เล่มที่ 9 ตอนที่ 11 วีด เทพเจ้าสงคราม (God of War Weed)

เล่มที่ 9 ตอนที่ 11 วีด เทพเจ้าสงคราม (God of War Weed)

(ตอนนี้เป็นตอนพิเศษท้ายเล่ม 9 ครับ  ซึ่งเนื้อหาจะแยกออกมา อาจจะไม่ต่อกับตอนก่อนหน้านัก)
________________________________________

เรื่องราวความเป็นไปของทวีปเวอร์เซลล์นั้นเป็นรายการที่ได้รับความนิยมสูงที่สุดของ KMC มีเดีย

ชิน เฮมินกำลังจดจ่ออยู่กับรายการซึ่งเป็นจุดดึงดูดความสนใจของผู้เล่นจำนวนมากในรอยัลโรด

"ค่ะ ในช่วงของรายการวันนี้ พวกเราจะแจ้งให้ท่านผู้ชมได้ทราบถึงราคาของสินค้าขั้นพื้นฐานในแต่ละอาณาจักรนะคะ  อ้อ คุณ โอ จูวานคะ  ดิชั้นได้ยินมาว่าคุณมีข่าวสำคัญมากที่อยากจะแจ้งให้พวกเรารับรู้เหรอคะ?"

"ถูกต้องแล้วครับ  ผู้เล่นจำนวนมากต่างให้ความสนใจแก่อาณาจักรบิเคจู (Bikeijeu Kingdom)"

"ทำไมล่ะคะ? มีอะไรเกิดขึ้นที่นั่นเหรอคะ?"

"ตัวอย่างของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็เช่น ปรากฎกองทัพมอนสเตอร์จำนวนมหาศาลมุ่งหน้าไปยังอาณาจักรบิเคจูครับ  โดยมอนสเตอร์พวกนั้นต่างลงมาจากเทือกเขาบิเคจู  พวกเรายังไม่ทราบเส้นทางการเดินทางของพวกมันอย่างละเอียด  แต่พวกเรากำลังเร่งรวบรวมข้อมูลกันอยู่ครับ "

พวกเขาให้ข้อมูลที่ในระดับที่เหมาะสมเกี่ยวกับทวีปเวอร์เซลล์  พวกเขามีข้อมูลทุกอย่างเกี่ยวกับข้อมูลพื้นฐานไม่ว่าจะเป็น ราคาสินค้า, ประเภทของมอนสเตอร์ หรือ แม้กระทั่งเส้นทางเดินทัพ

ถ้าพวกมือใหม่ไปอยู่ใกล้ๆกองทัพพวกนั้นล่ะก็  พวกเขาคงไม่สามารถหยุดอาการสั่น(กลัว)ได้

พวกมอนสเตอร์เป็นหมื่นๆตัวพวกนั้น ล่ามนุษย์เป็นอาหารในยามที่พวกมันเคลื่อนผ่านไป

มันเป็นนรกสำหรับพ่อค้า  แต่กับทหารรับจ้างแล้ว นี่ถือเป็นข่าวดีเป็นอย่างยิ่ง  เวลาที่คุณได้เข้าร่วมในภารกิจกวาดล้างมอนสเตอร์ที่ได้รับจากราชวงศ์หรือพวกลอร์ดปกครองนั้น  รางวัลและแต้มที่ได้รับนั้นนับได้ว่ายอดเยี่ยมเป็นที่สุด

แม้จะมีคนเป็นจำนวนมากที่ไม่ได้เข้าร่วม  แต่ก็มีทหารรับจ้างเลเวลสูงจำนวนมากที่ได้เข้าร่วมศึก  มันเป็นประสบการณ์อันแสนวิเศษที่จะได้เห็นการเคลื่อนไหวของมอนสเตอร์ในการต่อสู้นั้น

ด้วยเหตุนี้เองจึงเป็นเรื่องเร่งด่วนที่มีผู้ให้ความสนใจเป็นจำนวนมากในการเข้าร่วมเพื่อหยุดยั้งการเคลื่อนกำลังพลของมอนสเตอร์

อย่างไรก็ดี มีผู้ชมจำนวนไม่มากนักหรอกที่จะสนใจเกี่ยวกับเรื่องกองทัพมอนสเตอร์ที่มุ่งหน้าไปยังอาณาจักร บิเคจู

"ค่ะ และนี่ก็เป็นเรื่องสรุปของอาณาจักรบิเคจูนะคะ "

ชิน เฮมิน รายงานข่าวอย่างรวดเร็ว เนื่องจากเธอรู้ดีว่าผู้ชมทางบ้านกำลังรออะไรอยู่  บนหน้าจอมอนิเตอร์ของผู้จัดรายการ เธอเห็นคอมเม้นนับพันจากเหล่าผู้ชม
- เมื่อไหร่คนๆนั้นจะมาออกอากาศซะทีอ่ะ?
- ถ้าเค้ามาเมื่อไหร่ ช่วยถามเค้าเกี่ยวกับเรื่องราวล่าสุดให้ที
- ได้โปรดถามเค้าเรื่องกองทัพอมตะให้หน่อยจิ  แล้วตกลงเค้าได้ไอเท็มอะไรไปกันแน่จากการที่เค้าพิชิตโทริลงได้
- ผมเลเวล 380 เป็นหนึ่งใน อัศวินผู้ใช้กระบอง (Maul Knights)  ไม่ว่าจะไปที่ไหนความแข็งแกร่งของผมก็เป็นที่ยอมรับ  เค้าจะเทียบกับผมได้เหรอ?
- ผมเล่นเป็นพระ เลเวล 385  ผมอยากจะเห็นเขาออกล่าซักครั้งนึง ได้โปรดบอกกับเค้าด้วย

พวกนี้เป็นบรรดาคอมเม้นที่ได้มาจากส่วนของผู้ชมทางบ้าน

เมื่อไม่กี่วันก่อนหน้านี้  ทาง KMC ได้ปล่อยตัวอย่างโฆษณาออกมาว่าพวกเขาจะทำการสัมภาษณ์ทางโทรศัพท์กับผู้เล่นที่เคยมีชื่อเสียงจากเกม คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค และกำลังเล่นรอยัลโรดอยู่ในขณะนี้

เพราะสาเหตุนี้เองส่งผลให้ความสนใจของคนจำนวนมากพุ่งพรวดขึ้นมาจนถึงกับทำให้ยอดวิวสูงขึ้นเป็นสองเท่าจากปกติ  แม้จะเป็นผู้จัดรายการมากฝีมืออย่างชิน เฮมิน ก็ไม่อาจจะคุมริมฝีปากเธอมิให้แห้งได้

"ทางเราได้ทำการแจ้งไปเมื่อวันก่อนนะคะว่าวันนี้ เราจะมีการสัมภาษณ์กับบุคคลที่ใช้ชื่อตัวละคร "วีด"  สำหรับท่านที่ยังไม่ทราบนะคะ  วีดนั้นเป็นที่รู้กันว่าเป็นผู้ที่มีตัวละครที่มีเลเวลสูงที่สุดและแข็งแกร่งที่สุดใน คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค!  ล่าสุดเขาได้ทำการพิชิตกองทัพอมตะลงได้  และวีดก็มีเวลาว่างที่จะมาให้สัมภาษณ์กับเราค่ะ "

"จริงหรือครับ เฮมิน?  ผมล่ะส่งสัยจริงๆตอนที่คุณบอกว่าคุณจะได้สัมภาษณ์ออกอากาศกับเขา นี่เขาจะออกมาให้สัมภาษณ์จริงๆหรือ?!"

โอ จูวานไม่อาจที่จะซ่อนความตื่นเต้นของเขาไว้ได้

"ใช่ค่ะ มันเป็นเรื่องจริง เราได้ทำการต่อสายโทรศัพท์เอาไว้แล้วค่ะ  ทุกอย่างพร้อมที่จะเริ่มค่ะ"

"แน่นอน  ไม่มีวีรบุรุษคนไหนอีกแล้วที่จะเหมือน วีด "

โอ จูวาน ได้ยินเรื่องของวีดมามากมาย

ที่ดันเจี้ยนแห่งหนึ่งใน คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค  นั้นเป็นที่รู้กันว่าไม่มีใครสามารถพิชิตมันได้  แต่วีดกวาดล้างมันได้แถมยังเอาชนะบอสมอนสเตอร์อีก! เรื่องนี้กลายเป็นตำนานเลยทีเดียว

และเพราะการที่เขามีโอกาสได้จัดงานสัมภาษณ์กับวีดคนนั้น ทำให้โอ จูวานแทบจะกระโดดด้วยความดีใจเลยทีเดียว

ผู้อำนวยการผลิตมองผ่านจอมอนิเตอร์ไปยังชิน เฮมิน และพร้อมที่จะกดปุ่ม

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

"ค่ะ งั้นเรามาเริ่มการสัมภาษณ์กับคุณวีดกันเลยนะคะ "

ชิน เฮมินไม่ปล่อยให้เสียเวลาไปมากกว่านี้  ผู้ชมจำนวนมากต่างเฝ้ารอมันอยู่

ในรอยัลโรด เธอมีการ ‘กระซิบ’ ไปหาวีดเพื่อสนทนาบ้างเป็นบางครั้ง  แต่กระนั้นก็ตามเธอก็ยังคงมีอาการสั่นอยู่บ้างเพราะตอนนี้เธอกำลังอยู่กับวีดที่ทุกๆคนกล่าวขวัญถึง  จะมีคนอีกตั้งเท่าไหร่ที่เฝ้าหวังที่จะให้ตนเองได้มีช่วงเวลาเช่นนี้บ้าง?

“ฮัลโหล?”

หัวใจเธอเต้นจนแทบจะกระโดดออกมาจากอกเมื่อตอนที่ได้ยินเสียงตอบรับผ่านมาทางสตูดิโอ
- ในที่สุดเขาก็มา!
- วีดกำลังพูดอยู่ในสาย
- การสนทนากับวีดทางโทรศัพท์เริ่มขึ้นแล้ว!

ทุกๆ 10 วินาทีที่ผ่านไป  มีคอมเม้นขึ้นมาอย่างน้อยๆ 100 คอมเม้น  มันเป็นสิ่งที่แสดงให้เห็นว่ามีคนให้ความสนใจการออกอากาศครั้งนี้ขนาดไหน

ชิน เฮมินพยายามที่จะดำเนินการสนทนาต่อไป

"สวัสดีค่ะ คุณวีด  ระหว่างที่การสัมภาษณ์ดำเนินไป  ดิชั้นจะขอเรียกคุณด้วยชื่อตัวละครของคุณ ไม่ทราบสะดวกมั๊ยคะ?"

“ได้ครับ”

วีดตอบกลับมาแบบง่ายๆ  การถูกเรียกโดยการใช้ชื่อตัวละครแทนที่จะใช้จะเป็นชื่อจริงของเขาเป็นเรื่องที่ดีที่สุดมันเป็นเรื่องที่เจ็บปวดพออยู่แล้วที่ถูกคนจดจำได้ในนามของ ปริ้นเซสไนท์(Princess Knight)!

โอ จูวานก็อยู่ในสตูดิโอด้วย  ทักทายเขาหน่อยสิ

"สวัสดีครับ  นี่ โอ จูวานนะครับ  ถือเป็นเกียรติของผมที่ได้มีโอกาสพูดกับบุคคลที่มีชื่อเสียงอย่างมากอย่างคุณ วีด ครับ "

“ยินดีที่ได้คุยด้วยเช่นกันครับ”

"คุณวีด มีอะไรจะทักทายท่านผู้ชมทางบ้านหน่อยมั้ยครับ "

“เอ่อ สวัสดีครับ”

วีดตอบสนองมาด้วยคำพูดอันรัดกุม

ชิน เฮมินกำลังเดือดอยู่ภายใน

'ต๊าย  เค้าจะตอบสั้นๆอย่างนี้ไม่ได้นะ!'

นี่เป็นการออกอากาศ  บรรดาผู้ชมย่อมต้องคาดหวังการออกอากาศที่ราบลื่นกว่าการตอบอะไรสั้นๆอย่างนี้แน่ๆ

มันก็มีบางคนใช้วิธีการบทอ่านตามสคริปที่ผู้เขียนบทเตรียมเอาไว้ให้เพื่อสะท้อนอารมณ์ให้ดียิ่งขึ้น  แต่นั่นไม่ใช่สำหรับกรณีนี้  การสัมภาษณ์สดๆแบบนี้ไม่ได้มีการเตรียมบทอะไรไว้ล่วงหน้า

ชิน เฮมินถามไปด้วยอาการกลั้วหัวเราะ

"คุณ วีดคะ ไม่ทราบว่ามีอะไรที่ทำให้คุณไม่สบอารมณ์บ้างรึเปล่าคะ?"

“ก็มีบ้างนิดหน่อย”

"ห๊ะ? หรือว่ามันเกิดจากดิชั้นคะ?"

‘ใช่’

ชิน เฮมินกับ โอ จูวาน ถึงกับอึ้งเมื่อเจอคำตอบที่คาดไม่ถึงอันนี้เข้าไป

ยามที่คุณสัมภาษณ์ใครซักคน แน่นอนว่าคุณย่อมไม่ต้องการที่จะได้ยินคำบ่นจากอีกฝั่ง  และถึงแม้พวกเขาอยากจะให้มันเป็นไปอย่างราบรื่น ทว่าคำตอบของลีฮุนกลับไม่คล้อยตามเอาเสียเลย

'มันเป็นการออกอากาศที่ล้มเหลว!'

ชิน เฮมิน รู้สึกได้ถึงเหงือที่ชุ่มในฝ่ามือของเธอ  อย่างไรก็ดี เธอก็ต้องดำเนินการสัมภาษณ์ต่อไป

"ไม่ทราบคุณอยากจะให้ดิชั้นทำอย่างไรคะ? หากคุณต้องการคำขอโทษ ดิชั้นก็จะขอโทษ  หากคุณต้องการให้ทำการแก้ไขอะไร  ดิชั้นจะจัดการให้ "

“ถ้างั้น จะปล่อยให้มันเป็นอย่างนี้น่ะเหรอ?”

“หืม?”

“คุณขอให้ผมโทรมาหาคุณช่วงเย็นตอนหนึ่งทุ่ม  แต่ถ้าคุณจะทำการสัมภาษณ์แบบนี้ล่ะก็ มันก็ควรจะเป็นทางคุณที่โทรมาหาผม  บิลค่าโทรศัพท์มันแพงนะ”

"..."

ผู้จัดรายการมากฝีมืออย่างชิน เฮมิน พูดอะไรไม่ออกเลยทีเดียว  ในขณะที่โอ จูวานก็อึ้งกิมกี่ไปโดยไม่รู้จะช่วยอะไรได้

พวกเขาคิดว่ามันเป็นอะไรที่สร้างความลำบากเป็นอย่างมากถึงขนาดที่ทางสถานีจะต้องไปขอขมาซะอีก!

'เขาเป็นคนขี้งกจริงๆ!'

มีแต่คนขี้เหนียวอย่าง ลี ฮุน เท่านั้นแหละที่จะสร้างความประหลาดใจแบบนี้ให้แก่พวกเขาได้

เพียงไม่กี่อึดใจ ชิน เฮมิน ก็เรียกสติของตัวเธอกลับมาได้

"ค่ะ นั่นเป็นความผิดพลาดของทางเราเองค่ะ  แต่พวกเรามีข้อสงสัยกับการกระทำของคุณวีดมากเลยนะคะ  อย่างแรกเลยก็คือ จากการที่คุณขายตัวละครของคุณในคอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค ทำให้ความสนใจในตัวคุณได้พุ่งทะยานขึ้นมาเลยค่ะ"

ไม่มีใครที่ไม่รู้ว่า ลี ฮุน ขายตัวละครของเขาในคอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค

ในตอนที่เขาขายนั้น เกมนี้ก็ไม่ได้เป็นที่นิยมเท่ารอยัลโรดแล้ว

แต่เกม คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค นั้นได้รับความนิยมเป็นอย่างสูงติดต่อกันมาหลายปี และเพิ่งจะตกลงจากจุดสูงสุดก็ตอนที่รอยัลโรดเริ่มได้รับความนิยมขึ้นมานั่นเอง

หลังจากที่ได้ซื้อตัวละครของวีดไป ทาง CTS มีเดียก็ได้จัดรายการใหญ่ที่ครอบคลุมถึงเกมเสมือนจริงขึ้นมาทันที

ไอเท็มที่วีดครอบครองรวมทั้งบันทึกการเคลียร์ดันเจี้ยนของเขาต่างถูกนำมาออกอากาศ!

และเนื่องด้วยยังคงมีคนจำนวนมากที่ยังคงเล่น คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค อยู่ ทำให้รายการดังกล่าวได้รับเรตติ้งที่สูงทีเดียว

และในโอกาสเดียวกันก็นับได้ว่าเป็นการช่วยเหลืออย่างสูงต่อบริษัทเจ้าที่เป็นเจ้าของ คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิคให้มีโอกาสตั้งหลักและมีโอกาสหาทางที่จะเอาชนะเกมรอยัลโรดให้ได้

นั่นทำให้ คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิคกลับมาได้รับความนิยมเป็นอย่างสูงอีกครั้ง  และตัวละครที่มีชื่อเสียงอีกหลายต่อหลายตัวได้ถูกนำมาขายให้กับสื่อ

ชิน เฮมิน พูดขึ้นด้วยความอิจฉา

"ดิชั้นได้ยินมาว่า คุณได้รับเงินจำนวนมหาศาลถึง 3 พันล้านวอน  นั่นเป็นจำนวนที่เยอะมากทีเดียว  ไม่ทราบคุณได้นำเงินไปซื้อพวกรถต่างประเทศหรืออะไรหรูหราพวกนี้บ้างไหมคะ?"

คำตอบที่ได้จากลีฮุนเป็นคำตอบสั้นๆกระชับๆ

“ผมไม่มีเงินพวกนั้นอยู่อีกแล้ว”

"คะ?"

“ถ้าคุณหาเงิน 3 พันล้านได้วันนี้และคุณต้องการที่จะรักษาเงิน 3 พันล้านนั่นเอาไว้  คุณจะต้องทำการบ้านให้หนักเพื่อวันพรุ่งนี้ที่จะมาถึง”

"อ่า นั่นเป็นคำพูดที่คมมากเลยค่ะ "

คราวนี้ก็เป็น โอ จูวานที่นั่งติดกับเธอเป็นคนพูดบ้าง

"ไม่ว่าคุณจะมีเงินมากแค่ไหนก็ตาม มันก็คงเทียบไม่ได้กับเงินที่ได้มาจากความสำเร็จของตัวคุณเอง  มันน่าซาบซึ้งมาก"

มันเป็นความจริงที่ลี ฮุนหาเงินได้ 3 พันล้าน  แต่ในขณะเดียวกันเขาก็ต้องเสียมันไปให้พวกเจ้าหนี้หน้าเลือดพวกนั้น

เกือบทุกคนต่างก็มีของฟุ่มเฟือยที่ไม่จำเป็นทั้งนั้น  และนั่นทำให้พวกเขาเข้าใจผิดไป

"โอเคค่ะ  งั้นเรามาเริ่มคำถามที่ 2 สำหรับคุณวีดกันนะคะ "

ชิน เฮมินเตรียมใจไว้แล้วกับคำตอบที่กระชับของลี ฮุน  ดังนั้นเธอจึงเตรียมคำถามมาอีกข้อหนึ่ง

"ในเกม คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค คุณเก็บเลเวลได้ในอัตราที่รวดเร็วมากซะจนไม่มีใครตามคุณทัน  นั่นเป็นเรื่องจริงใช่มั๊ยคะ?"

“ใช่ครับ”

"คุณพอจะแชร์ความลับของคุณให้พวกเราฟังได้มั๊ยคะ?"

“ล่ามอนสเตอร์โดยไม่เว้นแม้แต่ตัวเดียว  หาสถานที่ที่มีมอนสเตอร์อยู่เต็มไปหมด  แล้วก็ฆ่ามันให้หมด”

โอ จูวาน ไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่เขาได้ยิน

"คุณวีดครับ ผมเองก็เล่น คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค มาเป็นเวลานาน  แต่การเติบโตของคุณมันไม่ธรรมดาเลย  คุณแน่ใจหรือครับว่าไม่มีเทคนิคหรือทริคอย่างอื่นที่คุณใช้?"

“มันก็แค่ว่าผมออกล่าทุกๆวัน”

"แล้วคุณไม่เบื่อบ้างหรือครับกับการออกล่า? ผมเข้าใจนะถ้ามันเป็นการล่าแค่ตัวสองตัว  แต่ล่าต่อเนื่อง 2 ชั่วโมงนี่คุณน่าจะมีอาการเบื่อบ้างหรือเปล่าครับ?"

“ผมไม่เคยรู้สึกอย่างนั้นนะ”

"..."

ลี ฮุนบอกว่าเขาไม่เคยเบื่อกับการออกล่า  เขาตอบคำถามของโอ จูวานได้ดี   ชิน เฮมินจึงถามคำถามถัดไป

"ถ้างั้นคุณก็เล่น คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค ตลอดทั้งวันเลยเหรอคะ?"

“ใช่ครับ  ผมเล่นตลอดเวลาที่ผมว่าง”

"เวลาที่คุณนั่งลงและเล่นมัน  คุณเล่นมันเป็นเวลานานเท่าไหร่คะ?"

“ก็ 204 ชั่วโมง”

"ขออีกทีได้มั๊ยคะ? คำถามคือ คุณนั่งเล่นเกมนี้ต่อเนื่องได้นานเท่าไหร่คะ"

ทั้งชิน เฮมิน และ โอ จูวาน ต่างคิดว่าลี ฮุนได้ยินคำถามผิดไป  แต่ความจริงแล้วลี ฮุนได้ยินคำถามถูกต้องและได้ให้คำตอบไปแล้ว

“คุณถามผมว่าผมเคยเล่นเกมต่อเนื่องเป็นเวลานานสูงสุดเท่าไหรใช่มั้ยล่ะ?

"ถูกต้องค่ะ "

“ก็ 204 ชั่วโมง ตามนั้นครับ”

"..."

บอร์ดข้อความถึงกับเดือดขึ้นมา
-เป็นไปไม่ได้!
- ดูเหมือนเขากำลังโกหกอยู่
- จะมีใครหน้าใหนมันเล่นเกมติดต่อกัน 204 ชั่วโมงได้?
- ผมเป็นแฟนคลับวีด จาก คอนทิเนนท์ ออฟ เมจิค  ถ้าวีดเข้าดันเจี้ยนแล้วล่ะก็เขาจะไม่ออกจากเกมเป็นอันขาดจนกว่าเขาจะเคลียร์มันครับ
- ถึงจะงั้นก็เถอะ ไม่มีทางซะล่ะที่ฉันจะเชื่อคำพูดของเขาที่ว่าเขาเล่นไปเกิน 200 ชั่วโมงนั่น!
- คำพูดของเขามันดูไม่น่าจะเป็นไปได้

ชิน เฮมิน และ โอ จูวานต่างก็อับอายจากความผิดพลาดของพวกเขา

มันเป็นพื้นฐานสำคัญของผู้ดำเนินรายการที่จะยอมรับฟังทุกสิ่งที่ผู้ถูกสัมภาษณ์ให้สัมภาษณ์  แต่หลังจากที่ได้ยินข้อความที่ไม่น่าจะเป็นไปได้ในความเป็นจริงนี้  การแสดงออกทางใบหน้าของเธอถึงกับค้างไป  และข้อความในบอร์ดสนทนาก็ร้อนแรงเสียจนไม่สามารถที่จะละเลยมันไปได้

ในที่สุด ชิน เฮมินก็ฟื้นขึ้นมาจากอาการประหม่า  เธอจึงได้ถามต่อไป

"คุณวีดคะ  เป็นไปได้ไหมคะที่การบันทึกเวลาของคุณอาจจะไม่สมบูรณ์?"

“ผมไม่ได้ทำอะไรผิดพลาด  ตอนที่ผมล็อกออฟ (log off) ออกจากเกม  ข้อความมันขึ้นว่าผมได้เล่นอย่างต่อเนื่องเป็นเวลา 204 ชั่วโมง”

"อ้อ ที่แท้คุณหมายถึงคุณทำการล็อกออน(log on) ต่อเนื่องเป็นเวลา 204 ชั่วโมงใช่มั๊ยคะ? ทำนองว่าคุณทำการเพิ่มความสามารถตัวละครของคุณแล้วก็ปล่อยให้มันล็อกออนอยู่อย่างนั้นไปเป็นเวลา 204 ชั่วโมง?"

ชิน เฮมินพยายามที่จะทำให้คำตอบของวีดฟังขึ้นมาบ้าง  แต่เธอทำไม่สำเร็จ

“ไม่ใช่  ผมใช้เวลาเล่นอยู่ในเกม 204 ชั่วโมง”

"..."

ชิน เฮมินมึนจนไม่รู้จะไปทางไหนเลยทีเดียว  ในขณะที่โอ จูวานซึ่งทนกับสภาพบรรยากาศแบบนี้ต่อไปไม่ไหวจึงได้ถามขึ้นในที่สุดว่า

"มันเป็นไปได้อย่างไรครับที่คนๆหนึ่งจะไม่หลับไม่นอนเป็นเวลาถึง 204 ชั่วโมงแล้วหันมาเล่นเกมแทน?"

ถ้าเป็นเรื่องของการกิน คุณยังพอจะเอาอาหารไปกินหน้าคอมพิวเตอร์ได้  แต่อย่างไรซะคนเราก็ต้องนอน

ลี ฮุนนึกทบทวนประสบการณ์ของเขาแล้วตอบกลับมา

“ถ้าหากว่าเล่นเกมอยู่ เราสามารถเอาชนะความง่วงนอนได้”

"ทำยังไงครับ?"

“เวลาที่ออกล่าหรือกำลังทำภารกิจอยู่  คุณจะรู้สึกมีส่วนร่วมกับมันมากกระทั่งความง่วงจะมาเยือนคุณเลย”

"ห๊ะ?"

“ในช่วงแรกๆ ผมเองก็ง่วงมากเลยทีเดียว  แต่พอหลังจากผ่าน 50 ชั่วโมงแรกไปได้ ก็ไม่ค่อยจะง่วงเท่าไหร่แล้ว  และพอผ่านไปอีก 100 ชั่วโมง ตาของผมก็ยังเปิดอยู่  แน่นอนว่าผมทำการบันทึกเอาไว้”

"..."

“มันเป็นสถานการณ์ที่ผมแยกแยะไม่ออกระหว่างการนอนหลับกับการเล่นเกม! อย่างไรก็ดี เป็นที่แน่ชัดว่าคนๆหนึ่งสามารถที่จะเล่นเกมอย่างต่อเนื่องได้โดยไม่มีอาการง่วงหรืออ่อนเพลีย”

"การเล่นเกมต่อเนื่องถึง 204 ชั่วโมงนี่ดูจะเป็นขีดจำกัดสูงสุดที่คนๆหนึ่งจะทำได้แล้วสินะครับ?"

“ก็ไม่ใช่อย่างนั้นซะทีเดียว  เพราะเม้าส์มันเจ๊งต่างหากที่ทำให้ผมหยุดเล่น...”

ชิน เฮมินสูดลมหายใจเข้าปอดเพื่อผ่อนคลายตนเอง พร้อมทั้งคิดในใจ

'เรายังเป็นคนปกติอยู่ '

มีคนจำนวนหนึ่งที่ภาคภูมิใจกับการเล่นเกมต่อเนื่องได้เป็นเวลา 1-2 วัน  แต่สำหรับลี ฮุนแล้ว การทนเพื่อเล่นเกม 1-2 คืนนั้นมันเหมือนการละเล่นของเด็กๆไปเลย

ด้วยเหตุนี้ ชิน เฮมิน จึงถามด้วยความห่วงใย

"แล้วตอนที่คุณเล่นเกมไปถึงขนาดนั้น  คุณได้รับประทานอาหารอย่างเพียงพอรึเปล่าคะ?"

“ที่บ้านของพวกเราไม่มีอะไรให้กินหรอกครับ...”

ความจริงก็คือบ้านของลี ฮุนแทบจะไม่มีอาหารอะไรให้กินเลย

แต่ทั้งชิน เฮมิน และ โอ จูวาน ต่างก็คิดไปอีกทางนึง

'ชั้นเดาว่าเค้าคงไม่ได้เตรียมอาหารและก็ไม่ได้กินเพราะเค้าทุ่มเทให้กับการเล่นเกมซะขนาดนั้น '

โอ จูวานถามต่อด้วยโทนเสียงที่เจือไปด้วยความห่วงใย

"คุณเล่นเกมโดยที่ไม่ได้นอนอย่างนั้นมาเป็นระยะเวลานานเท่าไหร่ครับ?"

“ประมาณ 3 ปี  แต่ผมไม่ได้เล่นแค่เกมอย่างเดียว  ผมทำงานหลายอย่างและผมจะเล่นเกมเฉพาะตอนที่ผมมีเวลาเท่านั้น”

ชิน เฮมิน ถามต่อไปอย่างระมัดระวัง

"แล้วมันไม่ทำให้ร่างกายของคุณทรุดโทรมบ้างเลยเหรอคะ?"

“จากการที่ไม่ได้กินและนั่งอยู่บนเก้าอี้เป็นเวลานานๆ มันส่งผลให้การเดินเหินของผมติดๆขัดๆไปบ้าง  หรือจะพูดว่าขาของผมลีบก็คงได้มั้งครับ? ซึ่งจากการที่ร่างกายของผมปวดร้าวไปทั้งตัวในตอนนั้นทำให้ตอนนี้ผมมุ่งมั่นกับการออกกำลังกาย  มันเป็นเรื่องสำคัญในการจัดการดูแลร่างกายให้ฟิตอยู่เสมอ”

"พวกเขาว่ากับว่าผู้ป่วย ไอซียู ที่นอนอยู่ในโรงพยาบาลมานานๆก็มีอาการคล้ายๆกันแบบนี้..."

“เป็นไปได้ว่ามันเป็นอาการเดียวกัน”

"..."

“อ้อ มันมีอาการอย่างอื่นด้วยครับ มันเกิดขึ้นหลังจากที่ผมล้างหน้า”

"ล้างหน้าอย่างนั้นเหรอคะ?"

“ใช่ครับ ทันทีที่ผมล้างหน้า ก็มีเลือดกำเดาไหลออกมาจากจมูกของผม...”

"..."

“ผมไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากการยอมที่จะเสียตังไปโรงพยาบาล  หมอที่โรงพยาบาลบอกอะไรบางอย่างกับผม  เขาบอกว่า ระบบทางเดินหายใจก็เป็นอันตรายได้ถ้าคุณใช้เวลาเล่นเกมมากจนเกินไป...”

ใบหน้าของทั้งชิน เฮมินและ โอ จูวานต่างซีดเผือด

นี่คือ วีด ที่พวกเขาเรียกหากันในนามของ เทพเจ้าสงคราม! พวกนั้นรู้จักเพียงแค่ผิวเผินเท่านั้นของความจริงที่แสนจะพิกลพิการ


เล่มที่ 9 ตอนที่ 11 จบ

คุยกันท้ายตอนกับ wink1188
สวัสดีครับ  ตอนนี้เป็นตอนนึงที่ผมเฝ้ารอมานานมากว่าเมื่อไหร่จะถึงซะที (หลังจากที่มีโอกาสได้อ่านจากที่คุณก้อนกรวดริมทางเดิน เคยแปลไว้บางส่วนเมื่อ 2-3 ปีก่อน)  ผมเองเพิ่งจะสังเกตเห็นเมื่อ 2-3 สัปดาห์ก่อนนี้เองตอนที่ไปตรวจทานจากเว็ปภาษาอังกฤษว่า เฮ้ย ตอนนี้มันหายไปไหนหว่า  ทำไม่ไม่มีในสารบัญหน้าเวป

ด้วยเหตุนี้เองหลายๆท่านที่ไปอ่านฉบับภาษาอังกฤษมาล่วงหน้าอาจจะหาตอนนี้ไม่เจอครับ ถ้าไม่ได้จงใจหาดีๆ หากใครพลาดตอนนี้ไปจากการที่ไปอ่านที่เวปอื่นก็สามารถหาอ่านได้จากที่นี่นะครับ

สุดท้ายนี้ผมขอแจ้งข่าวเล็กน้อยครับ  ตั้งแต่ตอนหน้าเป็นต้นไปคุณก้อนกรวดริมทางเดิน จะมาทำหน้าที่เป็นแอดมินดูแลเพจแทนผมนะครับ
wink1188 – 03 ก.ค. 2558
******************************



<a href='https://ads.dek-d.com/adserver/adclick.php?n=a6753880' target='_blank'><img src='https://ads.dek-d.com/adserver/adview.php?what=zone:696&amp;n=a6753880' border='0' alt=''></a>