เล่มที่ 9 ตอนที่ 11 วีด เทพเจ้าสงคราม (God of War Weed)
(ตอนนี้เป็นตอนพิเศษท้ายเล่ม 9 ครับ ซึ่งเนื้อหาจะแยกออกมา อาจจะไม่ต่อกับตอนก่อนหน้านัก)
________________________________________
เรื่องราวความเป็นไปของทวีปเวอร์เซลล์นั้นเป็นรายการที่ได้รับความนิยมสูงที่สุดของ KMC มีเดีย
ชิน เฮมินกำลังจดจ่ออยู่กับรายการซึ่งเป็นจุดดึงดูดความสนใจของผู้เล่นจำนวนมากในรอยัลโรด
"ค่ะ ในช่วงของรายการวันนี้ พวกเราจะแจ้งให้ท่านผู้ชมได้ทราบถึงราคาของสินค้าขั้นพื้นฐานในแต่ละอาณาจักรนะคะ อ้อ คุณ โอ จูวานคะ ดิชั้นได้ยินมาว่าคุณมีข่าวสำคัญมากที่อยากจะแจ้งให้พวกเรารับรู้เหรอคะ?"
"ถูกต้องแล้วครับ ผู้เล่นจำนวนมากต่างให้ความสนใจแก่อาณาจักรบิเคจู (Bikeijeu Kingdom)"
"ทำไมล่ะคะ? มีอะไรเกิดขึ้นที่นั่นเหรอคะ?"
"ตัวอย่างของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็เช่น ปรากฎกองทัพมอนสเตอร์จำนวนมหาศาลมุ่งหน้าไปยังอาณาจักรบิเคจูครับ โดยมอนสเตอร์พวกนั้นต่างลงมาจากเทือกเขาบิเคจู พวกเรายังไม่ทราบเส้นทางการเดินทางของพวกมันอย่างละเอียด แต่พวกเรากำลังเร่งรวบรวมข้อมูลกันอยู่ครับ "
พวกเขาให้ข้อมูลที่ในระดับที่เหมาะสมเกี่ยวกับทวีปเวอร์เซลล์ พวกเขามีข้อมูลทุกอย่างเกี่ยวกับข้อมูลพื้นฐานไม่ว่าจะเป็น ราคาสินค้า, ประเภทของมอนสเตอร์ หรือ แม้กระทั่งเส้นทางเดินทัพ
ถ้าพวกมือใหม่ไปอยู่ใกล้ๆกองทัพพวกนั้นล่ะก็ พวกเขาคงไม่สามารถหยุดอาการสั่น(กลัว)ได้
พวกมอนสเตอร์เป็นหมื่นๆตัวพวกนั้น ล่ามนุษย์เป็นอาหารในยามที่พวกมันเคลื่อนผ่านไป
มันเป็นนรกสำหรับพ่อค้า แต่กับทหารรับจ้างแล้ว นี่ถือเป็นข่าวดีเป็นอย่างยิ่ง เวลาที่คุณได้เข้าร่วมในภารกิจกวาดล้างมอนสเตอร์ที่ได้รับจากราชวงศ์หรือพวกลอร์ดปกครองนั้น รางวัลและแต้มที่ได้รับนั้นนับได้ว่ายอดเยี่ยมเป็นที่สุด
แม้จะมีคนเป็นจำนวนมากที่ไม่ได้เข้าร่วม แต่ก็มีทหารรับจ้างเลเวลสูงจำนวนมากที่ได้เข้าร่วมศึก มันเป็นประสบการณ์อันแสนวิเศษที่จะได้เห็นการเคลื่อนไหวของมอนสเตอร์ในการต่อสู้นั้น
ด้วยเหตุนี้เองจึงเป็นเรื่องเร่งด่วนที่มีผู้ให้ความสนใจเป็นจำนวนมากในการเข้าร่วมเพื่อหยุดยั้งการเคลื่อนกำลังพลของมอนสเตอร์
อย่างไรก็ดี มีผู้ชมจำนวนไม่มากนักหรอกที่จะสนใจเกี่ยวกับเรื่องกองทัพมอนสเตอร์ที่มุ่งหน้าไปยังอาณาจักร บิเคจู
"ค่ะ และนี่ก็เป็นเรื่องสรุปของอาณาจักรบิเคจูนะคะ "
ชิน เฮมิน รายงานข่าวอย่างรวดเร็ว เนื่องจากเธอรู้ดีว่าผู้ชมทางบ้านกำลังรออะไรอยู่ บนหน้าจอมอนิเตอร์ของผู้จัดรายการ เธอเห็นคอมเม้นนับพันจากเหล่าผู้ชม
- เมื่อไหร่คนๆนั้นจะมาออกอากาศซะทีอ่ะ?
- ถ้าเค้ามาเมื่อไหร่ ช่วยถามเค้าเกี่ยวกับเรื่องราวล่าสุดให้ที
- ได้โปรดถามเค้าเรื่องกองทัพอมตะให้หน่อยจิ แล้วตกลงเค้าได้ไอเท็มอะไรไปกันแน่จากการที่เค้าพิชิตโทริลงได้
- ผมเลเวล 380 เป็นหนึ่งใน อัศวินผู้ใช้กระบอง (Maul Knights) ไม่ว่าจะไปที่ไหนความแข็งแกร่งของผมก็เป็นที่ยอมรับ เค้าจะเทียบกับผมได้เหรอ?
- ผมเล่นเป็นพระ เลเวล 385 ผมอยากจะเห็นเขาออกล่าซักครั้งนึง ได้โปรดบอกกับเค้าด้วย
พวกนี้เป็นบรรดาคอมเม้นที่ได้มาจากส่วนของผู้ชมทางบ้าน
เมื่อไม่กี่วันก่อนหน้านี้ ทาง KMC ได้ปล่อยตัวอย่างโฆษณาออกมาว่าพวกเขาจะทำการสัมภาษณ์ทางโทรศัพท์กับผู้เล่นที่เคยมีชื่อเสียงจากเกม คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค และกำลังเล่นรอยัลโรดอยู่ในขณะนี้
เพราะสาเหตุนี้เองส่งผลให้ความสนใจของคนจำนวนมากพุ่งพรวดขึ้นมาจนถึงกับทำให้ยอดวิวสูงขึ้นเป็นสองเท่าจากปกติ แม้จะเป็นผู้จัดรายการมากฝีมืออย่างชิน เฮมิน ก็ไม่อาจจะคุมริมฝีปากเธอมิให้แห้งได้
"ทางเราได้ทำการแจ้งไปเมื่อวันก่อนนะคะว่าวันนี้ เราจะมีการสัมภาษณ์กับบุคคลที่ใช้ชื่อตัวละคร "วีด" สำหรับท่านที่ยังไม่ทราบนะคะ วีดนั้นเป็นที่รู้กันว่าเป็นผู้ที่มีตัวละครที่มีเลเวลสูงที่สุดและแข็งแกร่งที่สุดใน คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค! ล่าสุดเขาได้ทำการพิชิตกองทัพอมตะลงได้ และวีดก็มีเวลาว่างที่จะมาให้สัมภาษณ์กับเราค่ะ "
"จริงหรือครับ เฮมิน? ผมล่ะส่งสัยจริงๆตอนที่คุณบอกว่าคุณจะได้สัมภาษณ์ออกอากาศกับเขา นี่เขาจะออกมาให้สัมภาษณ์จริงๆหรือ?!"
โอ จูวานไม่อาจที่จะซ่อนความตื่นเต้นของเขาไว้ได้
"ใช่ค่ะ มันเป็นเรื่องจริง เราได้ทำการต่อสายโทรศัพท์เอาไว้แล้วค่ะ ทุกอย่างพร้อมที่จะเริ่มค่ะ"
"แน่นอน ไม่มีวีรบุรุษคนไหนอีกแล้วที่จะเหมือน วีด "
โอ จูวาน ได้ยินเรื่องของวีดมามากมาย
ที่ดันเจี้ยนแห่งหนึ่งใน คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค นั้นเป็นที่รู้กันว่าไม่มีใครสามารถพิชิตมันได้ แต่วีดกวาดล้างมันได้แถมยังเอาชนะบอสมอนสเตอร์อีก! เรื่องนี้กลายเป็นตำนานเลยทีเดียว
และเพราะการที่เขามีโอกาสได้จัดงานสัมภาษณ์กับวีดคนนั้น ทำให้โอ จูวานแทบจะกระโดดด้วยความดีใจเลยทีเดียว
ผู้อำนวยการผลิตมองผ่านจอมอนิเตอร์ไปยังชิน เฮมิน และพร้อมที่จะกดปุ่ม
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
"ค่ะ งั้นเรามาเริ่มการสัมภาษณ์กับคุณวีดกันเลยนะคะ "
ชิน เฮมินไม่ปล่อยให้เสียเวลาไปมากกว่านี้ ผู้ชมจำนวนมากต่างเฝ้ารอมันอยู่
ในรอยัลโรด เธอมีการ ‘กระซิบ’ ไปหาวีดเพื่อสนทนาบ้างเป็นบางครั้ง แต่กระนั้นก็ตามเธอก็ยังคงมีอาการสั่นอยู่บ้างเพราะตอนนี้เธอกำลังอยู่กับวีดที่ทุกๆคนกล่าวขวัญถึง จะมีคนอีกตั้งเท่าไหร่ที่เฝ้าหวังที่จะให้ตนเองได้มีช่วงเวลาเช่นนี้บ้าง?
“ฮัลโหล?”
หัวใจเธอเต้นจนแทบจะกระโดดออกมาจากอกเมื่อตอนที่ได้ยินเสียงตอบรับผ่านมาทางสตูดิโอ
- ในที่สุดเขาก็มา!
- วีดกำลังพูดอยู่ในสาย
- การสนทนากับวีดทางโทรศัพท์เริ่มขึ้นแล้ว!
ทุกๆ 10 วินาทีที่ผ่านไป มีคอมเม้นขึ้นมาอย่างน้อยๆ 100 คอมเม้น มันเป็นสิ่งที่แสดงให้เห็นว่ามีคนให้ความสนใจการออกอากาศครั้งนี้ขนาดไหน
ชิน เฮมินพยายามที่จะดำเนินการสนทนาต่อไป
"สวัสดีค่ะ คุณวีด ระหว่างที่การสัมภาษณ์ดำเนินไป ดิชั้นจะขอเรียกคุณด้วยชื่อตัวละครของคุณ ไม่ทราบสะดวกมั๊ยคะ?"
“ได้ครับ”
วีดตอบกลับมาแบบง่ายๆ การถูกเรียกโดยการใช้ชื่อตัวละครแทนที่จะใช้จะเป็นชื่อจริงของเขาเป็นเรื่องที่ดีที่สุดมันเป็นเรื่องที่เจ็บปวดพออยู่แล้วที่ถูกคนจดจำได้ในนามของ ปริ้นเซสไนท์(Princess Knight)!
โอ จูวานก็อยู่ในสตูดิโอด้วย ทักทายเขาหน่อยสิ
"สวัสดีครับ นี่ โอ จูวานนะครับ ถือเป็นเกียรติของผมที่ได้มีโอกาสพูดกับบุคคลที่มีชื่อเสียงอย่างมากอย่างคุณ วีด ครับ "
“ยินดีที่ได้คุยด้วยเช่นกันครับ”
"คุณวีด มีอะไรจะทักทายท่านผู้ชมทางบ้านหน่อยมั้ยครับ "
“เอ่อ สวัสดีครับ”
วีดตอบสนองมาด้วยคำพูดอันรัดกุม
ชิน เฮมินกำลังเดือดอยู่ภายใน
'ต๊าย เค้าจะตอบสั้นๆอย่างนี้ไม่ได้นะ!'
นี่เป็นการออกอากาศ บรรดาผู้ชมย่อมต้องคาดหวังการออกอากาศที่ราบลื่นกว่าการตอบอะไรสั้นๆอย่างนี้แน่ๆ
มันก็มีบางคนใช้วิธีการบทอ่านตามสคริปที่ผู้เขียนบทเตรียมเอาไว้ให้เพื่อสะท้อนอารมณ์ให้ดียิ่งขึ้น แต่นั่นไม่ใช่สำหรับกรณีนี้ การสัมภาษณ์สดๆแบบนี้ไม่ได้มีการเตรียมบทอะไรไว้ล่วงหน้า
ชิน เฮมินถามไปด้วยอาการกลั้วหัวเราะ
"คุณ วีดคะ ไม่ทราบว่ามีอะไรที่ทำให้คุณไม่สบอารมณ์บ้างรึเปล่าคะ?"
“ก็มีบ้างนิดหน่อย”
"ห๊ะ? หรือว่ามันเกิดจากดิชั้นคะ?"
‘ใช่’
ชิน เฮมินกับ โอ จูวาน ถึงกับอึ้งเมื่อเจอคำตอบที่คาดไม่ถึงอันนี้เข้าไป
ยามที่คุณสัมภาษณ์ใครซักคน แน่นอนว่าคุณย่อมไม่ต้องการที่จะได้ยินคำบ่นจากอีกฝั่ง และถึงแม้พวกเขาอยากจะให้มันเป็นไปอย่างราบรื่น ทว่าคำตอบของลีฮุนกลับไม่คล้อยตามเอาเสียเลย
'มันเป็นการออกอากาศที่ล้มเหลว!'
ชิน เฮมิน รู้สึกได้ถึงเหงือที่ชุ่มในฝ่ามือของเธอ อย่างไรก็ดี เธอก็ต้องดำเนินการสัมภาษณ์ต่อไป
"ไม่ทราบคุณอยากจะให้ดิชั้นทำอย่างไรคะ? หากคุณต้องการคำขอโทษ ดิชั้นก็จะขอโทษ หากคุณต้องการให้ทำการแก้ไขอะไร ดิชั้นจะจัดการให้ "
“ถ้างั้น จะปล่อยให้มันเป็นอย่างนี้น่ะเหรอ?”
“หืม?”
“คุณขอให้ผมโทรมาหาคุณช่วงเย็นตอนหนึ่งทุ่ม แต่ถ้าคุณจะทำการสัมภาษณ์แบบนี้ล่ะก็ มันก็ควรจะเป็นทางคุณที่โทรมาหาผม บิลค่าโทรศัพท์มันแพงนะ”
"..."
ผู้จัดรายการมากฝีมืออย่างชิน เฮมิน พูดอะไรไม่ออกเลยทีเดียว ในขณะที่โอ จูวานก็อึ้งกิมกี่ไปโดยไม่รู้จะช่วยอะไรได้
พวกเขาคิดว่ามันเป็นอะไรที่สร้างความลำบากเป็นอย่างมากถึงขนาดที่ทางสถานีจะต้องไปขอขมาซะอีก!
'เขาเป็นคนขี้งกจริงๆ!'
มีแต่คนขี้เหนียวอย่าง ลี ฮุน เท่านั้นแหละที่จะสร้างความประหลาดใจแบบนี้ให้แก่พวกเขาได้
เพียงไม่กี่อึดใจ ชิน เฮมิน ก็เรียกสติของตัวเธอกลับมาได้
"ค่ะ นั่นเป็นความผิดพลาดของทางเราเองค่ะ แต่พวกเรามีข้อสงสัยกับการกระทำของคุณวีดมากเลยนะคะ อย่างแรกเลยก็คือ จากการที่คุณขายตัวละครของคุณในคอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค ทำให้ความสนใจในตัวคุณได้พุ่งทะยานขึ้นมาเลยค่ะ"
ไม่มีใครที่ไม่รู้ว่า ลี ฮุน ขายตัวละครของเขาในคอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค
ในตอนที่เขาขายนั้น เกมนี้ก็ไม่ได้เป็นที่นิยมเท่ารอยัลโรดแล้ว
แต่เกม คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค นั้นได้รับความนิยมเป็นอย่างสูงติดต่อกันมาหลายปี และเพิ่งจะตกลงจากจุดสูงสุดก็ตอนที่รอยัลโรดเริ่มได้รับความนิยมขึ้นมานั่นเอง
หลังจากที่ได้ซื้อตัวละครของวีดไป ทาง CTS มีเดียก็ได้จัดรายการใหญ่ที่ครอบคลุมถึงเกมเสมือนจริงขึ้นมาทันที
ไอเท็มที่วีดครอบครองรวมทั้งบันทึกการเคลียร์ดันเจี้ยนของเขาต่างถูกนำมาออกอากาศ!
และเนื่องด้วยยังคงมีคนจำนวนมากที่ยังคงเล่น คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค อยู่ ทำให้รายการดังกล่าวได้รับเรตติ้งที่สูงทีเดียว
และในโอกาสเดียวกันก็นับได้ว่าเป็นการช่วยเหลืออย่างสูงต่อบริษัทเจ้าที่เป็นเจ้าของ คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิคให้มีโอกาสตั้งหลักและมีโอกาสหาทางที่จะเอาชนะเกมรอยัลโรดให้ได้
นั่นทำให้ คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิคกลับมาได้รับความนิยมเป็นอย่างสูงอีกครั้ง และตัวละครที่มีชื่อเสียงอีกหลายต่อหลายตัวได้ถูกนำมาขายให้กับสื่อ
ชิน เฮมิน พูดขึ้นด้วยความอิจฉา
"ดิชั้นได้ยินมาว่า คุณได้รับเงินจำนวนมหาศาลถึง 3 พันล้านวอน นั่นเป็นจำนวนที่เยอะมากทีเดียว ไม่ทราบคุณได้นำเงินไปซื้อพวกรถต่างประเทศหรืออะไรหรูหราพวกนี้บ้างไหมคะ?"
คำตอบที่ได้จากลีฮุนเป็นคำตอบสั้นๆกระชับๆ
“ผมไม่มีเงินพวกนั้นอยู่อีกแล้ว”
"คะ?"
“ถ้าคุณหาเงิน 3 พันล้านได้วันนี้และคุณต้องการที่จะรักษาเงิน 3 พันล้านนั่นเอาไว้ คุณจะต้องทำการบ้านให้หนักเพื่อวันพรุ่งนี้ที่จะมาถึง”
"อ่า นั่นเป็นคำพูดที่คมมากเลยค่ะ "
คราวนี้ก็เป็น โอ จูวานที่นั่งติดกับเธอเป็นคนพูดบ้าง
"ไม่ว่าคุณจะมีเงินมากแค่ไหนก็ตาม มันก็คงเทียบไม่ได้กับเงินที่ได้มาจากความสำเร็จของตัวคุณเอง มันน่าซาบซึ้งมาก"
มันเป็นความจริงที่ลี ฮุนหาเงินได้ 3 พันล้าน แต่ในขณะเดียวกันเขาก็ต้องเสียมันไปให้พวกเจ้าหนี้หน้าเลือดพวกนั้น
เกือบทุกคนต่างก็มีของฟุ่มเฟือยที่ไม่จำเป็นทั้งนั้น และนั่นทำให้พวกเขาเข้าใจผิดไป
"โอเคค่ะ งั้นเรามาเริ่มคำถามที่ 2 สำหรับคุณวีดกันนะคะ "
ชิน เฮมินเตรียมใจไว้แล้วกับคำตอบที่กระชับของลี ฮุน ดังนั้นเธอจึงเตรียมคำถามมาอีกข้อหนึ่ง
"ในเกม คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค คุณเก็บเลเวลได้ในอัตราที่รวดเร็วมากซะจนไม่มีใครตามคุณทัน นั่นเป็นเรื่องจริงใช่มั๊ยคะ?"
“ใช่ครับ”
"คุณพอจะแชร์ความลับของคุณให้พวกเราฟังได้มั๊ยคะ?"
“ล่ามอนสเตอร์โดยไม่เว้นแม้แต่ตัวเดียว หาสถานที่ที่มีมอนสเตอร์อยู่เต็มไปหมด แล้วก็ฆ่ามันให้หมด”
โอ จูวาน ไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่เขาได้ยิน
"คุณวีดครับ ผมเองก็เล่น คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค มาเป็นเวลานาน แต่การเติบโตของคุณมันไม่ธรรมดาเลย คุณแน่ใจหรือครับว่าไม่มีเทคนิคหรือทริคอย่างอื่นที่คุณใช้?"
“มันก็แค่ว่าผมออกล่าทุกๆวัน”
"แล้วคุณไม่เบื่อบ้างหรือครับกับการออกล่า? ผมเข้าใจนะถ้ามันเป็นการล่าแค่ตัวสองตัว แต่ล่าต่อเนื่อง 2 ชั่วโมงนี่คุณน่าจะมีอาการเบื่อบ้างหรือเปล่าครับ?"
“ผมไม่เคยรู้สึกอย่างนั้นนะ”
"..."
ลี ฮุนบอกว่าเขาไม่เคยเบื่อกับการออกล่า เขาตอบคำถามของโอ จูวานได้ดี ชิน เฮมินจึงถามคำถามถัดไป
"ถ้างั้นคุณก็เล่น คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค ตลอดทั้งวันเลยเหรอคะ?"
“ใช่ครับ ผมเล่นตลอดเวลาที่ผมว่าง”
"เวลาที่คุณนั่งลงและเล่นมัน คุณเล่นมันเป็นเวลานานเท่าไหร่คะ?"
“ก็ 204 ชั่วโมง”
"ขออีกทีได้มั๊ยคะ? คำถามคือ คุณนั่งเล่นเกมนี้ต่อเนื่องได้นานเท่าไหร่คะ"
ทั้งชิน เฮมิน และ โอ จูวาน ต่างคิดว่าลี ฮุนได้ยินคำถามผิดไป แต่ความจริงแล้วลี ฮุนได้ยินคำถามถูกต้องและได้ให้คำตอบไปแล้ว
“คุณถามผมว่าผมเคยเล่นเกมต่อเนื่องเป็นเวลานานสูงสุดเท่าไหรใช่มั้ยล่ะ?
"ถูกต้องค่ะ "
“ก็ 204 ชั่วโมง ตามนั้นครับ”
"..."
บอร์ดข้อความถึงกับเดือดขึ้นมา
-เป็นไปไม่ได้!
- ดูเหมือนเขากำลังโกหกอยู่
- จะมีใครหน้าใหนมันเล่นเกมติดต่อกัน 204 ชั่วโมงได้?
- ผมเป็นแฟนคลับวีด จาก คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค ถ้าวีดเข้าดันเจี้ยนแล้วล่ะก็เขาจะไม่ออกจากเกมเป็นอันขาดจนกว่าเขาจะเคลียร์มันครับ
- ถึงจะงั้นก็เถอะ ไม่มีทางซะล่ะที่ฉันจะเชื่อคำพูดของเขาที่ว่าเขาเล่นไปเกิน 200 ชั่วโมงนั่น!
- คำพูดของเขามันดูไม่น่าจะเป็นไปได้
ชิน เฮมิน และ โอ จูวานต่างก็อับอายจากความผิดพลาดของพวกเขา
มันเป็นพื้นฐานสำคัญของผู้ดำเนินรายการที่จะยอมรับฟังทุกสิ่งที่ผู้ถูกสัมภาษณ์ให้สัมภาษณ์ แต่หลังจากที่ได้ยินข้อความที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ในความเป็นจริงนี้ การแสดงออกทางใบหน้าของเธอถึงกับค้างไป และข้อความในบอร์ดสนทนาก็ร้อนแรงเสียจนไม่สามารถที่จะละเลยมันไปได้
ในที่สุด ชิน เฮมินก็ฟื้นขึ้นมาจากอาการประหม่า เธอจึงได้ถามต่อไป
"คุณวีดคะ เป็นไปได้ไหมคะที่การบันทึกเวลาของคุณอาจจะไม่สมบูรณ์?"
“ผมไม่ได้ทำอะไรผิดพลาด ตอนที่ผมล็อกออฟ (log off) ออกจากเกม ข้อความมันขึ้นว่าผมได้เล่นอย่างต่อเนื่องเป็นเวลา 204 ชั่วโมง”
"อ้อ ที่แท้คุณหมายถึงคุณทำการล็อกออน(log on) ต่อเนื่องเป็นเวลา 204 ชั่วโมงใช่มั๊ยคะ? ทำนองว่าคุณทำการเพิ่มความสามารถตัวละครของคุณแล้วก็ปล่อยให้มันล็อกออนอยู่อย่างนั้นไปเป็นเวลา 204 ชั่วโมง?"
ชิน เฮมินพยายามที่จะทำให้คำตอบของวีดฟังขึ้นมาบ้าง แต่เธอทำไม่สำเร็จ
“ไม่ใช่ ผมใช้เวลาเล่นอยู่ในเกม 204 ชั่วโมง”
"..."
ชิน เฮมินมึนจนไม่รู้จะไปทางไหนเลยทีเดียว ในขณะที่โอ จูวานซึ่งทนกับสภาพบรรยากาศแบบนี้ต่อไปไม่ไหวจึงได้ถามขึ้นในที่สุดว่า
"มันเป็นไปได้อย่างไรครับที่คนๆหนึ่งจะไม่หลับไม่นอนเป็นเวลาถึง 204 ชั่วโมงแล้วหันมาเล่นเกมแทน?"
ถ้าเป็นเรื่องของการกิน คุณยังพอจะเอาอาหารไปกินหน้าคอมพิวเตอร์ได้ แต่อย่างไรซะคนเราก็ต้องนอน
ลี ฮุนนึกทบทวนประสบการณ์ของเขาแล้วตอบกลับมา
“ถ้าหากว่าเล่นเกมอยู่ เราสามารถเอาชนะความง่วงนอนได้”
"ทำยังไงครับ?"
“เวลาที่ออกล่าหรือกำลังทำภารกิจอยู่ คุณจะรู้สึกมีส่วนร่วมกับมันมากกระทั่งความง่วงจะมาเยือนคุณเลย”
"ห๊ะ?"
“ในช่วงแรกๆ ผมเองก็ง่วงมากเลยทีเดียว แต่พอหลังจากผ่าน 50 ชั่วโมงแรกไปได้ ก็ไม่ค่อยจะง่วงเท่าไหร่แล้ว และพอผ่านไปอีก 100 ชั่วโมง ตาของผมก็ยังเปิดอยู่ แน่นอนว่าผมทำการบันทึกเอาไว้”
"..."
“มันเป็นสถานการณ์ที่ผมแยกแยะไม่ออกระหว่างการนอนหลับกับการเล่นเกม! อย่างไรก็ดี เป็นที่แน่ชัดว่าคนๆหนึ่งสามารถที่จะเล่นเกมอย่างต่อเนื่องได้โดยไม่มีอาการง่วงหรืออ่อนเพลีย”
"การเล่นเกมต่อเนื่องถึง 204 ชั่วโมงนี่ดูจะเป็นขีดจำกัดสูงสุดที่คนๆหนึ่งจะทำได้แล้วสินะครับ?"
“ก็ไม่ใช่อย่างนั้นซะทีเดียว เพราะเม้าส์มันเจ๊งต่างหากที่ทำให้ผมหยุดเล่น...”
ชิน เฮมินสูดลมหายใจเข้าปอดเพื่อผ่อนคลายตนเอง พร้อมทั้งคิดในใจ
'เรายังเป็นคนปกติอยู่ '
มีคนจำนวนหนึ่งที่ภาคภูมิใจกับการเล่นเกมต่อเนื่องได้เป็นเวลา 1-2 วัน แต่สำหรับลี ฮุนแล้ว การทนเพื่อเล่นเกม 1-2 คืนนั้นมันเหมือนการละเล่นของเด็กๆไปเลย
ด้วยเหตุนี้ ชิน เฮมิน จึงถามด้วยความห่วงใย
"แล้วตอนที่คุณเล่นเกมไปถึงขนาดนั้น คุณได้รับประทานอาหารอย่างเพียงพอรึเปล่าคะ?"
“ที่บ้านของพวกเราไม่มีอะไรให้กินหรอกครับ...”
ความจริงก็คือบ้านของลี ฮุนแทบจะไม่มีอาหารอะไรให้กินเลย
แต่ทั้งชิน เฮมิน และ โอ จูวาน ต่างก็คิดไปอีกทางนึง
'ชั้นเดาว่าเค้าคงไม่ได้เตรียมอาหารและก็ไม่ได้กินเพราะเค้าทุ่มเทให้กับการเล่นเกมซะขนาดนั้น '
โอ จูวานถามต่อด้วยโทนเสียงที่เจือไปด้วยความห่วงใย
"คุณเล่นเกมโดยที่ไม่ได้นอนอย่างนั้นมาเป็นระยะเวลานานเท่าไหร่ครับ?"
“ประมาณ 3 ปี แต่ผมไม่ได้เล่นแค่เกมอย่างเดียว ผมทำงานหลายอย่างและผมจะเล่นเกมเฉพาะตอนที่ผมมีเวลาเท่านั้น”
ชิน เฮมิน ถามต่อไปอย่างระมัดระวัง
"แล้วมันไม่ทำให้ร่างกายของคุณทรุดโทรมบ้างเลยเหรอคะ?"
“จากการที่ไม่ได้กินและนั่งอยู่บนเก้าอี้เป็นเวลานานๆ มันส่งผลให้การเดินเหินของผมติดๆขัดๆไปบ้าง หรือจะพูดว่าขาของผมลีบก็คงได้มั้งครับ? ซึ่งจากการที่ร่างกายของผมปวดร้าวไปทั้งตัวในตอนนั้นทำให้ตอนนี้ผมมุ่งมั่นกับการออกกำลังกาย มันเป็นเรื่องสำคัญในการจัดการดูแลร่างกายให้ฟิตอยู่เสมอ”
"พวกเขาว่ากับว่าผู้ป่วย ไอซียู ที่นอนอยู่ในโรงพยาบาลมานานๆก็มีอาการคล้ายๆกันแบบนี้..."
“เป็นไปได้ว่ามันเป็นอาการเดียวกัน”
"..."
“อ้อ มันมีอาการอย่างอื่นด้วยครับ มันเกิดขึ้นหลังจากที่ผมล้างหน้า”
"ล้างหน้าอย่างนั้นเหรอคะ?"
“ใช่ครับ ทันทีที่ผมล้างหน้า ก็มีเลือดกำเดาไหลออกมาจากจมูกของผม...”
"..."
“ผมไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากการยอมที่จะเสียตังไปโรงพยาบาล หมอที่โรงพยาบาลบอกอะไรบางอย่างกับผม เขาบอกว่า ระบบทางเดินหายใจก็เป็นอันตรายได้ถ้าคุณใช้เวลาเล่นเกมมากจนเกินไป...”
ใบหน้าของทั้งชิน เฮมินและ โอ จูวานต่างซีดเผือด
นี่คือ วีด ที่พวกเขาเรียกหากันในนามของ เทพเจ้าสงคราม! พวกนั้นรู้จักเพียงแค่ผิวเผินเท่านั้นของความจริงที่แสนจะพิกลพิการ
เล่มที่ 9 ตอนที่ 11 จบ
คุยกันท้ายตอนกับ wink1188
สวัสดีครับ ตอนนี้เป็นตอนนึงที่ผมเฝ้ารอมานานมากว่าเมื่อไหร่จะถึงซะที (หลังจากที่มีโอกาสได้อ่านจากที่คุณก้อนกรวดริมทางเดิน เคยแปลไว้บางส่วนเมื่อ 2-3 ปีก่อน) ผมเองเพิ่งจะสังเกตเห็นเมื่อ 2-3 สัปดาห์ก่อนนี้เองตอนที่ไปตรวจทานจากเว็ปภาษาอังกฤษว่า เฮ้ย ตอนนี้มันหายไปไหนหว่า ทำไม่ไม่มีในสารบัญหน้าเวป
ด้วยเหตุนี้เองหลายๆท่านที่ไปอ่านฉบับภาษาอังกฤษมาล่วงหน้าอาจจะหาตอนนี้ไม่เจอครับ ถ้าไม่ได้จงใจหาดีๆ หากใครพลาดตอนนี้ไปจากการที่ไปอ่านที่เวปอื่นก็สามารถหาอ่านได้จากที่นี่นะครับ
สุดท้ายนี้ผมขอแจ้งข่าวเล็กน้อยครับ ตั้งแต่ตอนหน้าเป็นต้นไปคุณก้อนกรวดริมทางเดิน จะมาทำหน้าที่เป็นแอดมินดูแลเพจแทนผมนะครับ
wink1188 – 03 ก.ค. 2558
******************************
<a href='https://ads.dek-d.com/adserver/adclick.php?n=a6753880' target='_blank'><img src='https://ads.dek-d.com/adserver/adview.php?what=zone:696&n=a6753880' border='0' alt=''></a>
ขอบคุณมากครับ
ตอบลบขอบคุณครับคุณWink1188
ตอบลบขอบคุณ คุณWink1188และทีมงาน มากครับ
ตอบลบ