วันจันทร์ที่ 28 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

เล่มที่ 10 ตอนที่ 5 สมบัติแห่งนิฟเฮล์ม (Treasures of Nipelheim)

เล่มที่ 10 ตอนที่ 5  สมบัติแห่งนิฟเฮล์ม (Treasures of Nipelheim)

เปรี้ยง!
วีดซัดดาร์กสเปียร์เข้าใส่บริเวณซี่โครงของมังกรโครงกระดูก

แทงอย่างรุนแรง!
ดาร์กสเปียร์แทงเข้าไปที่ซี่โครงเต็มๆ  แต่ร่างกายของมังกรโครงกระดูกยังคงไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
มันยังคงแข็งแกร่ง ดูราวกับไม่เกิดอะไรขึ้น  แต่อย่างน้อยพลังชีวิตมันก็ลดลงบ้างเล็กน้อย
วีดเรียกดาร์กสเปียร์ออกมาอีกครั้ง    และก่อนที่จะโจมตี เขาก็เล็งเป้าหมายอย่างแม่นยำ!
'เราต้องควบคุมการหายใจให้สอดคล้องกับการโจมตี ผ่อนคลายกล้ามเนื้อ  ลืมเลือนทุกสิ่ง ปลดปล่อยจิตใจให้แผ่ขยายไปอย่างไร้ขอบเขต และเพ่งไปที่จุดๆ เดียว'
เปรี้ยงงงงง!
การโจมตีครั้งนี้เกิดเสียงดังกึกก้องยิ่งกว่าเดิม
                      -การโจมตีอย่างรุนแรง  ความเสียหายเพิ่มขึ้น 29%

วีดควงดาร์กสเปียร์ในมืออย่างคล่องแคล่ว
'จนกว่ามันจะถูกทำลาย!'
แกว่ง   ฟัน  และแทงเข้าไป
ทุกการโจมตีมุ่งไปที่ตำแหน่งเดียว
จุดสำคัญเพียงจุดเดียว
แกร๊ก!
หลังจากจบการโจมตีครั้งที่ห้า  กระดูกซี่โครงของมังกรโครงก็ดูกก็แตกละเอียดเป็นชิ้นๆ

"โฮกกกกกกกกก!"
ปิงหลงคำรามออกมาด้วยความเจ็บปวดในระหว่างที่โรมรันต่อสู้กับมังกรโครงกระดูก

"เจ้าเศษสวะขี้ขาดตาขาวเอ๊ย! ตายซะเถอะ!"
มังกรโครงกระดูกเหวี่ยงหางของมันขึ้นมา  แต่สายเกินไป  เพราะวีดหลบออกไปพร้อมกับไวทรีแล้ว
"การจู่โจมของข้าเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น"
วีดขี่ไวเวิร์น และบินอย่างรวดเร็วขึ้นไปบนท้องฟ้าอันมืดมิด
ปิงหลงและมังกรโครงกระดูกยังคงต่อสู้โรมรันพันตูกันอยู่  พวกมันต่างจู่โจมใส่กันและกัน
เพราะความเสียหายจากการโจมตีก่อนหน้านี้  กระดูกซี่โครงที่แตกหักของมังกรโครงกระดูกจึงยังคงเปิดเผยให้เห็นอยู่

การเคลื่อนไหวบนพื้นนั้นว่ายากแล้ว  แต่ยิ่งอยู่กลางอากาศยิ่งต้องอาศัยการทรงตัวมากขึ้นไปอีก
และมีช่องว่างเพียงน้อยนิดให้เล็งโจมตี
ถึงเวลามอบฝันร้ายให้แก่มังกรโครงกระดูกแล้ว    แต่มันจำเป็นต้องอาศัยการควบคุมชั้นยอดเพื่อเข้าโจมตีในระยะใกล้
แต่วีดนั้นไม่ค่อยมั่นใจในสถานการณ์นี้นัก

                      -เนื่องจากความหนาวเย็น  พละกำลังลดลง 16%    

สายลมอันหนาวเหน็บที่พัดอยู่เหนือหุบเขามรณะ  ร่างกายของวีดเริ่มถึงขีดจำกัด
สถานะอันเดดทำให้เขาสามารถทนต่อความหนาวได้บ้าง แต่เนื่องจากอุณหภูมิเยือกแข็งนี้ พละกำลังและความอึดของเขาจึงลดลงอย่างรวดเร็ว
ความหนาวเย็นนี้ก็ยังทำให้ไวทรีรู้สึกหน้ามืด  และทำให้พวกเขาโซเซหลายครั้งแล้ว
ถ้าทั้งคู่ตกลงไปบนพื้นน้ำแข็งล่ะก็   ไม่มีใครกล้ารับประกันชีวิตของพวกเขาแน่ๆ

'เหลือเวลาไม่มากแล้วสินะ'
วีดอ่านการเคลื่อนไหวของมังกรโครงกระดูก
มันเริ่มจะถึงขีดจำกัดเช่นกัน หลังจากรับการโจมตีอันรุนแรงจากพวกคณะสำรวจ อีกทั้งวีดยังทำลายกระดูกในร่างกายของมันไปด้วย  ดูเหมือนว่า เวลาตายของมันใกล้จะมาถึงในอีกไม่นานนี้แล้ว

พวกไวเวิร์นและโกลมินิ ก็ยังคงคอยวนเวียนปั่นหัว มังกรโครงกระดูกที่นู่นที ที่นั่นทีอีกด้วย

"เจ้าพวกแมลงน่ารำคาญ  หลีกไปโว้ย!"
มังกรโครงกระดูกพยายามดิ้นรนหลบเลี่ยงจากการโจมตี แต่การโจมตีอันแม่นยำจากพวกไวเวิร์น ปิงหลง และวีดนั้นก็ไม่หยุดลงแต่อย่างใด
เนื่องจากตัวมันถูกปิงหลงพัวพันไว้  การหลบหนีจึงเป็นไปไม่ได้
แม้มังกรโครงกระดูกผู้อหังการนี้จะปรากฎตัวขึ้นอย่างองอาจ  แต่วิซาร์ดในคณะสำรวจก็ลากมันลงมายังพื้นเบื้องล่างได้   อย่างไรก็ตาม มันก็ยังคงแสดงให้เห็นถึงความยิ่งใหญ่ของมันก่อนที่ความตายจะมาเยือนมัน

"ไปกันเถอะ!"
วีดควบคุมไวทรี และไปร่อนลงบนหัวของมังกรโครงกระดูก
"ถึงเวลาจบเรื่องนี้แล้ว"
มันเป็นการยากที่จะโจมตีมังกรโครงกระดูกขณะที่ยืนอยู่บนหัวของมัน    แต่วีดก็สามารถใช้ดาร์กสเปียร์โจมตีเข้าไปที่ตำแหน่งเดียวได้อย่างรวดเร็วต่อเนื่องไม่หยุดหย่อน!
เปรี้ยง! เปรี้ยงงง!  เปรี้ยงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!
                      -การโจมตีอย่างรุนแรง  ความเสียหายเพิ่มขึ้น 46%

                      -การโจมตีอย่างรุนแรง  ความเสียหายเพิ่มขึ้น 95%

                      -การโจมตีอย่างรุนแรง  ความเสียหายเพิ่มขึ้น 129%


                      -การโจมตีอย่างรุนแรง  ความเสียหายเพิ่มขึ้น 167%

                      -การโจมตีอย่างรุนแรง  ความเสียหายเพิ่มขึ้น 215%


การโจมตีตำแหน่งเล็กๆอย่างต่อเนื่อง สามารถเพิ่มความเสียหายได้เป็นทวีคูณ!

"อ๊ากกกกก"
การต่อต้านจากมังกรโครงกระดูกหายไปแล้ว  เมื่อพลังชีวิตของมันลดลงต่ำกว่า 10%   มันจึงยากที่จะเคลื่อนไหว
แต่กระนั้น  ยังคงต้องใช้เวลาอยู่บ้างจนกว่ามันจะถึงจุดจบ

ถ้ามันเป็นมอนสเตอร์ธรรมดาทั่วไป    มันก็คงสูญเสียจิตใจที่จะต่อสู้ไปแล้ว  แต่มังกรโครงกระดูกยังคงกัดไม่ปล่อย
ซึ่งก็เป็นไปตามที่ใครๆ คาดไว้ เมื่อต้องเผชิญกับมอนสเตอร์ขนาดยักษ์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง บอสมอนสเตอร์ที่มีชื่อในดินแดนนี้  

'แกรู้ไหม  ที่ทำอยู่เนี่ยทำให้ข้าเหนื่อยนะ'
สายลมอันหนาวเย็นที่พัดมาใส่วีดขณะที่ต่อสู้อยู่ ทำให้ความอึดของเขาลดลงอย่างรวดเร็ว
ซึ่งหากการต่อสู้ยังคงยืดเยื้อไปอีก  อาจจะมีความเป็นไปได้ว่ามังกรโครงกระดูกนั้นจะใช้วิธีฆ่าตัวตาย

วีดร้องตะโกนออกมา
"ปิงหลง ใช้ลมหายใจ!"
"รับทราบนายท่าน!"
ปิงหลงสูดหายใจลึกและพ่นลมหายใจออกมา
ลมหายใจน้ำแข็งที่สามารถแช่แข็งได้ทุกสรรพสิ่ง!
เมื่อลมหายใจแห่งมังกรถูกใช้ออกมา  มังกรโครงกระดูกไม่มีสถานที่ให้หลบซ่อนตัว  และล้มมายังแทบเท้าของปิงหลง

ตึ้งงงงง!
ในจังหวะนั้น ร่างกายของมังกรโครงกระดูกก็ถูกแช่แข็งในทันที!
หากเป็นในยามปกติ มันคงสามารถป้องปัดการโจมตีได้บ้างโดยอาศัยความต้านทานเวทของมัน  แต่ในสถานะที่ผิดปกติแบบนี้  ลมหายใจน้ำแข็งจึงสามารถแช่ร่างของมันได้อย่างสมบูรณ์

หลังจากนั้น
วีดก็กระโดดลงมาจากกลางอากาศ และขณะที่กำลังจะถึงพื้น  เขาก็แทงหอกลงมาด้วยพละกำลังมหาศาล

                      -การโจมตีอย่างรุนแรง  ความเสียหายเพิ่มขึ้น 122%

ตำแหน่งเป้าหมายเดิม  ถูกโจมตีอย่างแม่นยำอีกครั้ง

"ก๊าซซซซซซซซซซซซซซซซ!"
กระโหลกของมังกรโครงกระดูกแตกออกและแผ่ขยายกว้างไปจนโคนลิ้นของมัน จากนั้นก็แตกสลายกลายเป็นเศษน้ำแข็ง

                                               -คุณเลเวลเพิ่มขึ้น

                                               -คุณเลเวลเพิ่มขึ้น

                                               -คุณเลเวลเพิ่มขึ้น

                                               -คุณเลเวลเพิ่มขึ้น

                                               -คุณเลเวลเพิ่มขึ้น

                                               -คุณเลเวลเพิ่มขึ้น

                                               -คุณเลเวลเพิ่มขึ้น


 -มังกรโครงกระดูกคุเรนเบรู ผู้ปกครองแห่งหุบเขามรณะได้พบกับความตายชั่วนิรันดร์
-เนื่องจากความสำเร็จอันยิ่งใหญ่  ชื่อเสียงเพิ่มขึ้น 230 หน่วย
-เสน่ห์เพิ่มขึ้น 3 หน่วย
-จิตวิญญาณนักสู้เพิ่มขึ้น 2 หน่วย                                

หน้าต่างแสดงผลจำนวนมากปรากฎขึ้นในหัววีด  บางอันบอกว่าเขาเลเวลเพิ่มขึ้น
การล่ามังกรโครงกระดูกได้สำเร็จนั้น ย่อมทำให้ได้รับค่าประสบการณ์จำนวนมหาศาล แม้เลเวลของวีดตอนนี้จะเกิน 300 ไปแล้ว  แต่เขาควรเลเวลเพิ่มอย่างน้อย 10 เลเวล   อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเขาร่วมล่ากับพวกคณะสำรวจ ค่าประสบการณ์จึงถูกแชร์ไป และเขาได้รับค่าประสบการณ์ที่เพียงพอสำหรับ 7 เลเวล

ถึงอย่างนั้น  ตอนนี้มีบางสิ่งที่สำคัญเร่งด่วนกว่า
ไปหยิบไอเท็ม!!
วีดลงมาบนพื้นและวิ่งไปยังจุดที่มังกรโครงกระดูกตาย
ไอเท็มเหล่านั้นกองอยู่ไปทั่วเนินของหุบเขามรณะ

หนังสือเก่าแก่โบราณ   กองกระดูกจำนวนมาก และโล่!

ควับ ควับ ควับ!
วีดเอื้อมมือไปหยิบไอเท็มอย่างรวดเร็ว

            -คุณแบกน้ำหนักเกินกว่าปริมาณสูงสุดที่พละกำลังจะรับได้
                 ผลเสีย : อัตราการใช้ค่าความอึดเพิ่มขึ้น 35 %                                

แม้จะอยู่ในร่างของปฐมภูมิแห่งโครงกระดูก  เขาก็ยังมีพละกำลังไม่เพียงพอจะหยิบไอเท็ม

"ตอนนี้คงถึงเวลาไปค้นหาความจริงเกี่ยวกับอาณาจักรนิฟเฮล์มแล้วสินะ"
ในที่สุดวีดก็ลงมาจากเนินหุบเขาเพื่อทำภารกิจของตนให้เสร็จสิ้น

อย่างช้าๆ
ต้วมเตี้ยมราวกับเต่า

เนื่องจากน้ำหนักที่มากเกินไป   แต่ละก้าวของเขานั้นต้องระมัดระวังอย่างมาก  
เขาต้องใช้เท้าก้าวเดินไปข้างหน้าอย่างดี เพื่อชดเชยพละกำลังที่ไม่เพียงพอนั้น

'ทนลำบากมามากขนาดนี้ พนันได้เลยว่าเราต้องได้อะไรดีๆแน่'
รายได้นั้นเป็นสิ่งสำคัญสำหรับการทำธุรกิจขนาดใหญ่!
เมื่อวีดลงมาถึงด้านล่างของเนินเขา  เขาก็ตรวจดูรางวัลที่ตนเองได้รับ
"ตรวจสอบไอเท็ม!"


ตราสัญลักษณ์แห่งอาณาจักรนิฟเฮล์ม
ความทนทาน : 5
ความหมายของสัญลักษณ์นี้มาจากราชวงศ์
อัศวินราชองครักษ์แห่งขุนนางของอาณาจักรนิฟเฮล์มซึ่งได้รับความเคารพยกย่องจากทุกผู้คน
สามารถใช้แนบติดกับอาวุธหรือชุดเกราะ
ผลลัพธ์ :
คุณธรรม + 100 หน่วย
เสน่ห์ + 50 หน่วย
ชื่อเสียง +200 หน่วย


ขุนนางแห่งนิฟเฮล์ม #2
พิมพ์เขียวของคฤหาสน์ขุนนางแห่งอาณาจักรถูกอธิบายไว้ในหนังสือ  หลังจากเวลาผ่านมาเนิ่นนานไม่แน่ชัดว่าสามารถใช้ได้หรือไม่                        


กระดูกที่เน่าเปื่อยของมังกร
ความทนทาน : 250/250
กระดูกของมังกรโบราณจำนวนมาก ว่ากันว่าแข็งยิ่งกว่าแร่มิทธิลเนื่องจากมานาที่ซึมซ่อนอยู่   แต่ตอนนี้มันผุพังไปมากแล้ว
อย่างไรก็ตามในฐานะวัตถุดิบสำคัญแล้ว  แร่ธรรมดาทั่วไปก็ไม่อาจเทียบกับมันได้
แบล็กสมิทจะได้รับค่าประสบการณ์จำนวนมากหากจัดการกับกระดูกมังกรนี้
มันเป็นไอเท็มชั้นยอดสำหรับอาชีพแบล็กสมิท
ผลลัพธ์:
เพิ่มทักษะของแบล็กสมิท
เมื่อตีเป็นอาวุธ การโจมตีติดพิษจะถูกเพิ่มเข้าไป
สามารถสร้างเป็นเกราะที่มีคุณสมบัติต้านทานเป็นพิเศษ
แต่จะมีกลิ่นเหม็นเล็กน้อย                        


เอนเชียนท์ ซิลด์  (Ancient Shield)
ความทนทาน : 300/300  พลังป้องกัน : 86
โล่เก่าแก่ซึ่งถูกสร้างขึ้นอย่างประณีต  ไม่เคยถูกใช้มาก่อน
สร้างขึ้นจากมิทธิลและกระดูกของสัตว์ไม่ทราบชื่อ
ดั้งเดิมนั้นผิวโล่สว่างใสราวกับกระจกที่ต้องแสง  แต่หลังจากผ่านมาหลายปีทำให้ตอนนี้มันเลอะไปด้วยรอยเปื้อน
หลังจากถูกเก็บมานานทำให้มันถูกกัดกร่อนลึก   และเกินกว่าจะซ่อมแซมได้ในภายหน้า
ข้อจำกัด :
นักบวชไม่สามารถใช้ได้
เลเวล 400
ต้องสามารถใช้โล่ได้
ผลลัพธ์ :
ป้องกันการโจมตีทางกายภาพ 40%
ต้านทานเวทมนต์ 35%
-ความรวดเร็ว ลบ 30 หน่วย
-จิตวิญญาณนักสู้ เพิ่ม 45 หน่วย
-ค่าสถานะเกี่ยวกับการต่อสู้ทั้งหมด เพิ่มขึ้น 7 หน่วย
-เพิ่มประสิทธิภาพจากการใช้ทักษะ 20%
-มีโอกาสทำให้ศัตรูสับสน
-ความสามารถในการควบคุมอันเดดเพิ่ม 25 หน่วย
-เมื่อความทนทานลดลง ไม่สามารถซ่อมแซมได้                

มังกรโครงกระดูกทิ้งไอเท็มสี่อย่างไว้
วีดไม่ยอมเหลือทิ้งไว้แม้แต่ชิ้นเดียว!
โดยเฉพาะเอนเชียนท์ ซิลด์    ยูนิกไอเทมชั้นยอด
พลังป้องกันมหาศาลนั่นจะมีประโยชน์มากในการต่อสู้
แต่เนื่องจากมันไม่สามารถซ่อมแซมได้ หากความทนทานหมดลง มันก็คงถูกทิ้งไป

"ค่าความทนทานสูงขนาดนี้  อย่างน้อยเราก็คงเอาไปใช้ได้หลายเดือนอยู่"
ถ้าไม่ได้ใช้มันในการออกล่าธรรมดา  โล่นี้คงสามารถใช้ได้นานยิ่งขึ้นไปอีก

ไอเท็มที่ไม่สามารถซ่อมแซมได้นั้นยากจะจัดการ   ทุกๆครั้งที่ใช้มัน  คุณก็จะกังวลว่าความทนทานของมันจะลดลงไป
ผู้เล่นอื่นๆ อาจจะมองว่าแรร์ไอเท็มที่ซ่อมไม่ได้นี้ราคาถูก  แต่หากมองที่พลังป้องกันและผลลัพธ์ต่างๆ ที่มันให้ เอนเชียนท์ ซิลด์คงสามารถขายได้ราคาแพงโข

"กระดูกมังกรที่เน่าเปื่อยนี่สามารถเพิ่มทักษะของแบล็กสมิทได้ และยังสามารถนำมาทำเป็นอุปกรณ์สวมใส่ที่จำเป็นหรือเอาไปขายก็ได้"
วีดยิ้มแก้มปริ  พร้อมกับค่อยๆ เดินลงจากเนิน   และเขาก็เข้าไปในถ้ำที่มังกรโครงกระดูกออกมา


ถ้ำที่แปลกประหลาด
ถ้ำนี้สร้างขึ้นจากน้ำแข็งที่โปรงใสราวกับแก้ว

"นี่สินะที่เป็นต้นกำเนิดของความหนาวเย็น"
หลังจากมาแดนเหนือ นี่เป็นครั้งแรกที่วีดได้ประสบกับสถานที่ที่หนาวเหน็บขนาดนี้
"ถ้าอยู่นานกว่านี้ เราแข็งตายแน่"
วีดรีบเร่งเดินเข้าไปในถ้ำ  ยิ่งเขาเข้าไปลึกมากเท่าใด  มันก็ยิ่งหนาวมากขึ้นเท่านั้น


มีรูปภาพถูกวาดบนกำแพง
ดูเหมือนว่าจะเป็นภาพอัศวินแห่งอาณาจักรนิฟเฮล์มกำลังต่อสู้กับมอนสเตอร์
ภาพเหล่านั้นบรรยายอย่างชัดเจน ให้เห็นถึงการโจมตีของพวกอัศวินและจอมเวทย์  ซึ่งโจมตีเข้าใส่ฝูงมอนสเตอร์จำนวนมหาศาล
ภาพสุดท้ายนั้นคือ  ภาพที่จอมเวทย์ผู้สวมเสื้อคลุมสีฟ้าเปิดกล่องที่เหมือนจะบรรจุสร้อยลูกปัดไว้อยู่
และจากนั้นไม่ว่าจะเป็นมอนสเตอร์ หรือมนุษย์  ต่างก็ถูกแช่แข็งทั้งหมด

ด้วยภาพเหล่านี้  วีดจึงคาดเดาได้ว่า
"มันกำลังบอกถึงการศึกสุดท้ายของอาณาจักรนิฟเฮล์มใช่ไหมนะ?"

ไม่ไกลจากก้นถ้ำนัก  มีกล่องวางเรียงรายอยู่
กล่องเหล็กที่น่าจะหนักเอาการ
ลวดลายที่จารึกไว้บ่งบอกให้รู้ว่ามันคือสมบัติของขุนนางแห่งอาณาจักรนิฟเฮล์ม
'แจ๊กพ็อต'

วีดเอื้อมมือออกไป

         กล่องถูกล็อกอยู่ จำเป็นต้องใช้กุญแจ                      
ร่างกายที่เป็นกระดูกของวีดสั่นเทาอย่างรุนแรง
'ไม่มีทางน่า.....อย่าล้อเล่นซิ....ตูไม่เอาแบบนั้นนะ'

วีดพยายามใช้กำลังเปิดกล่องอีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม  มันไม่เป็นไปตามแผนที่เขาวางไว้
         กล่องถูกล็อกอยู่ จำเป็นต้องใช้กุญแจ                      


ทักษะสะเดาะกลอนของโจรหรือนักผจญภัย!
มันเป็นทักษะที่สำคัญมากสำหรับการเปิดประตูหรือกล่องสมบัติ  แต่วีดไม่มีทักษะพวกนี้เลย
คำสาปของอาชีพประติมากรแสงจันทร์เล่นงานวีดอีกแล้ว  ไม่มีทักษะจากอาชีพสายนักผจญภัยให้เขาเลยสักนิด

'อาชีพนี้แม่ง..โว๊ะ  ไร้ประโยชน์จริงๆเลยวุ้ย!'
วีดพยายามต่อสู้กับความเศร้า  อย่างไรก็ตาม ใกล้ๆ กล่องนั้นมีกระดาษแผ่นเล็กๆอยู่  วีดหยิบมันขึ้นมาอ่าน

บันทึกเหตุการณ์  6 ปีสุดท้ายของอาณาจักรนิฟเฮล์ม
อาณาจักรนิฟเฮล์มของเรานั้นถูกบุกโดยฝูงมอนสเตอร์
มันมาจากป่าทางเหนือ ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามอนสเตอร์พวกนี้มาจากป่าแห่งความมืดนั่น
เมืองหลวงของอาณาจักรลุกเป็นไฟและพังทลายลง
อัศวินราชองครักษ์ยอมสละชีวิตของพวกเขา แต่ว่านั่นยังไม่เพียงพอจะจัดการกับมอนเตอร์จำนวนมากขนาดนั้น
ดังนั้น   เราจึงล่อพวกมอนสเตอร์ไปที่ศูนย์กลางของหุบเขาและอาศัยความหวังสุดท้ายของเรา
สร้อยลูกปัดที่แตกราวของแม่มดเซอร์เบียน
มันถูกสืบทอดจากรุ่นสู่รุ่นภายในราชวงศ์  ของต้องสาปนี้ถูกใช้เพื่อต่อสู้กับพวกมอนสเตอร์

และสิ่งที่ถูกห่อไว้อย่างดีในแผ่นกระดาษใบนี้ก็คือ กุญแจสีทอง   วีดหยิบกุญแจมาเปิดกล่องในทันที
กล่องแรกนั้นบรรจุไปด้วยทองและอัญมณีจนเต็มกล่อง  แสงสะท้อนจากทองและอัญมณีทำให้เขาแทบตาพร่า
'อย่างน้อยต้อง 150,000 เหรียญทองแน่ๆ'

ไม่ว่าคุณจะแข็งแกร่งขนาดไหน  คุณก็ไม่มีทางเพิกเฉยต่อทรัพย์สมบัติได้
วีดหยิบสมบัติทั้งหมดในกล่องไปไม่ให้เหลือแม้แต่ชิ้นเดียว
-คุณแบกน้ำหนักเกินกว่าปริมาณสูงสุดที่พละกำลังจะรับได้
         ผลเสีย : อัตราการใช้ค่าความอึดเพิ่มขึ้น 59 %                          

กล่องที่สองบรรจุไปด้วยวัตถุดิบอันหลากหลาย
ทั้งแร่สำหรับให้แบล็กสมิทถลุง และเสื้อผ้าผืนหนังสำหรับการตัดเย็บ
'ต้องไม่เหลืออะไรไว้เลย'
-คุณแบกน้ำหนักเกินกว่าปริมาณสูงสุดที่พละกำลังจะรับได้
         ผลเสีย : อัตราการใช้ค่าความอึดเพิ่มขึ้น 78 %                          


กล่องที่สามนั้นบรรจุอาวุธและชุดเกราะของอาณาจักรนิฟเฮล์ม
อาวุธที่ดูเก่าแก่โบราณและเปื้อนไปด้วยฝุ่น  คมดาบจับไปด้วยสนิม  ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าประสิทธิภาพแย่มาก
ชุดสวมใส่ก็ดูล้าสมัยและดูจะฉีกขาดได้หากไปจับต้องมัน
"ต่อให้เป็นเสื้อเก่าๆ ก็ยังเอามาใช้ได้!"
วีดเก็บของพวกนี้ไปด้วย

กล่องสุดท้ายนั้นบรรจุ สร้อยลูกปัดที่แตกร้าวของแม่มดเซอร์เบียนไว้
เป้าหมายของคณะสำรวจ!
ความหนาวเย็นจนไม่อาจจะจินตนาการได้แผ่ออกมาจากสร้อยลูกปัดนี้

วีดตระหนักดีว่าเขาจำต้องยอมแพ้ต่อสร้อยนี่
ถ้าเอามันไปขายได้  คงสามารถหาเงินได้เยอะ   แต่อย่างไรก็ตาม ชีวิตนั้นสำคัญกว่า
"จังหวะที่เราจับมันเข้าก็คงจะตายทันที"

สร้อยลูกปัดที่แตกร้าวของแม่มดเซอร์เบียนนั้นเต็มไปด้วยเวทมนตร์สายน้ำแข็งอันมิอาจคาดเดาได้
หากไปสัมผัสมันโดยไม่มีการป้องกันล่ะก็ ร่างกายจะกลายเป็นน้ำแข็งทันทีจากผลข้างเคียงของมัน
ดังนั้น เพื่อหลีกเลี่ยงกรณีที่เลวร้ายที่สุด  เขาจำเป็นต้องละทิ้งความโลภที่มากเกินไปของตนเอง  (t/n เฮ้  นายทำได้ด้วยเร้ออออออออออ)

"แย่จังเลย"
วีดยังจ้องไปที่สร้อยลูกปัดที่แตกร้าวของแม่มดเซอร์เบียน

มันเป็นไอเท็มพิเศษที่ไม่นับว่าเป็นไอเท็มตกหล่นทั่วไป  แต่ยังเป็นถึงไอเท็มเป้าหมายของคณะสำรวจแดนเหนือ
การที่วีดจะรีรออ้อยอิ่งเสียดาย นั้นเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้
"อย่างน้อยมันต้องเป็นยูนิกไอเท็มแน่ๆ.....จากข่าวลือ  สิ่งนี้คงบรรจุทักษะบางอย่างไว้ แม้เราจะไม่รู้ว่าเป็นอะไรก็ตาม"

แม้คุณจะยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อหยิบมัน
แต่อย่าลืมว่าทุกๆ ย่างก้าวนั้นคุณต้องก้าวไปข้างหน้า
ซึ่งความตายนั้นหมายความว่าคุณไม่สามารถก้าวต่อไปได้

"เราจะหยิบมันดีไหมน้า?"
วีดนั้นโลภอีกตามเคย

เมื่อเผชิญหน้ากับผีสาง  เราต้องใช้ความระมัดระวัง
เขาค่อยๆ เอื้อมมือไปใกล้สร้อยลูกปัด อย่างช้าๆ เท่าที่จะทำได้
ว้ากกกกกกกก!
ทันใดนั้น ความเย็นก็แผ่ออกมาจากสร้อยลูกปัดที่แตกร้าวของแม่มดเซอร์เบียน

                   -เนื่องจากความเย็น  คุณจะเป็นอัมพาต 13 วินาที
              เมื่อหายจากสภาวะอัมพาต มีโอกาสจะเป็นไข้เพิ่มขึ้น 25%

เย็นยะเยือก!

"ฮัดชิ่ว!"
ในที่สุดวีดก็ยอมแพ้ต่อสร้อยลูกปัด
จริงๆแล้ว   ต่อให้วีดเอามันไปได้  เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นใด นอกจากเอามันไปวางไว้ที่แท่นบูชาพระเจ้า เพื่อปัดเป่าความร้อนในทวีป
แม้วีดจะมีส่วนในคณะสำรวจไม่นานนัก  แต่เขาก็ยังถือเป็นสมาชิกอยู่ ดังนั้นสิ่งที่เขาทำไปก็คงจะได้รับรางวัลกลับมาบ้าง ไม่มากก็น้อย

วีดรอจนอาการอัมพาตหาย และหลบออกไปจากถ้ำ    แต่ละก้าวของเขานั้นช่างหนักอึ้ง



* * *




หอเกียรติยศ!
จำนวนผู้ชมเพิ่มขึ้นมหาศาลจนทะลุหนึ่งล้านวิวไปแล้ว ซึ่งหากรวมของแต่ละสถานีและการถ่ายทอดตามเวลาจริงเข้าไปอีก จะมีจำนวนผู้ชมถึงอย่างน้อย 20 ล้านคน
“ฮุเกะเกะเกะ!”
“หัวของข้าอยู่ที่ไหน?”
“มนุษย์ มีมนุษย์เยอะมาก  ข้าอยากกินเหลือเกิน”
การต่อสู้อันน่าเหลือเชื่อของอันเดด

-นั่นเป็นเวทมนตร์ของเนโครแมนเซอร์เหรอ?

-ไม่เคยคิดเลยว่าอันเดดน่าเกลียดพวกนั้นจะมีประโยชน์ในการต่อสู้มากขนาดนี้

-ยิ่งมีศพสะสมมากขึ้นเท่าไหร่ยิ่งสามารถสร้างลูกน้องอันเดดได้มากขึ้น....
อาชีพเนโครแมนเซอร์ระเบิดความนิยมออกมาผ่านการถ่ายทอด
ทุกครั้งที่กองทัพอันเดดซึ่งนำโดยวีดนั้นปรากฏขึ้น  ในกระดานสนทนาต่างก็ส่งเสียงเชียร์กันลั่น

แต่หลังจากพวกมอนสเตอร์กลับมาได้เปรียบคณะสำรวจ    ผู้เล่นที่ยังต่อสู้ได้จึงเหลืออยู่ไม่มากนัก
-ท่าทางจะยากน่าดูนะ

-ต่อให้เป็นวีด  ก็ยังลำบากอยู่ดีนะ   มังกรโครงกระดูกนี่แข็งแกร่งจริงๆ

-แม่งเอ้ย  ถ้าไม่ใช่เพราะพวกทรยศละก็...

-แต่ยังไงมันก็เป็นการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมนะ

ไม่มีใครคาดหวังกับวีดมากนัก เพราะการจะเอาชนะได้นั้นมันน่าเหลือเชื่อเกินไป
การต่อสู้ของกองทัพอันเดดและพวกนักดาบนั้นเป็นภาพที่ยอดเยี่ยม ซึ่งทำให้หลายๆ คนพอใจในชั่วระยะหนึ่ง
อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้จบอย่างที่หลายๆ คนคิด
มังกรน้ำแข็งปรากฏตัวขึ้นอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย!
ภาพการต่อสู้อันทรงเกียรติของปิงหลงกับมังกรโครงกระดูกนั้นตรึงตาตรึงใจของพวกเขาไว้

-ได้โปรด   ได้โปรดเถอะ!
พวกเขาต่างภาวนาต่อภาพยนตร์ในหอเกียรติยศซึ่งส่งออกมาจากมุมมองของดรัมและเหล่าวิซาร์ด
การที่คณะสำรวจจะไปถึงจุดหมายปลายทางที่ฝันไว้ได้นั้น พวกเขาต้องจัดการกับมังกรโครงกระดูก
ถ้ามันไม่หายไปละก็  พวกเขาต้องพบกับความสยดสยองแน่ๆ

จากนั้น วีดก็ปรากฏตัวขึ้นพร้อมกับไวเวิร์น   เขาถือหอกแห่งความมืดไว้ในมือ
มันยากลำบากที่ต้องบินฝ่าอากาศเช่นนี้ด้วยไวเวิร์น  และยิ่งยากขึ้นไปอีกเมื่อต้องใช้เวทมนต์ไปพร้อมๆ กัน
แต่นี่แค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น

ไม่ว่าจะโจมตียังไง  กระดูกของมังกรโครงกระดูกก็ไม่มีทีท่าว่าจะแตกร้าวแต่อย่างใด
ในกระดานสนทนาเกิดความเอะอะเอิกเกริกครึกโครมขึ้นไม่เหมือนที่อื่น
-ตอนที่โอเบรอนกับนักรบคนอื่นๆ ตีมังกรโครงกระดูก มันไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย  นี่เขาเลเวลเท่าไหร่กันวะเนี่ย?

-น่าจะเกิน 400 ไปแล้วนะ

-เขาทำแบบนั้นได้ยังไง?   ใช้เวทมนต์สร้างความเสียหายทางกายภาพ  ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเลือดมันจะลดได้แบบนั้น!

-จากการต่อสู้ที่ผ่านมาทำให้มังกรโครงกระดูกอ่อนแอลงแล้ว  แต่การทำความเสียหายกับร่างของมันจะถึงขั้นกระดูกแตกหักนี่ผมคาดไม่ถึงจริงๆ
ค่าสถานะ ระดับเลเวล และความเชี่ยวชาญในทักษะ   เป็นเรื่องธรรมดาที่จะใช้สิ่งเหล่านี้เป็นจุดอ้างอิง
ภาพที่วีดแสดงออกมาให้เห็นในวิดีโอนั้นช่างน่าเหลือเชื่อจนทำให้คนดูไม่อาจจะพูดอะไรออกมาได้
แต่ไม่นานพวกเขาก็ค้นพบเหตุผล     วีดนั้นสามารถพุ่งการโจมตีไปตำแหน่งเพียงตำแหน่งเดียวได้สำเร็จ
-โจมตีที่ตำแหน่งเดียว!  นั่นจะช่วยเพิ่มพลังโจมตีได้

-เทคนิคการเจาะเกราะ  มันช่วยเพิ่มพลังโจมตีและเจาะผ่านพลังป้องกันของศัตรูได้  โดยทางทฤษฏีมันเป็นไปได้  แต่ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าวีดสามารถเอามาใช้ ได้จริงๆ แบบนั้น!

-ตีซ้ำๆ ที่จุดเดียวจะทำให้ความเสียหายเพิ่มขึ้นได้จริงเหรอ?

-เขาตีตำแหน่งเดิมได้จริงๆ เหรอ?
ผู้ชมบางคนเริ่มเกิดคำถาม
-จากประสบการณ์ที่ผ่านมาของผม  ผมเคยตีโดนตำแหน่งเดิม และมันช่วยเพิ่มค่าความเสียหายได้   มันน่ามหัศจรรย์มาก  ซึ่งผมก็ลองพยายามทำใหม่อีกแต่ก็ไม่สำเร็จนะ

-นายต้องตีตำแหน่งเดิมจริงๆ  ถ้าพลาดไปนิดเดียว ก็เหมือนพลาดนั่นล่ะ

-วิธีนี้ไม่ค่อยเหมาะเอาไปใช้กับมอนสเตอร์ตัวเล็กๆ  มันจะใช้ง่ายกว่าหากเป็นมอนสเตอร์ตัวใหญ่ๆ เพราะนายจะเล็งจุดนั้นได้ง่ายกว่า

ผู้ชมต่างตั้งใจดูการเคลื่อนไหวของวีด   แน่นอนว่า วีดสามารถโจมตี ณ ตำแหน่งเดียวได้อย่างไม่ผิดพลาด
ขณะที่อยู่กลางอากาศ บนหลังไวเวิร์น  เขาเหวี่ยงอาวุธอย่างรวดเร็วและโจมตีอย่างแม่นยำ ณ ตำแหน่งเดิม!
มันไม่ใช่เรื่องที่ทำได้ง่ายแน่ๆ

ใช้พลังทั้งหมดเพื่อเหวี่ยงอาวุธและโจมตีเข้าไปตำแหน่งเดิมอย่างแม่นยำ ฟัน แกว่ง และแทงอย่างไม่หยุดยั้ง
การโจมตีที่รวดเร็วดุจสายฟ้าและแม่นยำอย่างไม่น่าเชื่อ
การพลิกแพลงและการเคลื่อนไหวที่ยอดเยี่ยม  มันเป็นเทคนิคที่เหลือเชื่อจริงๆ
-เอิ่ม....

-นั่นละท่านวีด

ทุกๆ ครั้งที่กระดูกของมังกรแตกหัก  ความชื่นชมก็ออกมา
และช่วงเวลาสุดท้ายก็มาถึง   จุดสุดท้ายของการดิ้นรนต่อสู้  เมื่อมังกรโครงกระดูกตายลง   ความตื่นเต้นก็แผ่ซ่านไปทั่ว
การที่ได้เห็นมอนสเตอร์ที่มีขนาดมหึมาและร้ายกาจขนาดนี้ตกตายลง   มันรู้สึกราวกับเป็นเรื่องโกหก
คณะสำรวจ ปิงหลง พวกไวเวิร์น และแวมไพร์โทริ ต่างมีส่วนในการโจมตี  แต่เป็นวีดที่ฆ่ามันลงได้

เมื่อได้เห็นภาพอันไม่น่าเชื่อนั้น   เหล่าผู้เหลือรอดของคณะสำรวจต่างยืนตกตะลึง
ในระหว่างนั้นวีดก็ค่อยๆ ก้าวออกเดินอย่างช้าๆ
 เขาเข้าไปในถ้ำภายในหุบเขามรณะ  ไม่นานก็ออกมา  และเดินจากไปอย่างช้าๆ บนพื้นที่ปกคลุมไปด้วยหิมะ

 แผ่นหลังของนักผจญภัยผู้สันโดษและอ้างว้าง
จุดที่เขาจากไปนั่นทิ้งไว้ด้วยรอยเท้าอันหนักอึ้ง

สมาชิกคณะสำรวจที่เหลือรอดตื่นจากการตกตะลึง และเริ่มก้าวเดิน
ในถ้ำที่เห็นวีดเข้าไป   พวกเขาพบกล่องที่บรรจุสร้อยลูกปัดที่แตกร้าวของแม่มดเซอร์เบียนเปิดอยู่

เล่มที่ 10 ตอนที่ 5 จบ


<a href='https://ads.dek-d.com/adserver/adclick.php?n=a6753880' target='_blank'><img src='https://ads.dek-d.com/adserver/adview.php?what=zone:696&amp;n=a6753880' border='0' alt=''></a>

2 ความคิดเห็น: