั้ง
การโจมตีที่รวดเร็วดุจสายฟ้าและแม่นยำอย่างไม่น่าเชื่อ
การพลิกแพลงและการเคลื่อนไหวที่ยอดเยี่ยม มันเป็นเทคนิคที่เหลือเชื่อจริงๆ
-เอิ่ม....
-นั่นละท่านวีด
ทุกๆ ครั้งที่กระดูกของมังกรแตกหัก ความชื่นชมก็ออกมา
และช่วงเวลาสุดท้ายก็มาถึง จุดสุดท้ายของการดิ้นรนต่อสู้ เมื่อมังกรโครงกระดูกตายลง ความตื่นเต้นก็แผ่ซ่านไปทั่ว
การที่ได้เห็นมอนสเตอร์ที่มีขนาดมหึมาและร้ายกาจขนาดนี้ตกตายลง มันรู้สึกราวกับเป็นเรื่องโกหก
คณะสำรวจ ปิงหลง พวกไวเวิร์น และแวมไพร์โทริ ต่างมีส่วนในการโจมตี แต่เป็นวีดที่ฆ่ามันลงได้
เมื่อได้เห็นภาพอันไม่น่าเชื่อนั้น เหล่าผู้เหลือรอดของคณะสำรวจต่างยืนตกตะลึง
ในระหว่างนั้นวีดก็ค่อยๆ ก้าวออกเดินอย่างช้าๆ
เขาเข้าไปในถ้ำภายในหุบเขามรณะ ไม่นานก็ออกมา และเดินจากไปอย่างช้าๆ บนพื้นที่ปกคลุมไปด้วยหิมะ
แผ่นหลังของนักผจญภัยผู้สันโดษและอ้างว้าง
จุดที่เขาจากไปนั่นทิ้งไว้ด้วยรอยเท้าอันหนักอึ้ง
สมาชิกคณะสำรวจที่เหลือรอดตื่นจากการตกตะลึง และเริ่มก้าวเดิน
ในถ้ำที่เห็นวีดเข้าไป พวกเขาพบกล่องที่บรรจุสร้อยลูกปัดที่แตกร้าวของแม่มดเซอร์เบียนเปิดอยู่
เล่มที่ 10 ตอนที่ 5 จบ
<a href='https://ads.dek-d.com/adserver/adclick.php?n=a6753880' target='_blank'><img src='https://ads.dek-d.com/adserver/adview.php?what=zone:696&n=a6753880' border='0' alt=''></a>