วันพฤหัสบดีที่ 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

เล่มที่ 4 ตอนที่ 2 ชายผู้ทำสารพัดสิ่ง (Jack of All Trades)

เล่มที่ 4 ตอนที่ 2  ชายผู้ทำสารพัดสิ่ง (Jack of All Trades)



"เส้นทางแห่งราชันย์? ตอนพ่อกับแม่ไม่อยู่พวกเราหวังว่าแกจะตั้งใจเรียน แต่แกกลับเอาแต่เล่นเกมส์เนี่ยนะ!"

"เดี๋ยวพ่อกับแม่จะเขียนคำร้องให้แกกลับไปเรียนต่อ"

"แต่ถ้าเค้าไม่อนุญาต พ่อกับแม่จะให้แกเรียนที่บ้าน เตรียมตัวสอบปีหน้า!"

เมื่อ พ่อแม่ของเซอร์กะ เพล ไอรีน และโรมูเนะ รู้ว่าลูกๆ ของพวกเขาแอบเล่นเกมส์เส้นทางแห่งราชันย์ในช่วงที่พวกเขาไม่อยู่ พวกเซอร์กะก็ได้รับคำบ่นด่าไม่มีที่สิ้นสุด

แต่อย่างไรก็ตาม พวกลูกๆของพวกเขาก็ไม่ได้นิ่งเฉย พวกเขารวมหัวกันวางแผน และล่อลวงให้พวกผู้ปกครองเข้าเล่นเกมส์เส้นทางแห่งราชันย์จนได้

"โอ้ เพล พ่อว่าจะเปลี่ยนอาวุธ แต่ขาดไปอีก 4 เหรียญทอง ลูกให้พ่อยืมตังค์ซักหน่อยได้มั้ย? ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวพ่อให้คืนไปกับค่าขนมลูก"

ทั้งการล่าและการสู้กับมอนสเตอร์  พ่อแม่ของพวกเขานั้นไร้ประสบการณ์  แต่อย่างไรก็ตาม พวกเขาก็หาทางจนได้ดี พวกเขาได้เป็นเจ้าของร้านเล็กๆของตัวเองในเกมส์  และก็เปิดอีกร้านหลังและจากนั้นร้านต่อร้าน ร้านของพวกเขาขายของตั้งแต่อาวุธ เสื้อผ้า ไปถึงตำราสกิล  พวกเขาเปิดกระทั่งร้านอาหาร  เมื่อพวกพ่อแม่สนับสนุนลูกๆ ด้วยตำราสกิล คันศรดีๆ หรือกระทั่งข้อมูลศักดิ์สิทธิ์ของนักบวช  แล้วพวกลูกๆก็ตอบแทนด้วยไอเท็มที่ได้มา  ด้วยเหตุการณ์ดำเนินไปเช่นนี้ พวกเขาก็เข้าใกล้เลเวล 200 เข้าไปเรื่อยๆ

และในขณะนั้น NPC ของอาณาจักร โรเซนไฮม์ ก็เริ่มต้นเล่าเรื่องและพูดคุยเรื่องหนึ่ง

"พวกนายรู้จักนักผจญภัยวีดมั้ย? เขาจัดการกับฝูงแวมไพร์ที่แสนน่ากลัวและปลดปล่อยผู้คนในโมราต้า"

"โอ้ วีด ผู้อุปการีแห่งวิหารเฟรย่า! การได้รู้ว่ามีวีรบุรุษอย่างนี้อยู่ทำให้รู้สึกชีวิตปลอดภัยขึ้นเลยใช่มั้ย ล่ะ? ฉันได้ยินว่าเขามาจากอาณาจักรโรเซนไฮม์ และเขาว่ากันว่าพระราชานั้นกำลังตามหาเขาอยู่"

แม้กระทั้งในโลกจริง ร้านปืน ร้านขายยา และกระทั้งสาวน้อยขายดอกไม้ในตลาด ทุกคนต่างพูดถึงวีด

เมื่อข่าวมาถึงเพลและปาร์ตี้ของเขา  พวกเขารู้ว่าวีดได้สำเร็จเควสที่ยากและอันตรายและส่งข้อความยินดีไปทันที

"ยินดีด้วย วีด"

"เยี่ยมมาก!"

"เจอกันคราวหน้า เล่ารายละเอียดให้ฟังด้วยนะ"

***********************

"ย้ากกก!"

"วู้ววววว"

"ฮว๊ากกกก! มอนสเตอร์!"

เหล่า นักดาบวิ่งพุ่งไปผมงหน้า และเหล่ามอนสเตอร์ทหารไร้หัวผู้กล้าหาญก็ถอยออกอย่างรวดเร็ว เพราะไม่ว่าจะเป็นใครจะกล้าหาญซักเพียงไหน เมื่อเห็นภาพนี้กระทั่งมอนสเตอร์ยังต้องหวั่นและสั่นกลัว ฝ่ายตรงผมมที่ไร้ซึ่งความหวาดหวั่น จู่โจมอย่างอาจหาญและง่ายดาย!

เหล่าผู้เล่นที่แต่งกายหยาบๆกับ ดวงตาเปล่งประกายด้วยความโลภในสิ่งเดียว : ค่าประสบการณ์

"ฮ่า-ฮ่า-ฮ่า! นักดาบ2!"

"พร้อมแล้วครับ!"

“โจมตี!”

“ฮึบ-ฮึบ!”

คลื่นผู้เล่นถาโถมเข้าใส่เหล่าทหารไร้หัว  พวกเขากระโจนใส่มอนสเตอร์อย่างกับว่ากลัวจะมีใครมาขโมยไป

ไม่ มีใครในกลุ่มนักดาบรู้วิธีเล่นเกมส์เลย ด้วยเหตุนี้ พวกเขาเลือกไล่ตามมอนสเตอร์เลเวลสูงเป็นอันดับแรก แต่พวกเขาไม่ได้คิดว่ามันเป็นศัตรูที่สมศักดิ์ศรี

“ฆ่ามันให้หมด!”

พวกเขาเสาะหาพื้นที่ใหม่ๆในการล่า และได้พบกับ ลาเวียส(Lavias)

ตลอดเวลาที่ผ่านมา พวกเขาพยายามดวลและต่อสู้กับมอนสเตอร์ที่แข่งแกร่งเพียงอย่างเดียว ดังนั้นเลเวลของพวกเขาจึงเพิ่มขึ้นไวจนน่าตกใจ

กลุ่มคน 505 คนอยู่ด้วยกันเสมอ พวกเขาท่องไปไกลขึ้นเรื่อยๆในเส้นทางแห่งราชันย์เป็นกลุ่มคนเหนียวแน่นกลุ่มหนึ่ง  นักเรียนและครูฝึกนั้นใช้ชีวิตร่วมกันภายในสถานศึกษา ดังนั้นพวกเขาจึงรวมตัวกันอย่างรวดเร็วเมื่อเข้าเล่นเส้นทางแห่งราชันย์  การต่อสู้กับมอนสเตอร์เป็นส่วนหนึ่งในการฝึกของพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงใช้เวลามากมายในเกมส์และออกล่ามอนสเตอร์ที่ทรงพลังที่สุดเท่าที่พวกเขาจะหาได้

พวกเขาเริ่มเกมส์เช่นเดียวกับที่วีดทำกับหุ่นไล่กา และจากนั้นก็พิชิตดันเจี้ยนเป็นจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อมีศัตรูเหล่านักเรียนทุ่มพลังทั้งหมดเข้าสู้และเอาชนะได้ในที่สุด

สิ่งเดียวที่พวกเขาสนใจนอกเหนือจากดาบคือการต่อสู้  พวกเขาไม่ได้รับเควสใดๆเพราะไม่อยากยุ่งยาก ภาพลักษณ์ภายนอกก็ดูโทรมมาก ที่จริงแล้วพวกเขาเป็นผู้เล่นที่ยากจนและหิวโหย

อาจารย์ของเหล่านักดาบไขว้มือไปด้านหลังและหัวเราะก่อนกล่าว

“3 เหรียญทองแดง? โฮ่ โฮ่ โฮ่! ใช้พลังงานไปมากมายแต่กลับไม่ได้อะไรเลย นี่เห็นได้ชัดว่า พวกเราช่างอ่อนแอ พวกเจ้าทั้งหลาย! ”

“ครับ อาจารย์!”

“เราจะหยิบเศษเหรียญพวกนี้? หรือพวกเราจะแข็งแกร่งขึ้นแล้วก็ไปฆ่ามอนสเตอร์ที่จะดรอปเหรียญทอง?”

“อาจารย์ เราจะติดตามท่านไปทุกที่!”

หลังจากคำกล่าวนั้น ลูกศิษฐ์และครูฝึกก็ไม่มีทางเลือก ได้แต่กลั้นน้ำตาเอาไว้และทำตามคติ “อันดับ 1คือดาบ!” ในความเข้าใจของพวกเขา ความหิวโหยนั้นน่ากลัวกว่ามอนสเตอร์

พวกเขาแบ่งกระทั่งเศษขนมปังชิ้นสุดท้ายแก่กัน และนี่ทำให้มิตรภาพของพวกเขาแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น

เหล่านักดาบนั้นไม่มีความกลัวต่อมอนสเตอร์

“ไม่ช้าไม่นานหลังจากนี้  พวกเราจะเลิกหิวโหยจนตาย!”

เหล่านักดาบเริ่มตั้งมั่นด้วยดวงตาแดงก่ำ

คุณจะตายเพราะการต่อสู้ หรือจะตายเพราะเผชิญกับความหิวโหย?

ดังนั้น พวกเขาจึงออกท่องไปทั่วเส้นทางแห่งราชันย์และเลเวลก็เพิ่มไปถึง 130

ในลาเวียส พวกเขาได้รู้ว่าพวกเขาสามารถเปลี่ยนอาชีพของพวกเขาได้ ผู้คนบนถนนพูดว่าทหารสามารถมอบหมายงานได้หลายอย่าง  ถ้าคุณฆ่ามอนสเตอร์ที่โด่งดังคุณยังจะได้รับเกียรติยศและเงินตรา  นอกจากนี้ด้วยอาชีพใหม่ความแข็งแกร่งและความไวของคุณจะเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยยะสำคัญ และความทนทานของเกราะจะเพิ่มขึ้นอีกนิดหน่อยด้วย  เป็นอาชีพสำหรับผู้ที่ชื่นชอบการต่อสู้อย่างแท้จริง!

แต่ในบางกรณี เราไม่ควรคิดว่าการเปลี่ยนอาชีพของพวกเขาเป็นเพราะต้องการเพิ่มค่าสถานะ  ไม่เลย  เหล่านักดาบรู้สึกว่าตนเป็นทายาทศิลปะการต่อสู้ของเกาหลี และด้วยความภาคภูมิใจนั้นพวกเขาเลือกใช้ชีวิตเช่นนี้ไปจนตาย



ศิลปะการต่อสู้ (Martial Art) คือตัวตน  คือชีวิตของพวกเขา  และนั่นเป็นเหตุผลที่ทั้ง 505 คนเปลี่ยนอาชีพพร้อมกัน  นั่นแหละ อาชีพแรกของพวกเขาคือนักรบ(Warrior) ดังนั้นการเปลี่ยนอาชีพเป็น ผู้เชี่ยวชาญศิลปะการต่อสู้ (Martial Artist) ก็ดูเหมือนจะเป็นขั้นต่อไปตามตรรกะของพวกเขา

“ท่านเคยได้ยินเกี่ยวกับนักผจญภัยวีดมั้ย?”

“คราวนี้เขาทำบางสิ่งที่เป็นตำนาน!”

แน่นอน ข่าวนี้แพร่ไปสู่หลายหู เมื่อเหล่านักดาบได้ยินข่าวนี้พวกเขาทั้งหมดรู้สึกมีความสุข

“โอ้ววววว”

“ถ้าวีดทำได้สำเร็จเราก็ทำได้เหมือนกัน!”

ความรู้สึกที่มีอยู่ในชายทุกคน

ความทะเยอทะยาน! ความกระหายในเกียรติยศ!

ความต้องการที่แผดเผา!

“นักดาบ2!”

“ครับ ท่านอาจารย์”

“ค้นหาว่ามอนสเตอร์ที่แข็งแกร่งที่สุดอยู่ที่ไหน”

“ทันทีเลยครับ”

นักดาบ2 ติดต่อเพลเป็นอันดับแรก เขารู้ซึ้งถึงความทรมานอันยาวในการหาข้อมูล และพบว่ามันจะดีกว่าถ้ากระซิบถามเพล

“คุณ เพล”

“ครับ นักดาบ2”

ในตอนนั้น เพล ไอรีน เซอร์กะ และโรมุเนะกำลังออกล่า

เขาค่อนข้างกลัวว่าพวกเขาจะรีเควสอะไรป่าเถื่อน  แต่ครั้งนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ที่จริงแล้ว เหล่านักดาบดำเนินชีวิตด้วยเกียรติและความภาคภูมิใจ พวกเขาไม่เคยลืมความช่วยเหลือด้วยอาหารในครั้งนั้น และจะสำนึกตลอดไปในอนาคต

ในอีกด้านหนึ่ง เพลและปาร์ตี้ของเขาก็คุ้นชินกับคำขอแปลกๆของพวกเขา

“ใครคือผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด?”

“อะไร? เดี๋ยว… ไม่มีทาง...”

“แค่บอกผมว่าใครและที่ไหน เราจะจัดการที่เหลือเอง”

เพลสั่นเล็กน้อย เพราะเขารู้ว่าพวกเขาจะทำอะไรต่อไป



มังกรเขียวเบียคิส(Biakis) รักความสงบและความเงียบ  มันชอบที่จะคิดว่าตัวเองเป็นผู้พิทักษ์แห่งป่า  ด้วยเจตจำนงนี้ มันใช้ชีวิตอย่างสงบสุขมาเป็นร้อยปี

เบียคิสกำลังงีบหลับในช่องผาบนยอดเขายอดหนึ่ง แต่เมื่อมันได้ยินเสียงรบกวนจากมนุษย์ ดวงตาของมันก็เบิกกว้างขึ้น

“พวกโจร?”

บาง ครั้งกลุ่มนักผจญภัยก็บุกรุกเข้ามาในพื้นที่ของมัน บางครั้งบางคราวกระทั่งเพลย์เยอร์ที่แข็งแกร่งในทวีปเวอร์เซลล์  ก็แยกออกจากกลุ่มสังกัดมาล่ามังกร

ทุกครั้ง เบียคิสลงโทษพวกมันอย่างเหี้ยมโหด

“คราวนี้ พวกมันก็จะตายเหมือนเดิม!” มังกรคิดอย่างโกรธเคือง



ดวงาสีเขียวของเบียคิสเต็มไปด้วยความโกรธ ไม่ว่าจะมองจากมุมไหน  ก็มีมนุษย์ที่ไม่กลัวตายดาหน้าก็เข้ามาใกล้  ถึงมันจะสู้ทีละหลายคนก็ยังมีจำนวนมากอยู่ดี  แต่อย่างไรก็ตามมังกรนั้นไม่เคยหวาดหวั่น

“ย้ากกกส์”

“เรามาถึงแล้ว! เจ้ามังกรดุร้ายป่าเถื่อน โผล่หน้าออกมา!”

มันไม่เคยถูกหยามมาก่อน เบียคิสหงุดหงิดมาก มันอ้าปากออกกว้าง  ค้างไว้ แล้วจากนั้นก็หายใจเข้าลึก

“ฟู่วววววว!”



นครอิสระนั้นเป็นศูนย์กลางการค้าเมืองหนึงในทวีปเวอร์เซลล์ สินค้าจำนวนมหาศาลผ่านเข้าสู่ประตูเมือง และยังมีการทำธุรกิจจำนวนมากภายในกำแพงเมือง  เป็นความจริงที่ช่างฝีมือและกิลด์จำนวนมากต่างรู้สึกภูมิใจที่ในเปิดทำการในเมืองนี้

วีดและแมแพนขายของที่ไม่จำเป็นทั้งหมดที่ได้มาจากหมาป่าและมอนสเตอร์ชนิดอื่นที่นี่

“โอ ได้มา 5600 เหรียญทอง” วีดกล่าวขณะถูมือของเขาอย่างมีความสุข

เมื่อ เทียบกับจำนวนที่เขามีก่อนหน้า เขาได้เงินมาเพิ่ม 2000 เหรียญทอง และนั่นเป็นจำนวนที่ไม่น้อยเลย แต่ที่จริงแล้วเขาอาจจะหาได้มากกว่านี้ซะอีก  วีดประหยัดเงินจำนวนมากในการซื้อสมุนไพรด้วยการขุดและรวบรวมพวกมัน และวีดขายอาวุธและเกราะเกือบทั้งหมดบนเว็บประมูลในโลกจริง ถ้าเขาขายไอเท็มทั้งหมดในเกมส์ เขาจะทำรายได้จากการขายครั้งนี้มากกว่านี้มาก

หลังขายของ ที่ดรอปจากมอนสเตอร์ทั้งหมดแล้ว วีดค่อยๆมุ่งหน้าไปที่ทำการกิลด์ โดยปกติกิลด์นั้นมักคลาคล่ำไปด้วยผู้คน  โดยเฉพาะถ้าเป็นกิลล์อาชีพสายต่อสู้ แต่กิลล์แบล็คสมิธในวันนี้มีคนเพียง 30 คนนั่งอยู่ ซึ่งดูแปลกประหลาดเมื่อเทียบกับขนาดของเมือง

เมื่อเดินเข้าไป วีดมองอย่างสนใจไปยังกลุ่มคนที่นั่งที่โต๊ะ

“ผม อยากสร้างดาบเลยเลือกอาชีพนี้ แต่ตอนนี้ผมรู้สึกแย่ชะมัด! เพื่อนที่เริ่มเล่นพร้อมผมตอนนี้ฆ่าโคบอลด์ได้แล้ว แต่ทุกวันผมต้องเหวี่ยงแต่ค้อน แม่ง! อีกอย่าง ผมคิดว่าผมจะทำเงินได้มากกว่านี้ซะอีก.. ผมจะทนไม่ไหวแล้ว”

“เฮ้อ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทำไมฉันถึงเลือกอาชีพนี้  มันน่าเบื่อเกินไป  ตอนนี้ฉันอยากเปลี่ยนอาชีพแล้ว”

“อย่าพูดเลย  ผมมาที่นี่และตีดาบได้อาทิตย์นึงแล้ว แล้วรู้อะไรมั้ย? พวกมันออกมาแย่กว่าอันที่ดรอปจากโคบอลด์ซะอีก!”


เหล่าผู้เล่นนั่งล้อมวงและบ่นเรื่องอาชีพของพวกเขา ช่างน่าสมเพช ที่จริงแล้ว อาชีพ แบล็คสมิธไม่ได้แย่อะไรมาก มันขึ้นอยู่กับมุมมองที่คุณมองมากกว่า


“ยังไงก็เถอะ แกเคยได้ยินข่าวเกี่ยวกับ ช่างฝีมือแห่ง ธอร์บ้ามั้ย?”

“ฉันได้ยินว่าเขาเป็นผู้เล่นคนแรกได้สกิล ช่างฝีมือ ขั้นกลาง แล้วตอนนี้เขาได้ ทักษะนี้ ขั้นกลาง เลเวล 4 ”

“ไม่ใช่ ตอนนี้เขาได้เลเวล 5 เรียบร้อย”

“ว้าว ฉันได้ยินว่าทุกกิลด์ต่างต้องการตัวเขา”

“แน่นอน เขาเป็นช่างที่สามารถเสริมความแข็งแรงของเกราะและอาวุธได้  เมื่อไหร่เราจะเลเวลเท่าเขานะ?”

“เฮ้อ.. มีช่างคนอื่นเลเวลถึงขั้นกลางแล้วเหมือนกันนะ…”

“อ้าก! อิจฉาโว้ย”



วีดได้ยินคำบ่นไร้สาระเพียงพอแล้ว เขาเดินขึ้นบันไดไปชั้นสองกิลด์เงียบๆ ปกติคนจะไปรวมกันอยู่ชั้นหนึ่ง ธุระกิลด์จริงๆจะจัดการกันที่ชั้นบน


วีดรอจนถึงคิวเขา แล้วเข้าไปหาชายผู้มีหนวด กล้ามหนา ซึ่งเป็นตัวแทนกิลด์

“มีธุระอะไร?” NPC พูด ดึงผ้ากันเปื้อนออก

“ผมอยากเรียนการผลิตอาวุธและเกราะ”

“โอ้ จริงเหรอ? ” ตัวแทนกิลล์พูดอย่างยินดี “คุณอยากจะเป็นแบล็คสมิธใช่มั้ย?”

“เปล่า ผมแค่อยากจะเรียนรู้การตีเหล็ก”

“อืมมม ที่จริงแล้ว  เราไม่ได้สอนใครไปทั่ว  เอาเถอะ ถ้าคุณซ่อมสิ่งนี้ได้  ผมจะคิดดูอีกที”

NPC ส่งโล่ผุพังให้วีด

โล่บรอนซ์ที่เสียหาย

ความแข็งแรง : 3/28  การป้องกัน : 10
โล่นี้ใช้เพื่อทดสอบพรสวรรค์ของแบล็คสมิธ  ทำจากบรอนซ์ ขนาดเล็ก  ปกติใช้โดยการสวมติดกับข้อมือ ปกป้องจากพลังดาบ

ความต้องการ : เลเวล 15

เอฟเฟค : โอกาสที่ลูกธนูศัตรูจะพลาดเป้าเพิ่มขึ้น 14%

ลดการโจมตีจุดตายลง 19%


ใน แต่ละเลเวลของสกิลความชำนาญในการบำรุงรักษาที่เพิ่มขึ้นนั้น  จากเลเวลแรกมันสามารถซ่อมได้ 7 จุด เลเวล 2 ได้ 10 จุด และเลเวล 10 นั้นได้ 23 จุด  นั่นเป็นเหตุผลที่ในการซ่อมโล่นี้ในครั้งเดียวจำเป็นต้องมีสกิล ซ่อมแซม ขั้นกลางเป็นอย่างน้อย



วีดไม่ต้องยกค้อนขึ้นเลยด้วยซ้ำ เขาแค่ยกมือขึ้นและพูด

“ซ่อมแซม!”



โล่ลอยขึ้นส่องแสงสว่างและระยิบระยับเหมือนใหม่

“อืม ดูเหมือนคุณจะมีคุณสมบัติ” นายช่ายพูดและเกาหัวของเขา  “โอเค  เริ่มจากการอธิบายวิธีจับค้อน  มองดูให้ดี  จับแบบนี้และตีแบบนั้น”


คุณได้เรียนรู้สกิลแห่ง แบล็คสมิธ

ขึ้นอยู่กับเลเวล ค่าบังคับในการสวมไอเทมจะลดลง 2 เปอร์เซนต์ หรือมากกว่านั้น ถ้าแบล็คสมิธสกิลเลื่อนถึงขั้นมาสเตอร์เลเวล คุณจะสามารถสวมใส่ไอเท็มของอาชีพอื่นได้แม้ว่าจะมีข้อจำกัดด้านอาชีพ

วีดซื้อเครื่องตีเหล็กทันทีเพื่อผลิตอาวุธ  ค้อนอย่างดี หินลับมีด และไอเทมบางอย่าง เขายังซื้อ โรงหลอมแบบพกพา และแม่พิมพ์อาวุธมาตรฐานด้วย

ขั้นตอนของการตีอาวุธนั้นแสนง่าย! ต้องขอบคุณโรงหลอมแบบพกพา  โดยการใช้มานา โลหะจะถูกหลอมและไหลลงสู่แม่พิมพ์  จากนั้นชิ้นงานจะถูกสร้้างขึ้นหลังการตีค้อนลงไปเพื่อสร้างไอเท็ม

เมื่อได้ฟังขั้นตอนทั้งหมด  วีดรู้สึกเหมือนถูกโกง

ก็จริงที่อาชีพแบล็คสมิธเป็นอาชีพที่ต้องทำงานหนัก แต่ก็ยังดีกว่าเมื่อเทียบกับอาชีพประติมากร ในระหว่างที่เขาสร้างประติมากรรม เขาต้องตั้งมั่นเพื่อที่จะคงภาพจิตนาการในหัวของเขาไว้ เขาต้องตัดอย่างระมัดระวังในแต่ละส่วนจนกว่าจะได้รูปปั้นง่ายๆซักชิ้น  ด้วยเหตุนี้ อาชีพแบล็คสมิธกลายเป็นงานที่ง่ายและหยาบมากเมื่อเทียบกับอาชีพของเขา

“ดี”


วีดเข้าไปชิดทั่งและเปิดกระเป๋าของเขาออก  หยิบแร่ที่ได้จากการล่าเมื่อนานมาแล้วออกมา


“ขั้นแรก หลอมมันก่อน….”


เขาหลอมแร่และได้เหล็กเป็นจำนวนมาก จากนั้นเขาค่อยๆเทมันลงแป้นพิมพ์ หลังจากรอซักพัก เขาก็ได้ชิ้นแรกออกมา  ทีนี้ ในขณะที่เหล็กยังไม่แข็งตัวดี สิ่งที่เขาต้องทำคือการขึ้นรูป

แต๊ก แต๊ก แต๊ก!



เขาตีดาบและจุ่มมันลงในน้ำเย็น และเก็บรายละเอียดขั้นตอนสุดท้าย

ด้วยขั้นตอนเหล่านี้ วีด สร้างดาบของเขาได้สำเร็จ

ดาบฝึกจากผู้นำ

ความคงทน : 70/70 พลังโจมตี 4-6

ดาบสร้างจากโลหะหลายชนิด สร้างจากช่างผู้เชี่ยวชาญ พลังโจมตีต่ำ แต่ค่าคงทนสูง

คุณสมบัติที่ต้องการ : ไม่มี

คุณสมบัติพิเศษ : ความแข็งแรง +5

สกิลแบล็คสมิธเพิ่มขึ้น 36%


“ว้าว เจ๋ง เยี่ยมไปเลย!” วีดตีดาบของเขาสำเร็จและขณะนี้เขาพอใจกับมันมาก

เมื่อเล่นเกมส์คนเดียว ในไม่ช้าคุณจะเริ่มพูดกับตัวเอง  เหมือนเป็นกลไกป้องกันตัวของวีดที่เกิดขึ้นตั้งแต่ตอนที่เขาสร้างประติมากรรมในเขตโมราต้า

“มันค่อนข้างใช้ได้เลยนะเนี่ย”

แน่ล่ะ ใบมีดของเขาในตอนนี้ยังนำไปใช้งานจริงไม่ได้  แต่มันจะสามารถขายในร้านอาวุธได้อย่างน้อย 70 เหรียญเงิน!  มันไม่มีพลังโจมตีพิเศษ แต่มันก็คงทนและเพิ่มค่าความแข็งแรงอีก 5 จุด

ภายในครั้งแรกเขาสามารถสร้างดาบที่เยี่ยมยอด!


“อาชีพแบล็คสมิธช่างมีประโยชน์”



รูปปั้นจิ้งจอก กระต่าย หรือสัตว์อื่นๆไม่มีมูลค่า มันเป็นเพียงแค่ของฝาก  แต่วีดก็ขายมันอยู่นานเพื่อเงิน  แต่ดูตอนนี้สิ  เขาหลอมดาบและจะมีคนพอใจใช้มันทันที



วีดตั้งใจจะใช้แร่ทั้งหมดที่เขาเก็บไว้ตั้งแต่เล่นเกมส์เพื่อสร้างอาวุธ  และเขามีมันอยู่มากทีเดียว  บางชิ้นเขามีมันตั้งแต่สมัยเป็นมือใหม่  บางชิ้นเก็บมาตั้งแต่ 3 เดือนที่แล้วในเขตโมราต้า  เขาสั่งสมแร่ไว้เยอะและในตอนนี้เขาเอามันมาหลอมทั้งหมด


ละลายมันในเตา ขึ้นรูป และจากนั้นก็ตี!


วีดทำงานนี้อย่างจริงจัง  ใส่พลังงานและจิตวิญญาณลงในธุรกิจใหม่นี้  ในขณะเดียวกัน  เขาก็พยายามมองช่างคนอื่นและเลียนแบบท่าทาง  เพื่อเพิ่มสกิลแบล็คสมิธอย่างรวดเร็ว


สกิล ช่างแบล็คสมิธ ได้เพิ่มเป็น ขั้นเริ่มต้น เลเวล 2
พลังโจมตีของอาวุธที่สร้างเพิ่มขึ้น  คุณสามารถทำอาวุธได้หลากหลายขึ้น


สกิล ช่างแบล็คสมิธ ได้เพิ่มเป็น ขั้นเริ่มต้น เลเวล 3
คุณสามารถสร้างเกราะบรอนซ์และทองแดง


สกิล ช่างแบล็คสมิธ ได้เพิ่มเป็น ขั้นเริ่มต้น เลเวล 4
พลังโจมตีของอาวุธที่สร้างเพิ่มมากขึ้น  คุณสามารถเปลี่ยนแปลงรูปร่างดาบ ความคงทนลดลง แต่พลังโจมตีจะเพิ่มขึ้น


สกิล ช่างแบล็คสมิธ ได้เพิ่มเป็น ขั้นเริ่มต้น เลเวล 5
เกราะที่สร้างจะสวมใส่ง่ายและสบายขึ้น  คุณสามารถสร้างรองเท้าบู้ท


สกิล ช่างแบล็คสมิธ ได้เพิ่มเป็น ขั้นเริ่มต้น เลเวล 6
ไอเทมที่สร้างจะมีพลังโจมตีและพลังป้องกันเพิ่มสูงขึ้นมาก


วีดอยู่ค้างในโรงตีเหล็กทั้งวันทั้งคืนเป็นเวลา 10 วันเพื่อสร้างอาวุธ เขาตีดาบมากขึ้นและมากขึ้นจนแร่ที่เขามีหมดลง



แต่ก็เป็นที่น่าประทับใจ  ใน 10 วันนี้ สกิลช่างแบล็คสมิธได้เพิ่มขึ้นมาก  ทั้งหมดนี้เพื่อความชำนาญในสายอาชีพ


ในแต่ละเลเวลที่เพิ่มขึ้น วีดจะได้ค่าโจมตีเพิ่ม 3% และ อีก 5% เมื่อเข้าถึงสกิลขั้นกลาง  นอกจากนี้สกิลที่ได้จากอาชีพประติมากรของเขาส่งผลกับสกิลช่างแบล็คสมิธอย่าง ไม่ต้องสงสัย

ปกติแล้ว สกิลงานฝีมือจะส่งเสริมสกิลที่ไม่ใช่สายต่อสู้ทุกประเภท  ยกตัวอย่างเช่น การทำอาหาร  ในแต่ละเลเวลที่เพิ่มขึ้น  คุณสมบัตินี้จะส่งผลต่อการทำอาหาร 5% และเมื่อเลื่อนไปถึงขั้นกลางมันจะส่งผลถึง 7% ตอนนี้สกิลงานฝีมือของวีดคือขั้นกลางเลเวล8 ดังนั้นการเพิ่มคุณสมบัติในอาหารของเค้าจะได้รับผลที่ 2 หน่วย



เช่นเดียวกัน  สกิลงานฝีมือของวีดส่งผลต่อสกิลช่างแบล็คสมิธ  ในการใช้วัตถุดิบชนิดเดียวกัน เขาจะสามารถสร้างไอเท็มที่แข็งแกร่งกว่าคนอื่น  2 เท่า  และมันยังทำให้ได้ค่าประสบการณ์ที่มากกว่าเดิม  เป็นเพราะสกิลงานฝีมือ  วีดจึงไม่ต้องเจอกับความทรมาณของแบล็คสมิธมือใหม่  แน่นอน  เมื่อสกิลเพิ่มขึ้นเป็นขั้นกลางผลประโยชน์นี้จะหายไป  แต่วีดก็ยังได้ค่าประสบการณ์ที่มากกว่าผู้เล่นปกติอยู่ดี



ดังนั้น หลังจากใช้เวลา 10 วันหลอมแร่ เขาก็สามารถเพิ่มสกิลไปจนถึงเลเวล 6


วีด ออกจากกิลด์และไปยังกิลด์นักตกปลา

“คุณต้องการจะใช้เวลาทั้งวันตกปลาอย่างมีความสุขหรือมีความมุ่งหมายจะจับปลาในตำนานและกลายเป็นเรื่องราวที่ขับขานในหมู่กวี?” NPC ที่ใส่เสื้อกั๊กที่เต็มไปด้วยกระเป๋าเล็กๆมากมายถาม



บางทีการเข้าร่วมกิลด์ตกปลาคงง่ายที่สุดในเกมส์  คุณแค่ต้องตอบคำถามเล็กน้อยอย่างซื่อตรงและซื้อเบ็ดตกปลากลับไป



วีดไม่ได้ซ่อนความคิดที่แท้จริง

“ผมอยากเรียนรู้วิธีตกปลา เผื่อเมื่อเวลาผมหิวผมจะได้จับกินได้”

“หา?” NPC นักตกปลาอุทานอย่างงุนงง



ผู้เล่นหลายคนเล่นเกมส์และกลายเป็นนักตกปลาด้วยความพึงพอใจ  ขณะท่องเที่ยวไปทั่วทวีปเวอร์เซลล์โดยใช้เรือเล็กหรือสัมเภาใหญ่ คุณสามารถจับปลาฆ่าเวลาไปด้วยได้  และจากคำตอบที่เขาได้รับมา ไม่มีคนไหนตอบเหมือนกับวีด



นักตกปลามองที่วีดอย่างอัศจรรย์ใจ  และหัวเราะ


“ช่าง เป็นคำตอบที่ซื่อสัตย์  เอาล่ะ ผมเห็นว่าคุณสามารถทำอาหารได้อย่างยอดเยี่ยม  บางทีซักวัน เมื่อคุณสามารถตกอะไรที่เยี่ยมยอดขึ้นมา คุณจะสามารถทำซุปอร่อยเหาะให้ผมกินซักครั้งได้มั้ย? ”


“ถ้าผมพบปลาที่เหมาะสมย่อมไม่มีปัญหา  ผมยินดีจะทำให้คุณ”


“อื้ม ขอบคุณ  งั้นผมจะมอบเบ็ดพิเศษให้”

คุณได้เรียนรู้ สกิลการตกปลา

คุณจะไม่มีวันหิวโหยเมื่ออยู่ใกล้สายน้ำอันยิ่งใหญ่  คุณสามารถได้รับน้ำและอาหารจากแม่น้ำ ทะเลสาป และมหาสมุทร  ในแต่ละเลเวลการตกปลาที่มากขึ้น ค่าพลังชีวิตของคุณ จะเพิ่มขึ้นด้วย


คุณได้รับเบ็ดตกปลา และกุ้งฝอย 30 ตัว


วีดได้เรียนสกิลแบล็คสมิธและสกิลตกปลา  ตอนนี้เขากำลังคิดอย่างจริงจัง


“ฉันจะเรียนเพิ่มดีมั้ยนะ?”



“มันเพียงพอรึยัง? บางทีฉันควรจะผ่านสกิลตัดเย็บไป  ฉันมีสกิลสายสร้างหลายอย่างแล้ว ฉันไม่จำเป็นต้องเรียนสกิลอื่น”

เขารู้สึกแย่เพราะนึกถึงประสบการณ์ในวัยเด็ก  ครั้งนึงเขาเคยทำงานในโรงงานเย็บผ้า  มันสกปรก  สภาพแวดล้อมเต็มไปด้วยฝุ่น  ที่นั่น เขาได้รับค่าจ้างเล็กน้อยแลกกับการเย็บกระดุมและสอยตะเข็บ  งานหนัก ซ้ำซาก  ความทรงจำที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด  นอกจากนั้นมันทำให้เขาป่วยจนบางครั้งไม่สามารถไปทำงานได้  นั่นทำให้เขาไม่ได้รับเงินเดือนตอนสิ้นเดือน

แต่เขาไม่ใช่คนที่จะถอยหนี

ที่ จริงแล้ว มันมีสกิลนักแปรธาตุอีกอย่างนึง  ความสามารถที่จะเพิ่มคุณสมบัติวิเศษลงบนไอเทม แต่เขาไม่สามารถที่จะเรียนได้เพราะมันต้องมีเลเวลที่สูงก่อน  ตอนนี้เขาสามารถเรียนได้แค่สกิลพื้นฐานทั้งหมด


หลังจากตัดสินใจ  วีดไปที่ชั้นสองของกิลด์ช่างตัดเสื้อ

“อืมม  หากเป็นคนมีรสนิยมย่อมสามารถเลือกเนื้อผ้าที่ดีและเย็บชุดที่สวยออกมาได้”

“หากคุณลงทุนกับชิ้นงาน  ผู้คนย่อมอยากสวมใส่มัน  คุณอยากจะเรียนวิธีตัดเย็บหรือไม่? ” เสียงนุ่มของหญิงสาวเอ่ยขึ้น

“ใช่ ผมต้องการ”

“คุณสามารถเย็บกระดุมได้มั้ย?” หล่อนถาม

“ดะ... แน่นอน”

วีดสามารถเย็บกระดุมได้ดีพอๆกับการใช้ช้อน

เขาเย็บกระดุมไปสองสามอัน และได้รับข้อความใหม่


คุณได้เรียนรู้สกิลตัดเย็บ


หลังบอกลาตัวแทนกิลด์ วีดออกจากกิลด์นั้น โชคร้ายที่ต่างกับกิลด์แบล็คสมิธ  ช่างเสื้อนั้นไม่ได้รับงานที่กิลด์  ดังนั้นเขาจึงนั่งที่มุมถนน และเตรียมตัวทำงาน



ในนครอิสระ  คนมากมายใช้ถนนทุกวัน  พูดคุย  เดินทอดน่องอาบแดด  หรือทำอะไรอย่างอื่น  ดังนั้นจึงไม่มีใครสนใจเขา  เขาตัดผ้าสองสามชิ้นและเย็บมัน  ในที่สุดเขาก็ทำชิ้นแรกสำเร็จ


สกิลตัดเย็บของคุณได้ขึ้นเป็น ขั้นต้น เลเวล 2
คุณสามารถใช้ผ้านุ่มในการตัดเย็บเสื้อผ้า


น่ามหัศจรรย์! ด้วยค่าศิลปะที่สูงมาก และสกิลงานฝีมือขั้นกลางของเขา  ทำให้สกิลตัดเย็บสามารถขึ้นไปถึงเลเวล 2 ตั้งแต่ครั้งแรกที่ลงมือ

เขาเย็บผ้าที่ซื้อมาจากกิลด์ และสกิลของเขาก็เพิ่มขึ้นอีกครั้ง  เขาไม่ได้รู้สึกลำบากในการเย็บผ้าสองชิ้นให้มาติดกัน  งานนี้ไม่ต่างจากสิ่งที่เขาทำบ่อยๆ และเขาแทบไม่ต้องมองมันเวลาทำด้วยซ้ำ  ในชีวิตจริง  ลี ฮุนเย็บกระดุมหรือปะชุนให้เสื้อผ้าของคนในครอบครัวอยู่แล้ว

ชึบ ชับ!

ชึบ ชับ!

ตับผ้า เย็บกระดุม!

มือของวีดเคลื่อนไหวอย่างนุ่มนวลและว่องไวบนผืนผ้า  ดูไปมือเขาเหมือนกับนักดนตรีที่เล่นเครื่องดนตรีของเขาอย่างไรอย่างนั้น!


“โอ้ ยอดเยี่ยม!”

“ดูมือเขาสิ”

“สุดยอด!”

ผู้คนที่สนใจวีดเมื่อเขาขยับผ้ามีมากขึ้นเรื่อยๆ  ที่จริงมีคนมากมายที่เดินบนถนนเพราะแค่อยากมองคนอื่น
โอ้ มันช่างง่ายดาย! ฝูงชนที่ยืนใกล้วีดต่างกล่าวคำชมเชย เพราะเขาเร็วมาก และแค่เย็บไม่กี่ครั้งเขาก็ทำชุดเสร็จ แต่มันยังมีเหตุผลอื่นด้วย



“สิ่งนี้จะใส่ได้จริงๆเหรอ?”

“ไม่รู้สิเธอ บางทีมันอาจจะใส่ได้  ฉันคิดว่ามันเป็นเสื้อผ้า...”

“ถ้ามันเป็นชุดจริงมันก็ห่วยแตก  ดูสิ ไร้ซึ่งลวดลาย  เรียบง่ายมากๆ”



วีดได้ยินเสียงกระซิบของผู้คนลางๆและไม่ได้สนใจมัน  ทำไมพวกเขาถึงคาดหวังอะไรที่โดดเด่นจากช่างเสื้อเลเวล2? นอกจากนี้ชุดนี้ก็ไม่ได้แย่อะไรมากมาย
หลังจากวีดนั่งบนถนนภายใต้สายตาของคนมากมายซักพัก สกิลตัดเย็บของเขาก็ขึ้นไปถึงขั้นต้น เลเวล 4



เมื่อกระเป๋าของเขาเต็มไปด้วยอาวุธและเสื้อผ้า  วีดตัดสินใจจะลองเสี่ยง

วีดดึงสิ่งนึงออกมาจากก้นกระเป๋า เขาได้มาเป็นของขวัญจากผู้คนในหมู่บ้านโมราต้า


หนังกวางคุณภาพสูง

ความคงทน :  5/5

ไอเทมเกี่ยวข้องกับงานฝีมือ

สามารถทำเป็นชุดหนังหรือเครื่องมืออื่น ขึ้นอยู่กับสกิลเลเวล ผลลัพธ์อาจจะแข็งแกร่งขึ้นหรือปรับเปลี่ยนไปจากนี้

ความต้องการ : ตัดเย็บ เลเวล 2


จริงๆแล้ววีดไม่ควรใช้วัตถุดิบนี้จนกว่าเขาจะได้เลเวลขั้นกลาง

แต่วีดตัดสินใจแล้ว  เวลาเป็นเงินเป็นทอง  มันจึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะเพิ่มสกิลเลเวลให้รวดเร็ว  และมันจะง่ายขึ้นถ้าเขาใช้วัตถุดิบที่ดี อืม มันคงเป็นโชคชะตา

ชึบ ชึบ!

เขาค่อยๆในการเย็บอย่างระมัดระวัง


ชุดคลุมพระ

ความคงทน : 40/40 พลังป้องกัน : 13

ชุดคลุมทำจากหนังกวาง  คลุมร่างกายและเข้ากับรูปร่าง เหมาะสำหรับพระ

ความต้องการ :  เลเวล 15

คุณสมบัติ : เพิ่มความไวขึ้น 2%

สกิลตัดเย็บเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว
เลเวลสกิลตัดเย็บขึ้นเป็น ขั้นต้น เลเวล 5  ด้วยสกิลนี้ ตะเข็บจะไม่มีวันปริ และความคงทนของเสื้อผ้าจะมากขึ้น


เพื่อเย็บชุดคลุมพระวีดใช้หนังไปทั้งหมด 4 ชิ้น

“มองดูสิเธอ.. มันดูดีเลยนะ..”

“ใช่ มันดูใส่สบายและสร้างจากวัตถุดิบชั้นเยี่ยม”

ผู้สังเกตุการณ์รู้สึกประทับใจ ในเวลาน้อยกว่าสองชั่วโมง ผู้เล่นไร้ชื่อเสียงสามารถสร้างชุดที่ดีแบบนี้ได้

“สกิลการตัดเย็บมันชำนาญได้ง่ายเหรอ?”

“ฉันไม่รู้ เพื่อนฉันตั้งใจจะเลือกอาชีพช่างเสื้อ แต่หลังจากทำงานไปวันนึง เขาได้มาแค่ชุดขาดๆ เขาเลยลบตัวละครทิ้ง...”

“เป็นช่างเสื้อไม่ใช่เรื่องง่าย  ฉันรู้จักคนมากมายที่เลือกอาชีพนี้และต้องน้ำตาไหล”

“ผู้ชายคนนี้ทำยังไงถึงได้สามารถเรียนสกิลตัดเย็บและเย็บชุดอย่างดีออกมาสำเร็จได้อย่างรวดเร็วกันนะ”

วีดยังคงนั่งและเมินผู้คนที่พูดคุยกันต่อไป  เขาหยิบหนังกวางอีกสองสามชิ้นและเริ่มเย็บถุงมือและรองเท้า

หลังจากภารกิจ เขาได้รับหนังกวางมา 200 ผืน เขาจึงมีวัตถุดิบเหลือเฟือ

ดังนั้น เขาค่อยๆทำงาน และสกิลตัดเย็บก็ขึ้นไปถึง ขั้นต้นเลเวล 9



ใน ทางทฤษฎี ด้วยการใช้วัตถุดิบพิเศษ มันจะใช้เวลาไม่นานในการไปถึงเลเวลขั้นกลางของแต่ละอาชีพ  แต่ที่จริงแล้วเลเวลก็ไม่ได้ขึ้นง่ายขนาดนั้น

นั่นเป็นเพราะมันมีขีดจำกัด  ผู้สร้างเกมส์ได้ออกแบบไว้เช่นนี้  เมื่อเวลาผ่านไป ผู้เล่นเลเวลสูงสามารถมาเรียนรู้สกิลทั่วไป และด้วยการที่พวกเขาสามารถเข้าถึงวัตถุดิบที่ดีกว่าได้ ทำให้พวกเขาจะได้เปรียบผู้เล่นที่เริ่มด้วยสกิลงานฝีมือ ดังนั้น โบนัสการสร้างสิ่งต่างๆ ด้วยวัตถุดิบเหล่านี้จะมีระยะเวลาจำกัด หลังจากนั้นผู้เล่นจะไม่ได้ค่าประสบการณ์พิเศษอีก

***************************


<a href='https://ads.dek-d.com/adserver/adclick.php?n=a6753880' target='_blank'><img src='https://ads.dek-d.com/adserver/adview.php?what=zone:696&amp;n=a6753880' border='0' alt=''></a>

2 ความคิดเห็น: